انجنیر فضل احمد افغان
کانادا.11سپتمبر 2011م.
اگر پیشنهاد من قبول میشد
حادثۀ 11سپتمبر واقع نمیشد
قبل از اینکه آغاز سخن از مطلب عنوان فوق کنم باید به عرض هموطنان عزیز برسانم که من این مقاله را که بیانگر پیشبینی من در سال 1986م از احتمال استفاده طیاره توسط تروریستها به منظور اهداف شوم و غیر انسانی شان بود در همان زمان طی نامۀ به سازمان ملل متحد, سازمان بین المللی حمل ونقل هوائی و رهبران جهان هوشدار داده و بعدآ موضوع را مجددآ بتاریخ نهم سپتمبر 2009م به نشر سپرده بودم و سپس عین مقاله را در اثر اخیرم بنام "فغان افغان" که بیانگر یک سلسله واقعیتها و افشائی دسائس قدرتهای توسعگر است نیز جهت معلومات هموطنان گرانقدر منعکس نمودم تا بدانند که دسا ئسی چون یازده سپتمبر تصادفی نیست بلکه درعقب دستان کثیفی اند که بسیار فعالانه کار میکنند و پیشنهادات خیرخواهانه من و یا هر شخصی که باشد برای رسیدن اهداف شومشان اهمیت ندارد.
هموطنان گرامی: در این فرصتکه باردیگر در روز 11سپتمبر مراسم سوگواری در جهان برپا میشود و در مدت یازده سا ل اخیر نه تنها شرایط ناگوار و دردناک درمادروطن عزیزما تغیر نکرده و کمافی السابق ملت مظلوم و بیدفاع افغان در حملات وهشیانه غیر بشری قوائی هوائی خارجی و حملات غیر انسانی و غیر اسلامی تروریستی و انتحاری و یا ماینگذاریهای نوکرانشان تحت چطری به اصطلاح مقاومت مسلح بخاک و خون میغلطند دشمنان خاک مقدس ما برای گرفتن ماهی, آب را بیشتر گل آلود وعدۀ زیادی از اعضاۀ قوائی سه گانه را که گماشتگان شان میباشند بین خود و یا با یگدیگر دستباگریبان نموده و سرو صدای طبل های دائیر شدن کانفرنس منطقوی ترکیه, لویه جرگه غیر قانونی جناب آقای رئیس صاحب جمهور به اصطلاح "لویه جرگه عنعنوی" و کانفرانس بن دوم را برای قبولاندن ساختمان پنج پایگاۀ نظامی اضلاع متحده امریکا در مناطق مختلف مادروطنما بلند نموده اند.
میخواهم با استفاده از فرصت برای اثبات قولم آنچه را که من در سا ل 1986م یعنی بیست و پنجسال قبل در ارتباط دسائس و توطۀ های شوم د شمنان کشور عزیز ما افغانستان پیشبینی کرده بودم با مقاله مؤرخ 11 سپتمبر2009م ام را مکررآ در ذیل به توجۀ هم میهنان عزیزم رسانیده و قضاوت را به هموطنان عزیز بگذارم.
(11 سپتمبر 2009م).
