عزیزه عــنا یـــت
عید قربان
ای یتیمان وطــن جـــانم بــه قــربـان شما
عید قربان است وهستـم دل پریــشان شما
سفره ء عیدی تان دوراست ازشیروشکر
گوشت راعمری ندیده گوشهء خوان شما
مژدهء از جامهء نـو نیست از بهر شمــا
کیست تــا یک لحظه سـازد دورحـرمـان شما؟
وای برحال وطنداری که قصد حج نمود
غافل از حال غریب وشام بی نـان شمــا
شادی عیداست درهرقریه وشهر وطـن
نیست لبخنـدی به لبهای ثنا خوان شمــا
صبح تا شام است کارشاقه دامنگیرتـان
شرم کی دارد عدو از چشم گریان شما
اشک تان سیلاب گردد کاخ ظالم برکند
حــق بگیــرد انتقـام اشـک غـلطان شما
سرپناهی نیست تاآسوده گرددیک نفـس
جـان هــای خسـته وتن های نـالان شما
سینه ءکوه میشکافد نالهء شبهای تــا ن
عــالمی ســوزد سراپا آه پنهــان شمـــا
هرزمان دارد یتیمان رنج و اندوهی ولی
انتحاری نیزافـزود, غم به دوران شمــا
ایکه امید است آید روزگـاری در وطن
بشکفـد گلهـای سرخ نخــل ارمـان شما
کی شـود راحت (عزیزه)تا نگرددآن وطــن
مسکـن آسایش وبــاغ و گلستـان شمــا
1/11/2011
ها لند
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
** ساحل امید **
د وش اشکم ره زنان با آه دل ببرید و رفـت
چون گهر از دیـدهء من پیش پا ا فـتیـدورفت
شعلهء جانسوزغم برجان ودل افتـــیده بـود
نــا لهء دل رامـــیان آتـشی نشــنید و رفـــت
ره گشودازچشم من درنیمه شب سوی سحــر
صبحدم برروی گل چون شبنمی خندید ورفت
دامنم از دانــه هــای اشک مــن بـا لنــده بـود
نا گهان دستی صبا, وان دانه دانه چید ورفـت
قطره های اشک جـــاری دامن دریا گرفــت
عا قبــت در سا حل, امید ها پیچیــد و رفــت
آه ســرگــردان مـن انــدر پــی اشکی تـــری
وادی گم گشته گان را هرکجا پالید ورفـــــت
این چه حکمت بودکزفیض وجود اشک من؟
جلوهء محبوب آمد , حا ل دل پرسید ورفـت
حاصل مقصود گرخواهی(عزیزه)سعی کـن
هرقـــدم درزندگی باید نیکو سنجید ورفــت
راحت من قرارمن
بــاغ من و بهــار من, گــلشن و لاله زارمـن
زنده شــوم زبــوی تو ایکه چه بــاربــار مـن
بــاورمن یـقـین من,بهــشـت عنـبــریــن مـن
خــاطـره ی شــیرین من,نــام تـوافتخا رمـن
دامــن تست گـلشنم,ســوی تـوبــا ل وپرزنم
بی توسیه وباطل است صفحهء روزگارمن
تــا زتو گشته ام جــدا, بــاغـم ودرد م آشـنا
شـاد نشد جـای دیگــر این دل بی قــرارمن
ای وطنـم هــوای تو ,نگهــت با صفــای تو
فرحــت جان ودل بـود, سبززتــو بهــارمن
کـابل و قنــدهارتو,غـــزنه و چــاریکارتــو
به, زهــزار گلشـن است میهــن نامــدارمن
میمنه و مــزارتـــو, دامـن کــوهســارتــو
مهــد شکوه لاله است ,اختــر شام تـارمن
.
تخـم نفــا ق پــرورد, د ســت سیاه, اجنبی
کــورشـود دشمن تو زخوبیت ,دیـا ر مــن
ظلم فــزون میکنند, غــرقه بخون میکننـد
دامـن لاله زا ر تــو ,میـهــن داغـــدار مـن
همچوابـر گریه کند (عزیزه)بر شهیـــد تـو
سیـل ســرشک میبرد راحت مـن قرارمن
بالا
بازگشت