محمد عار ف عر فان
لندن مورخ 15اگست 2011
پژواک های تلخ رویا های جدای
طلبانه در حزب واحد
با ادای احترام به تمامی رفقا ,جا نبا ختگان و سر سپردگان راه آزادی, صلح دمو کراسی و عدالت اجتماعی ؛
بی نیاز از گفتار است که چندی قبل برخی از ناله ها وفریاد های تراکم یافته وخفته وحدت خوا هانه رفقای ار کان رهبری ساز مان خویش را که در نتیجه تا خیر کار کنگره حزبی در لبه انفجار رسیده بود به سرایش کشیده وجهت نشر به سایت " با مداد "ار گان نشراتی رسمی حزب واحد ار سال داشته که بعد ازچند روز تاخیردر این" چر خشگاه " پس از حصول آزادی از چنبره سا نسورزمانی , اقبال نشر یافته وسحر گاه دیروز در ویترین سایت قرار داده شد, که متسفانه جهت ارائه تفسیر معکوس در یک شگرد نا صواب , از سوی دیگری به آن دستبرد صورت گرفت. همزمان با نشر این مطلب , بر خلاف انتظا رات دیر پا , یاد داشت های نه چندان نوید بخش از کابل , ازبخشی از ستاد رهبری کننده حزب واحد,دربر گه های اعلامیه ها , فحوای,سرآغاز جلوه های جدای طلبانه رادرست پس از صاعقه نا مه یی تنی چند از "جدای طلبان"شورای ارو پای حزب واحد درلای ابر های " تدویر کنگره وحدت حزب "به نمایش کشید که عا لمی ازتائثر , درد وغم وپر یشانی رادر ذهن رفقا در سراسر کره خا کی به تصویر کشید .
هنگا مه های جدای طلبانه درپرده ابهام وحدت خواهی وتدویر کنگره, و در چنان اتمسفیر سیا سی درون سا زمانی ما بر می خیزد که خلق های آزادی خواه دو آلمان پیشین درین روز ها خا طرات " بر پای پنجا همین سال دیوار بر لین را در دل سر زمین واحد شان به مثابه نفرت انگیز ترین پدیده تاریخی یاد بود نموده ودرس های جدید را برای نسل های کنونی وفردای جا معه به ما ندگار میگذارند.اما باید بیاد داشت که آن دیوار میان دو اردو گاه سو سیا لیسم وامپر یالیسم ومیان دو سیستم متضاد جها نی بنا یافته بود .اما دیوارتصنعی که بر تحداب سلیقه های روشنفکرانه میان حدود جغرا فیای سیا سی خا نواده واحد مان بر پا شده بود , لاجرم رفقا , همر زمان وسر سپر دگان حزب متحد ملی ونهضت فرا گیر دمو کراسی وتر قی افغا نستان با روحیه همگرای , همسوی وهمپیوندی تاریخی با تو جه به خا ستگاه تاریخی شان وبا تو جه به درازای تاریخ حدود نیم قرن مشتر کات تاریخی وهمریشه یی ,انرا در هم پیچیده و حدود دو سال قبل پرچم پر افتخار وحدت دو جر یان سیا سی را که نام چندین هزار رفیق همرزم وهمپیکار مان در آن نقش بسته است , به اهتزاز کشیده وآنرا بر بلند ترین نقطه آرمانها وآرزو های نسل های مبارز ووطنپرست کشور, درحوزه درون مرزی وبیرون مرزی , از کرانه ها تا کرانه ها در حضور چشمان ملیون ها تن از همو طنان مان بر دل تاریخ این مرزوبوم حک نمودند وامروزخو شبختا نه چهره حزب واحد در آسمان ها رسم شده است.
رفقا درین گذر گاه , راه دشوار ومشقت باری را تحمل نموده ودر سرا سر گیتی ودر سی ویک شورای ولایتی ,شو را های شهری ونا حیوی در داخل کشور, شورا ها وسازمان های واحد را با تو جه با همه ابعاد اوضاع خشنوتبار در کشور, با همه عزم وتعهد سیا سی ایجاد و با پشت سر گذشتا ندن ایام تلخکامی خا طرات شکست , در پرتو آرزو های همیشگی با علوی افتخا رات ومبا هات مبارزه مشترک را در قلمرو حزب واحد آغاز نمودند.شگفت آور است که با عبور از ین گذر گاه دشوار وکسب دست آورد های عظیم در این عرصه , بدون توجه به آموزه های زندگی بر انداز وویرانگر مراحل "پهلوانی درونسازمانی "ونا بودی یک حزب ویک نظام دمو کرا تیک در کشور ,ما دوباره در جهت اعمار "دیوار بر لین " بربا لای سینه حزب واحد اقدام نماییم؟؟؟
آری این راه طو لانی که با پایمردی وپا یداری اینهمه جان شیفتگان طی شده است ,ما را فرا میخواند تا با همه وجدان وشرافت انسانی وانقلابی خویش یاد بداریم یاد آنهمه یا ران از دست رفته را , واین امانت ومیراث شا یسته آنها را با تمام قدسیت آن برای نسل های فردا تسلیم نموده ووجیبه تاریخی خویش را شکوهمندانه به پا یه اکمال برسانیم.
