اکادمیسین دستگیر پنجشیری
گرسیم ندارد کف مردانه ء ما
یا بیم ندارد دل دیوانه ء ما
ما صنف چکش کوب جهان ووطنیم
ازداس ودرو سبز شود دانهء ما
"فروغ هستی "
بی.بی.سی. پیرامون قیام هفتم ثور وانگیزه ء ظهورجمهوری دموکراتیک خلق افغانستان سخن پراگنی کرد .نی از علت زوال دکتاتوری بیروکراتیک - نظامی سردار محمد داوود
درباره ء قیام مسلحانه ء هفتم ثور 1357 خورشیدی و زوال دولت بیروکراتیک نظامی سردار محمد داوود تاریخ نویسان خاطره نویسان مخالفان موافقان دوستان و دشمنان سردار محمد داود و مبلغان دستگاه بی بی. سی ( به استثنای آقایان سيد موسی صميمی وکاظمی ) غالبا معلومات و داوریهای بسیارسطحی و ذهنیگرانه داشته اند ازجمله مبصران بی .بی.سی ، یکی روانشاد " محمد صدیق روهی" را ".صدیق روحی " و دیگری محمد صدیق روهی را "صدیق الله روحی " و استاد علی محمد "زهماء " را " زهما" نوشته اند وبه این تمکین نامهاوتخلصهای بنیادگذاران نخستین کمیته ء تدارک جمعیت دموکراتیک خلق را آگاهانه یا غیر آگاهانه قلب ماهیت کرده ا ند . شایسته گفتن است که " روه " درزبان پشتو " کوه " و" روهی " " کوهی " میباشد با نام وتخلص زنده یاد استاد محمد صدیق روهی یکی از ادبیات شناسان پژوهشگران و استادا ن برجسته ء زبان پشتو نباید در پروگرامهای فارسی دری بخش افغانستان چنین اشتباهاتی راه می یافت ، تخلص ا ستاد علی محمد " زهما ء " نیز از واژه های ناب وکهن زبان فارسی دری است .
در "فرهنگ لغات فرس "؛ تألیف ابونصر علی بن احمد اسدی طوسی این واژه به نظر میرسد . درزمینهء مقاومت مرگ وزنده گی سردار محمد داوود نیز باشخصیتهای مصاحبه شده است که در شب قیام هفتم ثور ،هوشیارانه خودر ا درمنزل کارگری در وزیر آباد شهرکابل پنهان کرده بوده اند ودر رادیو افغانستان حضور نداشته اند عبدالحمید محتاط درقیام ضد نظام سلطنتی ، در سقوط سلطنت واعلان نخستین نظام جمهوری در افغانستان اشتراک فعال داشته اند نی درقیام هفتم ثور .همچنین ایشان دران زمان عضو هیچ شاخه وفرکسیون جمعیت دموکراتیک نبوده اند بنابرین تحلیلگران بی.بی.سی. این اشتباهات تاریخی خودرانیزباید تصحیح نمایند ولی واقعیت این است که در شب هفتم ثور ، سخن از طرز برخورد با واکنش سردار محمد داوود وخاندان ایشان میان نورمحمد تره کی ببرک کارمل وسلیمان لایق وا ینجانب چها رتن ازاعضای دفتر سیاسی تازه ازبند رسته مطرح بود که با سردارمحمد داوود باشیوه تعرضی وحاکمانه برخوردشود یا بانرمش. طبعا ببرک کارمل طرفدار انعطاف ودیگران دفاع را مرگ انقلاب ارزیابی کردند ،درنتیجه ازایشان واعضای حکومت محترمانه خواهش شده بود که از مقاومت بیهوده دست به کشند به استثنای عبد الا له وزیر ما لیه و قدیر نورستانی وزیرداخله ، وزیران دیگر اتاق مجلس را ترک کرده وامنیت آنان تأمین گردید ه بود افسریکه چندین مرمی به جناح راست بدن خون آلود خود داشت به نورمحمد تره کی در رادیو افغانستان گزارش تقدیم کرد که از سردار محمد داوود چندین با ر محترمانه تقاضا شد تا با خانواده وفرزندان در جای امنی تشریف به برند ولی درمقابل آخرین خواهش ما به فرزند خویش، فرمان داد ند که بر افسران سربازان وحتی بر اعضای خانواده ء خود فیر کند . سپس آتش متقابل آغاز شد این افسر بیدرنگ به بیمارستان چهار صد بستر فرستاده شد مگر آن افسرجوان وسربازان او فرزند ان وطن ما نبوده اند که بیرحمانه به فرمان جنون آمیز سردارمحمد داود گلوله بارا ن شد ند؟ بادریغ ودرد باید گفت که دشمنان تاریخی مردم افغانستان هم سینه های فرزندان مردم مار ا نشانه میگرند وهم گرداننده گان رسانه های تبلیغاتی آنان از پهلوی این افراط کاریهای مستبدانه دیوانه گان قدرت ، با چشما ن بسته عبور میکنند وگنهگاران را رندانه بی گناه جلوه میدهند .
