احمد سعیدی
امضا پيمان استراتيژيك بين افغانستان و امريكا حتمي است اما ؟؟؟
آقاي كرزي رئيس جمهور افغانستان به مشاور امنيت ملي خويش داكتر رنگين دادفر سپنتا هدايت و صلاحيت داده است تا اوراق پيمان استراتيژيك بين افغانستان و امريكا را نهايي و آماده امضا سازد اين در حاليست كه در این روز ها در هر گفتمانی بازار ایجاد پایگاه نظامی امریکا در افغانستان از همه گرم ها گرمتر و از همه داغ ها داغتر است. عده ئی از هم وطنان ما حضور پایگاه نظامي امريكا را خلاف منافع ملی افغانستان بررسی میکنند تعدادی دیگری حضور و پایگاه نظامی را در شرایط موجود با در نظر داشت وضعیت در كشور و منطقه ضروری می دانند. هر دو طیف آگاهانه یا غیر آگاهانه دلیل میاورند چیز که بدل دارند میگویند. حکومت هم مانند آب زير كاه به سمت جاده تعهد . پيمان پزيري تا سرحد امضا در حركت است اما لب بسته در حال حاضر نمي خواهد آنچه كه در اين مورد انجام داده يا انجام مي دهد با ملت شريك سازد پنهان كاري ها گذاشته بعضي از زمامداران را طور ديگري رقم زده و مي زند
1- ما مي دانيم برای هر کشور وملتی استقلال سیاسی تمامیت ارضی غرور ومنافع ملی خیلی ارزشمند و افتخار آفرين است .افغانها هم مانند كشور هاي ديگر نیاز دارند تا دارائی سر زمین با ثبات وحکومت قانونمند ، مستقل، آزاد وارزشهای ملی بر بنیادعدالت اجتماعی باشد وحراست وپاسداری از جغرافیا منافع ملی وارزش های معنوی از پدیده های است که ملتها بخاطر آن قربانی میدهند .حال برای ما این مهم نیست که کدام کشور در افغانستان پایگاه دایمی ویا مؤقتی دارد یا بفکر آن است. آنچه مهم است استقلال ثبات، امنیت، رفاه اجتماعی ومنافع ومصالح ملیست.اگر افغانها تجربه دفاع از ارزشهای که تذکر رفت داشته باشند طبعا نیازی به هیچ کس ندارند كه در اين كشور حضور داشته باشند ودر غیر آن مسئله وابستگی تکافل وتضامن مطرح میگردد اینکه این ارزشها پاسداري و حراست از منافع ملي را هيت افغاني در راس داكتر رنگين دادفر سپنتا چگونه مطرح و جا گير دار مي سازد به صداقت و باور وي تعلق دارد از سوي ديگر هيت افغاني چگونه تأمین وصیانت میکند تا ملت در آينده مطمئن باشد لازم می افتد تا به تجربیات تاریخی وشرائط فعلی کشور در قدم اول نگاه ژرفتر وعمیق تر انداخته شود گرچه در حال حاضر ديدگاه آگاهان امور
اکثراً معطوف بر عواطف واحساسات شخصی وتخیلات وتصورات صورت می گیرد وموضوعات مهم حیاتی پیمان نظامی افغانستان با کشور ها وبودن پایگاه های امریکا در افغانستان گذشته همچون پیمان ها را همه جانبه درست بررسی نمي كنند وآینده آنرا چه مثبت و چه منفي در نظر نمي گیرند بلکه بعضي ها به عنوان صاحب نظر مسایل را آني مطرح کرده واز کنار آن به سادگی می گزرند فكر مي كنند حقيقت چنين است كه من گفتم باور دارم هيت افغاني مي داند ثابت بودن منافع دو کشور در پیمان های استراتژیک چیزی است که کسی آنرا رد نمی تواند ولی اینکه چگونه اين پیمان تدوين مي شود و بعداً تائيد مي گردد و در دراز مدت چه پیامد های خواهد داشت بحثی است که امروزه به صورت جدی مطرح است وریشه این بحث ها واحتیاط کاری ها در سنتی بودن جامعه افغاني سابقه تاريخي دارد نه در جاي ديگري