بلی اینجاست که با ید با یک سنت شکنی کلاسیک و تاریخی با صدای رسا وآهنگ واحد در برابر آنا نیکه حق مشروع ومسلم مان را که "وحدت " حزب است به بازی گرفته با ید متحدانه قد برافراشت وبا شجاعت ودلیری "نه "گفت. وحدت از بطن ضرورت زا ئیده شده وبا نثار کا مل وبی نقص خود به این نیاز وضرورت جواب میدهد .ما مشعلی را فروزان ساخته ایم که هر گز به خموشی نمی گراید وهیچ نیروی را توان آن نیست تا به هر مقصد ممکن بوِیژه پس از زدایش ابر های سیاه وتیره از رخسار حقیقت ناب, ودر جوش خود آگاهی سیا سی ,آنرا از ما بزداید؛
گفتنی است که : سال پار در هنگام ملا قات خویش با رفقا علومی وبزرگر در کا بل این جمله را بی پرده بیان داشتم " کاروان وحدت که به همت وا لای کادر ها و صفوف حزبی به راه افتیده است , مو فقا نه منزلگاه خویش را طی مینماید , اما از آن بیم دارم تا این کا روان ازکنار چند قر بانی عبور نماید " . بلی این کا روان امواج پر خروش بر خا سته از قلوب مجروح هزا ران وده ها هزار رزمنده ما را باخود دارد ؛این ندا ندای تاریخ است واین چر خ چرخه زمان , یقین کامل دارم هر انسانی که در برابر این سیلاب خشمناک قرار گیرد , در انزوای خطر ناک بسر برده ولاجرم محو ونا بود می گردد.ما بعضا نا خود آگاه , در جا یگاهی قرار میگیریم تا که سر خود مان به سنگ نخورد معنی سنگ را نمی دانیم ؛ .
تشتت در ار کان رهبری , فکری وعملی یک جر یان, تصادم انر ژی ها وانحرا فات گو نا گونی بوجود می آورد که مو جب وقفه وعقب نشینی وبلا خره شکست می گردد .ثمره نبرد میان سا زمانی در گذشته های نه چندان دور به کرات مورد آزمایش قرار گرفته وبرنده وبازنده آن معلوم شد لذا با هیچ عقل سلیم ساز گار نمی افتد تا بار دیگر آنرا به آزمایش کشید وتمامی راه های طی شده , بنا ها وپل ها را به آتش کشید ؛ .
رفقای گرامی ؛ همه راه ها جز راه نبرد برای وحدت برای ما بسته است . تمامی نیرو ها در جهت مرکزی ترین شعار که تکمیل پرو سه وحدت و تدویر کنگره حزب واحد است باید معطوف گردد,با بهره جوی از خرد جمعی در این کنگره باید گام دیگری در تداوم راه طو لانی برای دمو کراسی وعدا لت اجتماعی به پیش بر داریم. وحدت نه معیشت تقدیر بلکه ضرورت تاریخ است وکار آینده را باید بر مبانی محکم تری که بنای کنگره حزب واحداست مستقر گر داند.باید همه عناصر وپدیده های مرئی ونا مرئی که تا کنون باعث تا خیر کار کنگره حزب شده است با تعقل وبطور شفاف وواقعبینانه شنا سای شده ودر برابر آن مبارزه دسته جمعی و بی امان در داخل کشور وبیرون از آن براه افتد .
رفقای گرامی ؛
امروز در پی حدود نیم قرن تلاش وپیکار , آرمان های ما در جوهر خود همان هستند که در آغاز راه اعلام داشتیم ,رهای انسان واز جمله انسان همو طن مان از هر نوع ستم وبر پای آن چنان نظام اجتماعی که در آن آزادی , کرامت وخلاقیت انسان در مر کز قرار گیرد.ما هم امروز نیز در پی فرازوفرود های بسیار در پی نا کا می های نه چندان اندک وکا میا بی های بیشتر, ناظر بر تحو لات وپیشرفت مان , همچنان پرچم دمو کرا سی , داد خواهی وعدا لت اجتماعی را در دستان خود داریم وبا آن به پیش میرویم .
به پیش بسوی تدویر کنگره حزب واحد
بالا
بازگشت