امروزکه مصاد ف به دهم سالگرد حادثه المناک و درد ناک 11سپتمیر 2001م است و در جهان اینروز را بخاطر بخاک وخون کشاندن بیش از سه هزارانسانهای مظلوم و بیگناه در نیویارک و پنتا گون طی مراسم خاص تقبیح و نکوهش میکنند و حادثۀ ناگوار را بدون اثبات ارتباط به تروریستها و طالبان دادند و آقای جورج د بلیو بش رئیس جمهور وقت امریکا با دارو دسته توسعه طلب او برای اهداف خاص جیوپولیتیک و جیوایکونامیک خود درافغانستان و منطقه بدون استدلال , منطق و اثبات مسؤلیت فاجعۀ11سپتمبر را یک جانبه برطالبان در افغانستان وارد و تحت نام دفاع از خود و مبارزه علیه تروریزم بین المللی را با تبانی دولت بریتانیا و خریدن چند عضوۀ خود خواۀ وطنفروش جاه طلب شورای نظار درمقابل چند ملیون دالر امریکائی برای رسیدن اهداف شومشان توسط قوای نظامی خود عملآ افغانستان را اشغال و بعد از راندن طالبان تحت نام دهشت افگنان و تروریستها ملت مظلوم و ستمدیده افغان را به خاک و خون کشانیدند یعنی درطول هشت سال گذشته توسط بمبارد مانهای غیر مسئولانه و بی بندوبار خود و متحدینش اکثر مناطق افغانستان را بخاک هموار و مسکونین بیدفاع کشور خاصتآ مناطق جنوبی و جنوب شرقی را یا زیر انبارهای خاک دفن و یا با راندن شان درمناطق دیگر آواره و با فقر و بیچارگی دست با گریبان ساختند و میکیند و گاه گاهی از این سرنا و یا آن سرنا صدا میکشند که عساکرشان سی الی چهل سال دیگر برای ایجاد صلح و دیموکراسی در افغانستان و منطقه خواهند بود و به مبارزه خود علیه دهشت افگنان, تروریستها و ایجاد دیموکراسی دوام میدهند. حال سوال دراینجاه است که قدرتمندان امریکا و بریتانیا از چه و از کجاه میدانند که تروریستها برای مدت سی الی چهل سال اعمال غیر انسانی و غیر اسلامی خود را در افغانستان و منطقه دوام میدهند که این دو قدرت توسعه طلب اقامۀ عساکر خود را در افغانستان برای مدت طولانی لازم میبینند اگر فرضآ تروریستها در یکی دوسا ل آینده گلیم خود را از افغانستان و منطقه جمع کنند آیا امریکا و بریتانیا که از سی و چهل سال حرف میزنند افغانستان را ترک خواهند گفت.؟
جواب من به سوال فوق نخیر است یعنی امریکا و بریتانیا هرگز برای مبارزه با تروریزم به افغانستا ن و منطقه نه آمده اند بلکه صرف و صرفآ برای منافع سیاسی و اقتصادی شان در افغانستان و منطقه آمده اند تا تحت چتر نام تروریزم بین المللی از افغانستان بعد از مضمحل نمودن بیشتر ملت افغان بحیث تخت خیز در منطقه استفاده نمایند اگر واقعآ امریکا و بریتانیا علاقمند مبارزه با تروریزم میبودند طبق پیشنهاد مؤرخ 8 سپتمبر1986م من که بعد از حادثۀ طیاره ربائی پرواز شماره 073 خط هوائی پان امریکن که بتاریخ5 سپتمبر1986م در فضائی کراچی سقوط داده شد به لسان انگلیسی عنوانی سرمنشی سازمان ملل متحد از بامبیی هند وستان تحریر و به نقلهای آن به اعضائی شورای امنیت ملل متحد وسازمان بین المللی حمل ونقل هوائی ارسال داشته بودم و در آن اندیشه خود را در ارتباط عواقب ناگوار اعمال تروریستی در زمین و فضا تحریر نموده بودم عمل میکردند.