امروزه در دنیا پیمان ها بین کشور های مختلف امضا می شود ومنافع کشور های امضا کننده مد نظر است اما افغانستان عوض اينكه به فكر منافع خود و مخالفت هاي مردم خويش باشد تشويش از كشور هاي منطقه دارد مي كوشد پاكستان و ايران در مورد راضي باشند اين در حاليست كه بعضي ها به اين باور اند راهی که امروزه برای کشور ما متصور است که در خیر ومنافع کلان ملی وآینده افغانستان مطرح است این است که تنها کشوری که منافع ما را در کوتاه مدت ودراز مدت می تواند تضمین کند و به نفع تمام شود امریکا است امریکا گزینه است که خریدارانی زیادی در جهان دارد واقعیت است که امریکا قدرت است که مافوق قدرتهای فعلی جهان است وکسی وقدرتی فعلاً وجود ندارد که بتواند در مقابل امریکا به تمامی معنا رقابت کند پيمان استراتيژيك با ايران و پاكستان يا تاجكستان كه آنها از ما نا توانتر و گرسنه تر اند هيچ درد را دوا كرده نمي تواند
2- دید دو گانه متضاد : در سطور نسخت نیز تذکر دادم و باز یاد آور میشوم. طوریکه از رسانه ها شنیده میشود فرهنگیان و نهاد های مدنی در مورد پایگا های نظامی امریکا در منطقه نظرات مثبت ومنفی دارند. یکتعداد وجود پایگاه های امریکائی را دلیل برای جلو گیری از جنگ ها وخشونت های ذات البینی افغانها میداند افغانهایئکه بغض وکینه قومی سمتی ونژادی بردل وگرده شان سنیگیني نموده در حالی تر کیدن است وبمجرد خروج نیرو های بین المللی تاریخ افغانستان را مانند گذشته خونین ورنگین میسازند. وگروه هم مخالف پایگاه های دایمی آمریکا در منطقه وافغانستان اند ایشان حضور قوت های خارجی را خلاف منافع ملی حتی خلاف اندیشه های اسلامی تعریف میکنند.3- طبقه بندی مخالفین: چه کسانی مخالف وچه کسانی موافق ایجاد پایگا ها نظامی آمریکا در افغانستان اند؟
اول عوام الناس وروشنفکران عوام زده در افغانستان سه اندیشه وطرز تفکر وجود دارد .اول اندیشه عوام که از مناسبات سنتی ومحافظه کارانه غیر واقعی طالبان وحامیان شان ریشه میگیرد این طیف در شعار حضور هر خارجی را از لحاظ دینی کفر واز منظر ملی مغایر شجاعت وغیرت افغانی میدانند .فعلا حامیان این نظریه بیشتر اند.بدیل که این طیف بجای نیرو های خارجی معرفی میکنند یک بدیل تصوری وفرضی است مثلا میگویند افغانها اگر متحد باشند خود شان هم افغانستان را دفاع وحمایه میکنند وهم ساحه فتوحات شان بیشتر گسترش میکند. این گروپ تشنه کمک های نقده اند نه در غم خدمت به كشور تا حضور نظامی از گر فتن کمک نقد از هیچ کس رو بر نمی تابند در اين مورد تاريخ شهادت مي دهد كسانيكه تا ديروز امريكا و روسيه را دشمن اسلاميت و انسانيت مي گفتند حالا زير پوستين اين ابر قدرت ها زر اندوزي مي كنند