به هرحال زوال دولت بیروکراتیک نظامی سردار محمد دا وود عوامل ذهنی ، عینی ،شرایط ملی وجهانی داشته است برای شناخت این اوضاع به تحلیل مشخص از اوضاع مشخص دوران دولت بیروکراتیک- نظامی سردار محمد داوود به ایجاز کامل آغاز میکنیم
هیچ باسوادی منکر این حقیقت شده نمیتواند که ، شادروان خواجه محمد نعیم زوری وروانشاد سید اسماعیل آغای بلخی ودیگر رهبران نهضت نوروزی بیش از چهارده سال بدون حکم محکمه درزندانها ی مجرد وکوته های قفل حکومت سردارشاه محمود و سردار محمد داوود رنج کشیدند نزدیک به پنجاه تن از مشروطه طلبان برجسته ازجمله جاودان یاد عبدالرحمان محمودی میر غلام محمد غبار فقید زنده یاد فیض محمد انگار ، رهبران حزب خلق ، وطن جوانان بیدار ( ویش زلمیان ) ودیگر شخصیتهای مستقل قومی وفرهنگی ومشروطه طلب در دوران صدارت سردارمحمد داوود از جنبش جامعه وسنگر مبارزه دور ومحبوس بیمار ونیمه جان شد . جاودان یاد سرور جویا وشاد روان شعاع قربانی بی توجهی اداره ء زندانها ی "استبداد صغیر" دوران صدارت سردارمحمد داوود گردید این شخصیتهای برجسته ء سیاسی بویژه زنده نام محمد سرور جویا پس از 21 سال زنده گی درزندانهای استبداد "کبیر وصغیر " ( سردارمحمد هاشم وسردار محمد داوود ) به اتهام وطندوستی ود فاع از اندیشه های پیشرو آزادی دموکراسی مشروطیت ، درآ خرین شب ولحظات زنده گی آگاهانه وپربار خویش در سلولهای تنگ وتاریک زندان جا نباخت جاودانه شد واین درس مقاومت را به نسلهای امروز وفردای وطن بیاد گار گذاشت که :
" اشک بربسترم ای شمع بیفشان وبسوز "
" منتها تادم صبح است دوام من و تو "
" محمدسرور جویا "
سر دار محمد داوود پس از سقوط سلطنت وتصرف صلح آمیز قدرت بیشتر از سردار ولی و جنرال مغرورخاندان سلطنت، مغرور شد ،احزاب سیاسی را منحل کرد وبرلبهای روشنگران وناشران جراید مهر سکوت نهاد . برای پیشبرد اهداف سیاسی و جاه طلبانه ، به استحکام دولت بیروکراتیک ، نظامی پولیسی وشبکه های جاسوسی ودستگاه تبلیغاتی خویش پرداخت همه وزارتها ی کلیدی را درانحصار خود گرفت اگرکه سردار محمد نعیم هیچگونه وظیفه ء رسمی نداشت ولی درعمل و زارتهای خارجه مطبوعات ووزارت امور قبایل را رهبری میکرد . سردار محمد داوود ازنقش سیاسی ملی وبین المللی محمد هاشم میوندوال نماینده آگاه وبرجسته سرمایه سالاری و از پیوند اوبا خان محمد مرستیال معاون وزارت دفاع وجنرالان بانفوذ خاندان ملکیار وبخشی از "ویش زلمیان" مشوش بود . بنابرین درهمان گرماگرم قیام وسقوط سلطنت اورا به به بغداد نزد صدام حسین و کشورهای همسایه ومنطقه فرستاد تا از سیاست خارجی بیطرفی مثبت وفعال این دولت نماینده گی کند وسردار محمد .داوود خود درجریان این مدت مواضع نظامی وسیاسی خویش را درداخل کشور تحکیم بخشد
