الحاج عبدالواحد سيدی
عاملين شکست برنامه صلح
خوانندگان عزیز!
ما خو انسانهای بودیم که در چاههای بد بختی افتاده بودیم و در زندگی بجز پرتگاه های مخوف جنگ ، کشتار های جمعی بدون رعایت عدالت و صد های دیگر ؛ولی جامعه جهانی در کانونشن بن این را ضمانت کرده بود که بخاطر اهداف ایکه در آن مشترکاً توافق کرده بودند برای ساختن یک افغانستان مترقی قول وقرار گذاشتند و روزیکه آقای کرزی دولت را در ختم توافقنامه بن با پا در میانی ملل متحد که نماینده آن آقای لختر ابراهیمی بود و خلیل زاد بصفت سفیر امریکا در افغانستان تقرر حاصل کرده بود . مردم افغانستان یک جامعه بدون فساد و جنگ را به آقای کرزی تسلیم نمودند که در دوره حکومت موقت حتی نامی از طالبان و تروریزم شنیده نمیشد تمام افغانستان در صلح وسلم بخاطر ساختن افغانستان سهم گرفتند چنانچه در دوره موقت و انتقالی حدود سه هزار و پنجصد پروزه زیر نام همبستگی ملی و برنامه ریزی های بنیادی از قبیل ایجاد جاده های حلقوی و اتصالی که مرکز کشور را باجنوب و غرب و شرق و شمال وصل میکرد یکی بعد دیگر روز تا روز تکمیل و آماده استفاده گردید . همچنان برنامه های انکشافی زیر نام همبستگی ملی از آغاز اولین روز حکومت در سرتاسرکشور برنامه ریزی گردیده ،و به بهره برداری سپرده شد که شامل مکتب ها برای دختران و پسران در سراسر کشور مخصوصاً روستا ها، تهیه آب آشامیدنی ، اعمار وامتداد سرکها و پل و پلچک ، اعمار درمانگاههای متعدد در سراسر روستا های افغانستان ، ایجاد مراکز حمایه طفل و مادر، ایجاد و در مدت کمی در قرات وشهرکهای روستایی مورد بهره گیری قرار گرفت ، برنامه جمع آوری اسلحه تحت نام دی دی آر وصد های دیگر در حالی به بهره برداری آغاز کرد که سایر نهاد ها ی سرمایه گذاری از این طریق به تاسیس شرکتهای تجارتی بانکها و سرمایه گذاریهای خصوصی و خارجی ، ایجاد شبکه های متعدد مخابرات (موبایل) در شهر ها ایجاد شبکه مخابراتی وصل تمام روستا ها و شهرکهای افغانستان را به شبکه های مخابراتی و خوطوط انتر نیت وصل نمود . واصلاحات در سیستم های اداری کشور و برنامه های اساسی دولت روی ایجاد قوانین مدنی همه از زحماتی بود که جامعه جهانی و مردم در ایجاد یک افغانستان مترقی و در حالت انکشاف کشیدند .بمنظور بهتر سازی روابط پولی بانکهای خصوصی با سیستم های مدرن بنکداری آغاز بکار کرد ندکه پول و سرمایه بازرگانان بدون وقفه در هر کجای دنیا که میخواستند به سهولت انتقال و آماده میگردد.و تا شروع دوره اول انتخابات ریاست جمهوری تمامی سکتور های دولتی از نو باز سازی شد حتی سیستم های دفتر داری ، ارشیو و برنامه های هر واحد اداری توحید و تعین گردید در کل مملکت حتی یک خون ریختانده نشده بود ولی بد بختانه از دوره اول حکومت انتخاباتی آقای کرزی، برادران ناراضی شان طالبان ابتدا بنامهای رهزنان بعد شورشیان و بعدش هم برادران ناراضی آقای کرزی(طالبان) از نو قتل و کشتار مردم را با ترور های بسیار حسابشده و دقیق هر روزه در حالی براه می انداختند که قوای نظامی تا دندان مسلح چهل کشور جهان بشمول امریکا و بریتانیا براوضاع مسلط بودند . حال که در دور دوم این ریاست ظاهراً انتخابی آقای کرزی که او ضاع بشدت تمام حتی در کابل و در نزدیکی های ارگ ریاست جمهوری و سفارت امریکا و اداره ناتو دارد از کنترول خارج میشود و این در حالیست که یک مسئولیت امنیتی یک تعداد از ولایات را مستقیماً بدوش قوای نظامی افغان و سایر نهاد های امنیتی افغان گذاشته شده است ولی این جا یک سوال اساسی مطرح میگردد که چرا کشور های ذیدخل در مسأله افغانستان ، جامعه جهانی و مخصوصاً امریکا اینطور بدون مسئولیت علی رغم اینقدر تلفاتشان و خرچ وجوه سرسام آور اکنون همه زحمات خود و مردم افغانستان را نادیده گرفته بدون اینکه به اوضاع جاری کشور ما توجه داشته باشند میخواهند این کشور را ترک کنند آیا ما حصل آن ایجاد همان کشتار گاهها ی سابقه و قتل و کشتار و نا امنی توسط ترورستان (که امریکا از آنسوی آبهای اوقیانوس آرام به کشور ما کشیدند)در تمام کشور نخواهد بود؟ باید فهمیده میشد و بمردم جواب ارائه میگردید چرا یک کشور آرام در سایه قدرت جهانی و نظام ریاست جمهوری انتخاباتی این چنین در حالت ورشکستگی قرار دارد ؟ و مسئول و عامل این حالت کی است؟ چرا عاملین شکست برنامه های صلح وامنیت واقتصاد در کشور از طرف جامعه جهانی به محاکمه کشانیده نمیشوند؟؟؟ این سوالاتی است که هر روز از جانب مردم مطرح میگردد ولی هیچکس به آن جواب نمیدهد.
بالا
بازگشت