دوم روشنفکران وسیاسیون : روشنفکران وسیاسیون افغانی کمتر دارائی اندیشه سیاسی بر مبنی منافع ملی اند. اندیشه وقضاوت بسیاری از روشنفکران به سمت وسوی منافع سمتی گروهی وقومی در حر کت است یعنی نظریه عوام بر بر خی روشنفکران وسیاستمداران اثر گذاشته که در هر محفل حضور خارجی هارا هتک حرمت به ارزش های دینی واخلاقی واهانت به تاریخ خونبار افغانستان تبلیغ میکنند. .تنها روشنفکرانیکه با خارجی ها در تماس اند يا پاسپورت خارجي دارند ومنافع شان بیشتر از آن طریق تأمین میگردد مانند جانب مقابل بطور خشک بدون قید وشرط پایگاه های نظامی آمریکارا در منطقه مایه سعادت ونشانه خوشبختی ملي می پندارند.یعنی روشنفکران هم در دوقطب مخالف وموافق قرار دارند.بعضي ها خرمن را بطرف چپ باد و بعضي ها بطرف راست باد مي كنند
سوم همسایه ها: نظر همسایه ها روشن است.همسایه های افغانستان به این عقیده اند که با نبود قوت های خارجی افغانستان به هر حال لقمه چرب ماست ومیدان تمرین سیاست وآزمایش سلاح های تازه ایجاد شده لذا همسایه با دلائل که دارند حضور نیرو های خارجی را در افغانستان مغایر دینداری شهامت وغیرت تاریخی افغانستان دانسته مداخلات خودرا بنام همدین وهم کلتور توجیح میکنند از جمله همسایه ایران وپاکستان در گذشته هم به امور افغانستان مداخله نموده با حضور نیرو های خارجی هم مداخله نموده اند ودر آینده هم کمر خودرا بخاطر تاخت وتاز در افغانستان بسته کرده اند و در اين راه از هيچ نوع تحركات نا مشروع دريق نمي كنند
4-دولت افغانستان: گرچه دولت افغانستان چندین سال قبل تعهدات استراتیژیک با آمریکا را امضا کرده که این تعهدات شامل پایگاه های نظامی در افغانستان نیز میشود.شاید جزئیات معاهدات دو جانبه تا هنوز تکمیل نشده وحکومت افغانستان در رأس آقای حامد کرزی از پیشرفت سریع درین زمینه قبلاً شانه خالي مي كرد دلیلش این بود که آقای کرزی میخواست هم متحدین خارجی اش راضی باشند وهم افغانها را گپ داده باشد. ایشان بعد از امضای قرار داد ها پیوسته علیه آمریکا انتقاد نموده گو اینکه از وضعیت پیش آمده راضی نیست یا به زور امضا از وی امضا گرفته باشند. بسیاری ها میدانند و باور دارند که این خرام ها ریا کارانه است. چون ایشان هر روز وهر ساعت موقف متفاوت دارند.حال این قرار داد تا چند ماه ديگر يا به شكل پيمان استراتيژيك يا در چوكات اعلاميه مشترك امضا مي شود بعداً مواد آن از طريق رسانه ها به اطلاع مردم خواهد رسيد
5- نظر نویسنده: من را عقیده بر این است که هر دولتی از جمله افغانستان باید در جهت حفظ استقلال ومنافع ملی تا رشد وانکشاف اقتصادی گامهای بر دارد.حال این را به قضاوت دوستان میگذاریم که با خروج نیرو های خارجی استقلال افغانستان بیشتر متزلزل میشود ویا با بقای شان؟.اگر تضمینی وجود داشته باشد که دیگر افراد فراری، یاغی و باقی کشور های عربی پاكستاني يمني مصري سعودي وچیچن وغیره به هدایت مشخص پاکستاني ها وایراني ها وارد افغانستان نمیشوند وارزش های فرهنگی ملی وتاریخی افغانستان تا استخوانهای مرده ها وریشه های درختان به تاراج نمیرود بهتر است نیرو های آمریکائی را با جمع متحدین با یک تشکر و سپاس گذاري کلان از ملک رخصت کنیم. وبگویم دیگر با حضور شما هيچ ضرورت احساس نمی شود بر عكس اگر افغانستان دوباره میدان جنگ همسایه وگروپ های مزدور و مزدگیر شان نشود وافغانستان مانند کشور های دیگر مسیر رشد وتمدن را طی کند دیگر به کسی نیازی نیست.