بلی من دسایس و پلانهای شوم توسعگر غربی را میدانستم روی همین ملحوظ برای اینکه هیچ سازمانی و یا دولتی از این پدیدۀ غیر انسانی و غیر اسلامی تروریزم بعد از شکست اتحاد جماهیر شوروی وقت و کمونیزم بحیث یک پدیدۀ جدید برای جهان کشائی بنفع خود استفاده ننمایند و یا مبارزه در مقابل آنرا بشکل انحصاری بحیث پولیس بین المللی بخود غصب نکنند این وظیفه مهم را که عبارت از قل و قمع نمودن پدیدۀ تروریستی بود از ملل متحد خواهش نموده بودم که در مجمع عمومی 1986م سازمان ملل متحد سال 1987م را سال قل و قمع تروریستها در جهان اعلان و از همه دول عضوه خواهش شود که با تشکیل اورگانهای مشخص درمقابل مبارزه و جلوگیری از فعالیتهای تروریستی اقدام و همه ساله در جلسۀ سالانه ملل متحد راپور کار خود را ارائه بدارند اما متآسفانه قدرتهایکه از قبل پلان استفاده از این پدیده شوم را بعد از شکست کمونیزم به نفع خود میدیدند نخواستند پیشنهاد من تطبیق گردد لهذا صرف با پاس نمودن آن به سازمان بین المللی حمل ونقل هوائی اکتفا و از تطبیق اصل پیشنهاد من طفره رفتند که در نتیجه امروز نه تنها من بحیث یک افغان که بیست وسه سال قبل از عواقب ناگوار پدیدۀ شوم تروریزم به جهانیان هوشدار داده بودم در درد وغم مادروطنم میسوزم بلکه به گوشت,استخوان و خون خود احساس میکنم که هموطنان عزیزم چطور دردسیه های عوامفریبانه د شمنان پیچیده شده اند و هر ماه بصدها خواهر و برادر هموطن بیدفاع ام ظالمانه بخاک و خون کشانده میشوند وشبها و روزها فریاد میکشم اما گوش شنوا نیست که فغان من و فغان یتیمان , بیوه زنان , پیچه سفیدان , ریش سفیدان بیدفاع, بی خانه, بی نان, بی لباس و معلول را بشنوند.
من از دشمنان وطنم گله ندارم چه آنها دشمن اند گلۀ من از بعضی هموطنانم است که هنوز هم دسایس دشمنان را نمیدانند و میگویند که افغانستان اشغال نیست و نظامیان خارجی برای کمک ما آمده اند و برای ما آزادی و د یموکراسی را آورده اند و می آورند.
من از هموطنان عزیز خود نمیخواهم ارسال نامۀ من را تقدیر نمایند و برای من اشک بریزند آرزوی من اینست که خود چه میتوانند بکنند تا مادروطن خود را از این مصیبت تحمیل شده نجات بدهند یعنی مادروطن که در آغوشش پرورده شده اند و از نام نامی آن در خارج صاحب جاه و جلال شده اند و هر روزه با دیدن صحنه های دلخراش در مادروطن عزیز به گوشت , پوست , استخوان و خون خود احساس میکنند که در مادروطنش دریائی خون در جریان است و امروز فرزندانش بنابر دسایس دشمنان از فقر , گرسنگی , مریضی , بیخانگی , بی لباسی و بمباردمانهای غیر مسؤلانه به آرزوی یک جرعه آب ویک لقمه نان جانهای شرین خود را میدهند بگیریند و اگر نمیگیریند لطفآ خود خواهی ها و شهرتطلبی ها را کنار بزنند حد اقل صدای حق را بلند کنند و بگویند که دشمن کی است و دوست کی است و راۀ بیرون رفت از فجایع تحمیل شده چه است؟.
در خاتمه توجه هموطنان بادرد , با احساس و وطندوست خود را که چون من در درد مادروطن میسوزند و با گفتار و قلم فریاد میکشند به نامه مؤرخ8سپتمبر1986م من که عنوانی سرمنشی سازمان ملل متحد تحریر و نقل آنرا به اعضائی دائیمی شورای امنیت همچنان سازمان بین المللی حمل و نقل هوائی ارسال داشته بودم با نامه اطمینانیه سازمان بین المللی حمل ونقل هوائی که مؤید مکتوب من است جهت مطالعه هموطنان عزیز و گرانقدر تقدیم میدارم تا خود با مطالعه آن قضاوت بفرمایند که اگر پیشنهاد من تطبیق میشد آیا حادثه مرگبار 11سپتمبر در نیویارک و تجاوز نظامی امریکا و بریتانیا به مادروطنما صورت میگرفت ویا خیر؟.
جلالتماب هاویرپریزدوکویلر.
سرمنشی سازمان ملل متحد.
مکتوب شماره 13بمبی.هندوستان.
تاریخ8سپتمبر1986م.
866میدان سازمان ملل متحد.نیویارک.نیویارک1001 اضلاع متحده امریکا.
