محمدیعقوب هادی
فراخوان وحدتخواهانهء وحدتخواهان
تفکر، سیاست وراهکار برای کدام زمان؟
تا کجا زیر سوال چه باید کرد؟ میرویم؟
آیا خواست یگانه شدن پایان یافته است؟ اگر نه؛ تدبیر چیست؟
رفقای گرانمایه وارزشمند!
اینک که گاهشمار زمان فصل حیات نوین را نوید میدهد، آموزه های حیات را، حرکت را،جهش وجنبدین را، برخاستن وبپا شدن را،ارایه قضاوت مقبول خاطررا با آغازدیگر باره همگام می‌شویم. فصل تازه حیات طبیعت برای شما مبارکباد.ما در این فصل تازه حیات با اراده یگانه گی هم اندیشان متعهد به میثاق زندگی کردن وزندگی داشتن انسان، که سرنوشت هریک ما، خانواده خونی وتباری هر یک ما، ودر نهایت سرنوشت مردم وکشورما منوط ومربوط به آن میشود به پیشگاه شما مراجعه میکنیم وبا آرزومندی های نیک برای شما، پدران، مادران وفرزندان، اعضای خانوادهء شما وشهروندان کشوری مان این فراخوان را به حضور شما تقدیم میداریم.
رفقای عزیز وفهیم!
واقعیتی که همه آنرا درک میکنیم و می‌بینیم این است که در عصر حاضر، جهان در چنبره سیاست گذاریها مسلط ستم سالاران جهان آرایش یافته است.در این چنین اوضاع جهانی وقتی از گذرگاه اندیشه وباور عدالتخواهی وترقیخواهی،امروز و فردای سرنوشت مردم وکشورخود را در بحبوحه این سیاستگذاریها وحتی حضور فزیکی حامیان این سیاست گذاریها در کشور خود نظر می‌اندازیم مشاهده میکنیم که فرا راه مبارزه دادخواهانه و ترقی خواهانهء نیرو های که متعهد به سعادت مردم ودر نهایت رفاهیت مردم وآبادانی کشور مان استند مشکلات متعددی وجود دارد .متاسفانه در برابر راه گشائی و گشودن روزنه های امید به سوی آینده خواستاری، یک قسمت اعظم این مشکلات از جانب خود نیرو ها ی که ادعای عدالتخواهی وترقی خواهی دارند بوجود آمده است.
با مشاهده این وضعیت در حالی که در روند مبارزه سیاسی نیرو های عدالتخواه وترقی پسند بی تأثیر نیست مگر گام های مبارزه عدالتخواهانه وترقی خواهانه از حرکت نه ایستاده، حضور عدالتخواهان وترقی خواهان در جمع آمد های مختلف، در انعکاس دیدگاه‌ها از طریق نشرات مختلف( روزنامه‌ها، هفته نامه‌ها وماهنامه ها وسایت های برقی) این روزنه راارمغان میدهد. ،
تجربه که در گذرگاه زمان برای مبارزه سیاسی ما آموزنده بوده اینکه اکنون شرایط بیش از هر وقت دیگردر یک قضاوت مشترک هم اندیشان، ضرورت یگانه شدن نیرو های عدالتخواه و ترقی خواه را طلبگار است.
اگر چنین است ساده تر وآسان‌تر این خواهد بود که ما باید نگوئیم که ما گفتیم آنها نگفتند، ما کردیم آنها نکردند ودر فحوای این تغافل واگذاری مسئولیت نمائیم. بلکه زمان، زمان مسئولیت پذیری است. یعنی در تدبیری که سنجیده بودیم به موفقیت دست نیافتیم پس اینک دگر باره اندیشیدیم و دیگرباره تدبیر سنجیدیم، ومیرویم تا نهایت یک تدبیر موفقیت آمیزکه طرح های خواستاری مان را عملی بسازیم.
موفقیت تدبیرهرخواست ما در محتوای یگانه فکر کردن حاصل میشود.اگر چنین است آیا خواست مشترک و محور تفکر مشترک وجود دارد؟ اگر وجود دارد پس مجریان خواست یگانه شدن نیز وجود دارد که ما یعنی خود مااستیم. خود ما یعنی لشکر سپاه آرمان، صف الم برداران مبارزه عدالتخواهانه و ترقی خواهانه، متعهدین به سعادت ورفاهیت انسان، رهروان استوار و با استقامت در خط اندیشه باوری که اندیشه را در بازار شرایط تغیر یافته به حراج نگذاشتند ونمیگذارند.