تا هنوز افغانها به صلح وثبات نرسیده اند از سال ها قبل پروسه صلح وآشتی ملی از طرف دولت آقای کرزی و يكسال قبل از شورای عالی صلح اعلان شده جانب مقابل علاوه از اینکه قبول نکرده بلکه شدیداً رد کرده است. ما افغانستان را بدون حضور خارجی ها را هم دیده ایم وشاهد جنگ هاي تنظيمي بوده ايم وباز هم می بینیم.امید دران وقت افغانستان مستقل وسر بلند باشد.ما نباید بخارجی آنقدر چاپلوسی کنیم که مارا هیچ ارزش ندهند ونه آنقدر خشک وبی دلیل جواببدهیم که در اینده پشیمان شویم حرف گذاشته خود را خود مردود بدانيمس
6-آیا آمریکا در کشور های اسلامی پایگاه دارد ویا خیر؟ امروز آمریکاه در جهان دارائی 350 پایگاه نظامی مستقيم و غير مستقيم است.که علاوه از آمریکا، اروپا آفریقا که در کشور های اسلامی وعربی از جمله قلب ومهد اسلام عربستان سعودی نیز موجود میباشد. در شهر طائف عربستان سعودی امروز 9 هزار تن از نیرو های نظامی امریکا موجود اند در کشور های عربی الهام دهنده اسلام به افغانستان جا بجا بوده ویکصد وبیست هزار نیرو آمریکا در کشور های اروپای مستقر اند یعنی پایگاه های نظامی آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم تا حال در کشور های اروپای غربی از جمله جرمنی و بعضي نقاط ديگر مستقر است .این پایگاه ها در کشور های عربی واسلامی منافی دین کلتور و فرهنگ شان نیست و در کشور های اروپای استقلال شانرا زیر سوال نبرده است. فعلا آمریکا در خلیج فارس پایگاه دارد ودر کشور های خاور میانه نیز پایگاه دارد واین کشور ها از حضور آمریکا فائده میگیرند وگمانه زنی ها بخاطر گسترش پایگاهای امریکا در آذربایجان وقر غزستان ادامه دارد. در حال حاضر امريكا در عراق 50 هزار نظامي دارد و در کشور بحرين ، 4000 نيرو جنگي موجود است بحرين براي امريكا اهميت استراتژيكي دارد چون مقر فرماندهي ناوگان پنجم در منطقه‌ي درياي سرخ، خليج (فارس) و درياي عرب است.همچنان در عمان وقطر وجنوب سودان هم پایگا های آمریکا وجود دارد. امريكا هميشه کشتی هاي جنگی بزرگ،خود رابشمول كشتي هاي،طیاره بردار و هلي‌كوپتر هاي مجهز به طور دائم در منطقه‌ي شرق ميانه آماده دارد در حال حاضر اردوی آمریکا در محدوده مصر تا كشورهاي عرب حوزه‌ي خليج (فارس)، 15 مقر و پايگاه نظامي دارد كه با هدف امداد رساني به كشتي‌هاي جنگي در منطقه ايجاد شده است امريكا مراكز لوجستيكي نيز دارد كه در اين پايگاه‌ها قطعات، تجهيزات نظامي، موترها و ذخاير تسليحاتي نگهداري مي‌كند بطور خلاصه بايد عرض نمود در حال حاضر امريكا در 27 نقطه دنيا پايگاه نظامي دارد با توافق افغانستان روي پيمان استراتيژيك بين امريكا و افغانستان اين تعداد به 28 نقطه دنيا ارتقا خواهد يافت به باور حكوكت افغانستان مصمم است اوراق پيمان استراتيژيك بين امريكا و افغانستان امضا كند در اين مورد هيچ ترديد و شك وجود ندارد .
بالا
بازگشت