اسدالله جعفری
کشته شدن آقای برهان الدین ربانی وبار مکافات عمل
انسان نباید بدخواه هیچ انسانی باشد. در متون دینی اسلام از پیشوایان دینی نقل شده : «مؤمن کسی است که برای دیگران همان را بخواهدکه برای خود می خواهد.»
در انجیل چهارگانه ودر انجیل «متی» از قول عیسای مسیح آمده است :«کسی که غذای نجس می خورد جانش نجس نمی شود اماکسی که بَدِ همسایه اش را در دل داشته باشد جانش نجس می شود»
عقل فطری انسان هم حکم می کند که انسان عاقل بد خواه دیگران نباشد.
بنابر این نباید از کشته شدن ربانی خوشحالی کرد. چنان که از کشته شدن هیچ انسانی در جهان ومخصوصا هیچ هموطن افغانستانی نباید لبخند زد وباید اشک ریخت وبافرهنگ خشونت وکشتار، مبارزه قلمی وعملی کرد.
اما همه ی ادیان (دینی-بشری) وعقل وفطرت انسان دستوراتی جهادی برای پاکسازی جامعه از انسانهای گرگ منشِ انسان نما دارند.
آقای ربانی به عنوان یک انسان وشهر وند افغانستان برای من محترم بود واز آنجا که سال ها در دانشگاه «الازهر» درس دینی خوانده بود من حیث یک عالم دینی وانسان صاحب کمال درچشم ودل ما بزرگ بود.همچنین سال ها رهبری جهاد قوم برادر ومؤمن ومسلمان تاجیک ما راعلیه اشغالگران روسیه ملحد واستعمارگر بعهده داشت، به عنوان یک جهادی ورهبر قوم برادران عزیز تاجیک،به حرمت احترام به مردم عزیز وشریف تاجیک، به ربانی حرمت قائل بودم.
اما چرا ازکشته شدن اوسرشک ماتم نمی ریزم وکشتن اورا به ملت بزرگ افغانستان(افغانستان سرزمین همه ی اقوام ساکن) تبریک می گویم؟
آقای ربانی در سه برهه زمانی باسه چهره ظهور پیداکرد:
1- در برهه اول از حیات خود، به عنوان یک شخصیت علمی درس خوانده در دانشگاه الازهر وعضو سازمان اخوان المسلمین ومترجم شهیر آثار قرآنی شهید امام سید قطب واستاد شرعیات ، یک چهره علمی واز سران احیاگران تفکر دینی ومبارزه گر با الحاد والتقاط، چهره ملی ومورد احترام همه ی اقوام افغانستان بود وبرچهره های بزرگ اقوام افغانستان مخصوصا برادران پشتون وچهره مشهور قوم پشتون امیر حزب اسلامی برادر گلبدین حکمتیارحق استاد ی وسمت رهبری داشت.
2- برهه دوم زندگی آقای ربانی در زمان جهاد مقدس ملت شهیدداده وآزاده افغانستان رقم خورد.آقای ربانی در این برهه ی اززندگی خود رهبری جهاد قوم برادر تاجیک را علیه روس های اشغالگر بر عهده داشت وچهره مشهور دوران جهاد آمر صاحب احمدشاه مسعود در جبهه ی او قرار داشت و فرماندهی کل نیروهای جهادگر تاجیک را امیری می کرد وباقبول رهبری سیاسی ربانی، جایگاه ربانی در میان نیروهای جهادی افغانستان اعم از شیعه وسنی وپشتون وهزاره وتاجیک وازبک، جایگاه ویژه بود چون چهره سرکش وتکتاز پشتون آقای حکمتیار به ربانی احترام استادی وشاگردی داشت وتند روی ها وانحصار گرایی امیر حزب اسلامی برادر مجاهد حکمتیار،باعث شد که چهره های جهادی قوم هزاره نیز براساس ذهنیت تاریخی، با ربانی وحزب تحت رهبری او جمعیت اسلامی رابطه حسنه داشته باشند .
3 - برهه سوم حیات سیاسی وعلمی ربانی بعد از پیرزی غرور آفرین وتاریخی ملت افغانستان براشغالگران شرق سرخ، با خون ونفاق وشقاق رقم خورد.
با اینکه جهادی های پیشاور نشین ، بدون درنظرداشت مصالح عام افغانستان وبا هدف حذف گروه های جهادی شیعه وهزاره افغانستان دولت موقت وعبوری تشکیل دادند.از آنجا که مهندسی آن دولت را امریکا وعربستان برعهده داشتند، نتیجه ی در نظرگرفته در دوره حکومت موقت وشش ماهه ربانی تحقق یافت وبا کناره گیری حضرت صاحب صبغت الله مجددی واستقرار ربانی در کاخ ریاست جمهوری، جنگ های داخلی وقومی وجنگ خانه به خانه در کابل شروع وحکومت شش ماهه ربانی، حکومت شاهنشاهی وهمیشگی شد.
اشتباهات بزرگ ونابخشودنی ربانی را می توان چنین فهرست کرد:
1 – آقای ربانی بااستقرار در کاخ ریاست جمهوری، خدایی را آغاز کرد واز یک مجاهد جهادگر واستاد شرعیات بدل به یک دیکتاتور وفرعون ودقیانوس شد .