اجازه بفرمائید احترامانه خاطر نشان سازم که طیاره سریع ترین و مصؤن ترین وسیلۀ نقلیه در جهان امروز شمرده میشود مگر در طی دهۀ اخیر یک عده ئی دست به طیاره ربائی زده اند که سبب شده تا زند گی بقیه انسانها جدآ به خطر از بین رفتن و تلف شدن مواجه گردد.ما شاهد تلف شدن صدها نفر در گوشه و کنار مختلف جهان بوده ایم که به اثرعملیات خونبار طیاره ربایان جانهایشان را از دست داده اند.
من بحیث یک انسان خود را در غم و آلام آن خانواده های داغدار و مصیبت رسیده شریک میدانم که جانهای عزیزان شان را در حادثۀ مرگبار پرواز شماره (073)خط هوایی پان امریکن بتاریخ 5سپتمبر 1986م در فضای کراچی از دست دادند و یا شدیدآ مجروح شدند. من تأثرات قلبی و عمیق خود را به این فامیلها ابراز میدارم. بهمین مناسبت من از جلالتماب شما خواهشمندم تا در جلسه آینده مجمع عمومی سازمان ملل متحد از کشورهای عضوه خواهش شود تا جهت مبارزۀ جهان شمول علیۀ ریشه کن ساختن هرگونه عملیات دهشت افگنی و یا تروریزم ( خاصتآ طیاره ربایی ) اقداماتی رویدست بگیرند.
جهت نیل به چنین آرمان مقدس و هدف نیک همچنان از جلالتماب شما خواهشمندم با صدور یک قطعنامه از طریق مجمع عمومی سازمان ملل متحد سال 1987م را بحیث "قطع دهشت افگنی و تروریزم در جهان " اعلام بدارید و با صدور همچو یک قطعنامه برای تمام اعضائی سازمان ملل متحد و سائیر سازمانهای جهانی زمینه میسر میگردد تا تجاویز قاطع و مؤثر برای ریشه کن ساختن دهشت افگنی و تروریزم اتخاذ و همه ساله راپور اجراآت خود را در جلسه عمومی سالانه تقدیم نمایند که البته این اقدام کمال مطلوب خواهد بود.
برای من جای خوشوقتی است که با استفاده از این فرصت پیشنهادات شخصی خود را نیز جهت مبارزه با معضلۀ مرگبار طیاره ربایی به مؤسسۀ بین المللی حمل ونقل هوایی پیشکش نمایم.
یشنهاد برای خنثی سازی پلانهای طیاره ربایی.
پایان دادن به عملیات طیاره ربایی بدون آنکه اسباب تلفات جانی یا آسیب بدنی به مسافرین حامل یا عمله وخدمۀ طیاره گردد لازم بنظر میرسد که یک دستگاۀ عطالت آنی در داخل طیاره تعبیه گردد. این آله یا دستگاه به مجرد فرود آمدن و توقف کامل طیاره توسط ریموتکنترولر فورآ جریان دوران آکسیجن داخل طیاره را قطع نموده درعوض گاز خواب آور پخش میکند. که البته اداره و کنترول چنین آله یا دستگاه بطریق ریموت کنترول یعنی فاصله دور از برج مراقبت میدان هوایی اجرا میشود. برای جلوگیری از صد مه و خراب شدن بدنۀ طیاره پیشنهاد میشود که چند دروازۀ فرار اضطراری نیز در بدنه طیاره جاسازی شود که تنها از برج مراقبت و به وسیله ریموت کنترول باز شده بتواند.
با احترام
انجنیر فضل احمد افغان.
کاپی.
جلالتماب رونالد ریگن رئیس جمهور امریکا.
جلالتماب میخائیل گرباچوف رئیس جمهور
شوروی.
جلالتماب مارگریت تاچر صدراعظم انگلستان.
جلالتماب هویاوینگ منشی عمومی حزب کمونست مردم چین.
جلالتماب میتران رئیس جمهور فرانسه.
جلالتماب راجیف گاندی صدراعظم هندوستان.
جلالتماب موگابی رئیس نهضت عدم انسلاک.
جلالتماب پیرزاده رئیس کنفرانس ممالک اسلامی.
جلالتماب رئیس مؤسسه بین المللی حمل و نقل هوائی.
جوابیه مؤسسه بین المللی حمل و نقل هوائی.
بالا
بازگشت