ولی اکنون دیگر این واقعیت تلخ راز سر به مهری نیست که محمد هاشم میوند وال نخستین دولتمرد کشور بوده اند که به اتهام تلاش برای واژگونسازی دولت سردارمحمد داوود گرفتار،شکنجه ، متهم به خودکشی وبدون محاکمه قانونی با دیگر دوستان نظامی وملکی خود قربانی کشمکشهای خونین نیروهای مخالف ومختلف درون دولت بیروکراتیک-نظامی سردار محمد داوود شدند ، ، جنرال خان محمد مرستیال وزارت دفاع تعدادی از جنرالان وافسران بلند پایه ء اردو نیز به اساس گزارشهای افزارها ی مزدور دوپهلوی نوار مرز دیورند به اتهام فعالیت واژگوانسازنده وضد دولتی ، توقیف شکنجه وبدون محاکمه ء علنی وقانونی محکوم به اعدام شدند . پیوند مولانا فیضانی با امارا ت عربی ومولانا های دیوبند ی نیز به کمک دستگاههای استخباراتی دولت کشف وخنثی شد . وبر شبکه ء مبلغان او ضربه پاشان کننده وارد آمد. مخا لفان نظام بدون محاکمه در قلعه زمانخان به امر وزیر دفاع ، به گورهای دسته جمعی سپرده شد واین سنت تاکنون با ابعاد گسترده تر جهانی آن بیداد میکند .
استاد برهان الدین ربانی گلبدیدن حکمتیار وشمار دیگری از رهبران "نهضت اسلامی " درجولای1975 به پاکستا ن پناهنده شدند وازهمان سالها به مقاصد پیشگیری فرایند انقلاب ملی ودموکراتیک ضد امپریالستی وضد فیودالی، پراگنده گی وشکست بنیاد جنبش چپ کشور به فعالیتهای سازمان یافته ومبارزه ء مسلحانه آغاز کردند "جوانان مسلمان " مبارزات مسلحانه ء خودرا نخست درشهر کابل وولسوالیهای پنجشیر لغمان سرخرود وولسوالی کشم بدخشان آغاز نهادند این مانورهای نظامی به ابتکار نصیرلله بابروسازمانهای استخباراتی پاکستا ن وبه همکاری گلبدین حکمتیار سازماندهی گردید ولی ازسوی نیروهای چپ وچپگرای درون دولت وازسوی مردم به آسانی درهم شکست .
هرگاه شاخه های جمعیت دموکراتیک خلق از مواضع دولت سست بنیاد سردار محمد داوود علیه فعالیتهای واژگونسازنده ء نهضت اسلامی دفاع نمیکرد و به کشف توطیه نصیرالله بابرو حکمتیار مسوءول شاخه ء نظامی "نهضت اسلامی " توفیق نه می یافت بدون ترس از اشتباه ، سی واند سال پیش قدرت به دست حزب اسلامی گلبدین حکمت یار ودیگر احزاب طرفدار پاکستا ن ایران آخوندی وعربستان می افتاد. وپلان امروزین ناتو ، درهمان زما ن ازقوه به فعل وعمل می آمد . افغانستان به ضلع پنجم پا کستا ن وبه مرداب دیگر پرورش تیرورزم ،طالبان وکشت تولید ، قاچاق وانتقال مواد مخدر وبه یکی گرهگاه تضادها ی حاد بین ا لمللی در آسیا ی مرکزی مبدل میگردید
حبیب الرحمان نجرابی سازمانده کودتا ودیگر فعالان برجسته شاخه ء نظامی نهضت اسلامی نیز درجریان سازماندهی کشف وبدون محاکمه ء قانونی وعلنی اعدام وبخشی ازآنان به شمول استاد سیاف زندانی پساز ششجدی آزاد شدند . تلاشهای زیر پرده ء جنرال میر احمد شاه فرمانده قوای توپچی وزارت دفاع بوسیله ء افسران ملی گرای درون ر ژیم کشف شد واین جنرال برجسته ء اردو نیز به فرمان رییس جمهور "غیر مسوءول " وخومختار افغانستان با خشونت تعصب آمیز بدون محاکمه قانونی سرکوب خونین گردید .