وقتی این صف، این سپاهیان، این اندیشه باوران وجود دارند چرا باهم نباشند؟ و اما ما را چی کسی باید فرمان جمع آمد بدهد ؟ پاسخ هر یک ما وشما باز هم این خواهد بود فقط خود مان. ما متعهدین یک آرمان، ما تفکر همگون دریک خط اندیشه باوری و ما قضاوت مشترک برای سرنوشت مشترک استیم. ما نام نیستیم که بگوئیم کیستیم تا شناسائی شویم. ما هویت ناشی از آمیزش تفکر وعمل استیم. لذا فکر میکنیم حالا وقت آنست تا با این همدیگر شناختی بار دیگرنیروی محرک یگانه شدن را برای خویشتن قوت ببخشیم و همدیگررا با قدم های رفیقانه هم قدمی نمائیم وهمدیگررا صدا نمائیم.
رفقای ارزمند!
شما که متعهد برای سعادت ورفاهیت انسان، ودر نخستین مسئولیت برای انسان سر زمین مشترک خودمان استید وخود با نظر و عمل در جریان استید که ازچند سال قبل با اساس تلاش‌های همگانی، برای موفقیت خواست شریفانه همگانی، با سنجش مرجحیت ها و اولویت ها، از طریق امکانات انفرادی و سازمانی، اجتماعات وجمع آمد های متفاوت را مطابق نیاز های تشکل وانسجام خود مان(هم اندیشان) به عنوان پیش زمینه های یگانگی با شورو شعف رفیقانه هم نظری وهم قدمی نمودیم. منصفانه باید بگوئیم که تمامی طرح ها و تدابیرهم اندیشان در زمانهای متفاوت اثرمندی خود را بجا گذاشته وهمینکه امروز این اراده وجود دارد تا در پیوستگی آن قدم بگذاریم انعکاس همان مُطالبه و خواست همگانی است.این در حالی است که از آغاز جریان و حرکت ما بسوی هدف نیز نمیتوان از برزخ های ایجاد شده توسط خود خواهان، متکبرین سیاسی با غرور های کاذب و شیوه‌های خود محورشان چشم بپوشیم. با حصول چنین قضاوت برای خواستن ونخواستن اکنون ضرورت آن میرود که با همه آنچه در قبال خواست همگانی واقع شده بصورت شفاف و واضح برخورد نمائیم ودر نتیجه آن با جدیت لازم مساله یگانه شدن خود مان را (نیرو های هم اندیش)و تحقق حتمی آن رابه کنکاش بگیریم.
رفقای شرافتمند!
میخواهیم بگوئیم که در این زمینه برای همگانی شدن این خواست نخست ضرورت گفتگوی حضوری در امکانات انترنتی را میتوان مطرح نمود. لذا میخواهیم تا نظریات رفقای هم اندیش مان وخود ایشان بصورت مشترک مبتداء این خواست مشترک همه مان باشد تا خود محور شدن‌ها بر حسب اشتباه هم اگرتصور میتواند شود در این جمع آمد گنجایش نداشته باشد. لذا صحبت های زیاد با هم خواهیم داشت.بلی
ما باهم با صراحت وشفافیت خواهیم گفت که چرا خواست همگانی یگانه شدن ما تا اکنون تحقق نیافت. ما باهم خواهیم گفت که چگونه تدابیر سنجیده شده مرحله ئی خواست های یگانه شدن به بیراهه برده شد. ما با هم خواهیم گفت که کدام اراده در اشتراکات بیشتر هم اندیشان خلل وارد کرد. ما با هم روی تمام رابطه‌ها وظابطه های که در راه خواست همگانی ما موانع ایجاد نمود گفت وشنود خواهیم نمود
بدین لحاظ برای جمع بندی نظریات مان این فراخوان در عین حال که به لطف گراداننده گان گرانمایه سایت های خوانای انترنتی بدست نشر سپرده میشود به ایمیل آدرس عدهء از رفقا که در دست رس قرار دارد نیز ارسال گردید تا با یک جمع‌بندی همگانی بصورت مشترک این بحث را آغاز نمائیم. این یقین وجود دارد که ما نمیتوانیم در برابر سرنوشت همگانی که سرنوشت هر یک ما است بی‌تفاوت باقی بمانیم لذا این اراده وجود دارد که در مشوره باهم صورت آغاز این گفتگو را به زودی تصمیم بگیریم.
توانمند باد اراده وحدتخواهانه هم اندیشان
از جانب مجموعه وحدت خواهان
ارسال توسط محمد یعقوب هادی
hamandeshaan@gmail.com آدرس مشوره
بالا
بازگشت