2 – باپشت کردن به همپیمانان جهادی خود، آتش جنگ داخلی وجنگ خانه به خانه وخیابان به خیابان را در کابل راه انداخت وجوی خون جاری نمود وراه را برای نفاق وشقاق قومی در افغانستان هموار کرد.
3 – باوزیر دفاع شدن آمر مسعود، تصفیه قومی در دولت ربانی آغاز شد واز حضور آقای حکمتیاربه عنوان نخست زیر دردولت جلوگیری نمود وبه کشتار قوم ازبک به عنوان ملیشه وقوم هزاره به عنوان کافر ومشرک ورافضی پرداخت وخود ربانی علیه قوم ازبک وهزاره فتوای جهاد داد وشدآنچه که نباید می شد.
4 – آقای ربانی وآیت الله شیخ محمد اصف محسنی از ظهورطالبان به عنوان نیروهای خدایی استقبال نمودند وطالبان را تادروازه های کابل همراهی کرد تا بتواند دو رقیب نیرومند وسرسخت خود امیر حزب اسلامی برادر حکمتیار ورهبر حزب وحدت اسلامی شهید عبدالعلی مزاری را از سرراه پادشاهی مدام العمری خود بردارد.ولی نمی دانست خدا داغ پادشاهی همیشگی افغانستان رابردل او واحمدشاه مسعودخواهند نهاد واین آرزورا به گور خواهند برد.
5 – علاوه بر این که پادشاهی گری وانحصار گرایی وتمامیت خواهی وپاک سازی قومی ربانی باعث بدبختی مردم افغانستان ونابودی زیر ساخت های کشور شد وکشور در جوی خون شناور بود ودر آتش جنگ ونفاق وبرادر کشی می سوخت، آقای ربانی به عنوان رئیس جمهور افغانستان ورهبر ائتلاف شمال، اشغال مجدد افغانستان راامضا نمود .
6 – آقای ربانی می توانست یک جهادگر صادق وشخصیت علمی ومصلح ملی باقی بماند وهمچنان مورد احترام اقوام شخصیت های جهادی وملی افغانستان باشد، اگر ریاست جمهوری عبوری خود را بدل به پادشاهی نمی کرد وعلیه اقوام ساکن افغانستان فتوای جهاد نمی داد وطالبان را تا دروازه های کابل همراهی نمی کرد وآتش جنگ های داخلی را روشن نمی کرد وحذف دیگر اقوام را در سرنمی پروراند وبه جای تاجیک سازی افغانستان به ملت سازی می پرداخت وافغانستان را خانه مشترک همه ی اقوام در افغانستان می دانست.
چنان که قبلا عرض شد باکناره گیری حضرت صاحب صبغت الله مجددی ازریاست جموری موقت افغانستان دردوران حکومت مجاهدین واستقرار ربانی در کاخ ریاست جمهوری، جنگ های داخلی وقومی وجنگ خانه به خانه در کابل شروع شد وحکومت شش ماهه ربانی، حکومت شاهنشاهی وهمیشگی شد، لذا افغانستان سرفراز درچنگال دیو هفت سر جنگ خانگی وقومی گرفتار شد همه ی افتخارات جهادی واستقلال خواهی ملت برباد رفت وقبرستان های افغانستان آباد شدند وگلستان های وطن خون رنگ گشت ولاله های وطن را در آغوش گرفتند ونصیب ملت، رنج مضاعف، ویرانی خانه ، آوارگی وبیخانمانی شد . لذا همه ی بدبختی وخون ریزی و...در افغانستان توسط ربانی بر ملت تحمیل شد وربانی اکنون که کشته شده است، این همه گناه را چگونه پاسخ خواهد دادوبا مکافات عمل چه خواهد کرد؟
باکشته شدن ربانی، جنگ وناامنی وبدبختی ملت پایان نمی یابد وممکن است که حلقات خاص این کشته شدن ربانی را سرآغاز پروژه جدید در به خاک وخون کشیدن مردم افغانستان قرار دهند چنان که هم اکنون تلویزیون همسایه، ایران وچهره های مسئله دار در داخل افغانستان برای ربانی اشک می ریزند واو راشهید نامیدند ویقینا آقایان کرزی وخلیلی وفهیم وعبدالله عبدالله پیام های بلند بالا می دهند واز ربانی به عنوان شهید تجلیل می کنند وبا اینکه ربانی هم مثل هزاران انسانی افغانستانی قربانی سیاست های توسعه طلبانه بیگانگان ودشمنان کرامت وسربلندی افغانستان شدند اما یقین دارم که سیاست بازان بسیاری برای ربانی اشک های بسیاری خواهند ریخت.
آیا ان اشک های تزویر ونفاق وخشم ولبخند، می تواند باری ازدوش ربانی بردارند وذره ی ازآن همه گناه فرافردی بردارند؟
کاش دیگر سیاستمداران از کشته شدن آقای برهان الدین ربانی عبرت می گرفتند ودرمحراب خلق خدا توبه می کردند ودرمعبد خدا وخلق عذر تقصیر پیشکش می نمودند ودست از سرملت بر می داشتند.
بالا
بازگشت