درسال 1353 خورشیدی رهبران سازا ازجمله زنده یاد محمد طاهر بدخشی ، بشیر بغلانی وسپس اسحاق کاوه وهادی کریم برای مدتی توقیف واز سوی پولیس جنایی دولت بیروکراتیک نظامی سردارمحمد داوود شکنجه ء جسمانی محاکمه وبیش از یک ونیم سال کوته قفلی ودر آستان زوال حاکمیت سردار محمد داوود از زندان رها شدند .
زنده نام عبدالمجید کلکا نی مخفیانه مبارزه میکرد و در میان توده ها ی مردم کوهدامان ودرگوشه گوشهء افغانستان شناور بود غلام حضرت کلکانی و محی الدین برادر جوانش محکوم به اعدام گردید زنده نام مولانا بحر الدین باعث وحفیظ آهنگر پور، رزمنده گان بیباک بدخشان و دره ء هزاره ء پنجشیر به اتهام مبارزه ء مسلحانه دربدخشان تا روزهای آغاز قیام وپیروزی هفتم ثور هنوز زندانی بودند وپس از سیطره بیچون وچرا ی حفیظ الله امین وحواریونش یکجا با یاران خویش گرفتارشدند و به جاودانه گی پیوستند
طرفداران اندیشه های دموکراتیک نوین وشعله ء جاوید نیز به حلقه ها وگروههای مخالف ومختلف منشعب شدند ومبارزه ء آنان در داخل وخارج به اشکال وشیوه های مخفی وعلنی تداوم یافت .
افسران تحصیلکرده ء اتحاد شوروی از جمله روانشاد فیض محمد وزیر، عبد لحمید محتاط پاچا گل وفادارمحمد اکبر مقصودی رییس ارکان قوای هوایی وبطور کلی بیش از دوصد افسر تحصیلکرده ء اتحاد شوروی ودیگر کشورهای سوسیالستی گام به گام ازاردو تصفیه زندانی نظربند ، بی نقش یا سفیر شدند .
بیش از صد تن از فعالان هردوجناح خلق وپرچم ازجمله فرید احمد مزدک وسپاند به اتهام پخش شبنامه ها درشهر کابل وولایات کشور زندانی بوده اند درچهاردهمین سالگرد جمعیت دموکراتیک خلق (11جدی 1356 خورشیدی ) ازسوی دفتر سیاسی درمنزل حفیظ الله امین تصمیم اتخاذ شده بود که زندان مکتب پرورش سیاسی برای فعالان سازمانهای سیاسی است وجریان ما بدون ماجراجویی به مبارزه خود ادامه خواهند داد ولی اگر حمله بر رهبری جمعیت صورت بگیرد دران شرایط باید شکل مبارزه تغییر کند روی این موضوع ازسوی دفتر سیاسی مشترک هردو جناح تبادل نظر ومباحثه صورت گرفته بود . وحفیظ الله امین نیز درروشنی این تبادل نظر فرمان آغاز قیام مسلحانه و آزادی رهبرا ن حزبی را از چنگ ودندان سردارمحمد داوود صادر کرده بود .
درفرجام سردار محمد داوود اسیر چنبر سبز پاکستان ، ایران شاهنشاهی ، امارات عربی خاورمیانه و انور سادات رییس جمهور مصر و تکنوکراتهای اشرافی، بویژه برادر خود سردارمحمد نعیم شد ، سیاست خارجی غیر منسلک وبیطرفی مثبت وفعال افغانستان به آهنگ پرشتابی بسوی دوری از اتحاد شوروی ونزدیکی با غرب چرخش تند کرد و درچنین شرایطی به دکتر حسن شرق معاو ن و همکار بسیار وفادار خویش نیز اعتماد خودرا باخت واورا به سفارت چاپان تعیین نمود .
هنگامیکه همه نیروهای چپ وچپ گرای درون رژیم وهوادار ان متشکل راستی و نهضت اسلامی طرد ودفع شدند وصحنه سیاسی برای آرایشگران نظام قبیله سالاری تاجران دلال ، تکنوکراتهای اشرافی وسلطنت طالبان خالی گردید ؛ " حزب انقلاب ملی" سردار محمد داوود نماینده ء برجسته ء خاندان سلطنتی به فعالیت تشکیلاتی وسازمانی آ غاز نهاد .همان اشتباهی که امروز ازسوی حامد کرزی وهوداران سلطه قبیله سالاری باردیگر بادریغ ودرد تکرار وعمر رنجهای بیکران مردمان ستمدیده و تحقیرشده ء افغانستان دراز و ودراز تر میشود .
موجزاینکه فعالیت سازمانی وسیاسی " حزب انقلاب ملی " در چنین شرایط نامساعد ی آغاز یافت که : روابط سردار محمد داوود رییس " حزب انقلاب ملی" با هواداران محمد هاشم میوند وال ، شاخهء نظامی " نهضت اسلامی " دردرون وبیرون دولت بیروکراتیک نظامی کشور سخت تیره و تار شده بود .
زمینداران بزرگ حاکم محلی ، پیشوایان طریقه های نقشبندی وقادری ،" نهضت اسلامی " ساخت نصیر الله بابر ، طرفداران محمد هاشم میوندوال خان محمد مر ستیال وعلاقه مندان جنرال میر احمدشاه ، به علت پیوند های کهن سنتی طبقاتی و تاریخی سردار محمد داوود با خاندان سلطنتی و دردرجه ء اول به علت اشتراک فعال اعضای شناخته شده ء جمعیت دموکراتیک خلق درترکیب حکومت ، ذکر اصلاحات ارضی در بیانیه ء " خطاب به مردم " سردار محمد داوود وبویژه به علت ترس آنان از اصلاحا ت ارضی ، پایه های اجتماعی سیاسی نیرومند و قابل اطمینانی برای "حزب انقلاب ملی " ودولت جمهوری سردار محمد داوود شده نتوانستند . به این دلیلها ومنطق روشن ،سازمانهای اداری نظامی وفرهنگی دولت جمهوری اندک اندک به گرهگاه تضادهای حاد آیدویوءلوژ یک سیاسی وسازمانی نیروها وسازمانهای مخالف ومختلف درون وبیرون دولت بیروکراتیک نظامی مبدل گردیدند ودرچنین شرایطی دستگاه اداره ء دولت سردار محمد د اوود ؛اندک اندک وسال به سال قابلیت حیاتی خودرا ازدست داد وبیش از پیش روبه پوسیده گی وفرسایش نهاد . ترورهای انفرادی نیز ازسوی شاخه ترورستی حزب اسلامی درکابل آغازیافت علی احمد خرم وزیر پلان ترور شد انعام الحق گران پیلوت ترورشد شیر آقای مهندس ترورشد وآخرین قربانی ترور ستی افزارهای مزدور میراثخواران استعمار بریتانیای کبیر استاد میر اکبر خیبر بود راز پنهان این ترور ، سه ده پس ازسوی آقای وحید مژده آشکارشد که از سوی شاخه ء نظامی حزب اسلامی حکمتیار به مقصد تشدید اختلاف میان سردارمحمد داوود وجمعیت دموکراتیک خلق سازماندهی شده بود . سردار محمد داوود نیز شکار این توطیه شد وبدون هیچگونه د لیلی بر رهبری جمعیت دموکراتیک خلق ، به حمله ء دیوانه وار خود آغاز نهاد این حمله به هنگامی صورت گرفت که هنوز لکه های خون ناحق دردا مان قاتلان خیبر خشک نشده بود .رهبری جمعیت دموکراتیک خلق هنوز به غم نشسته بود که درمنازل خود به اتها م اشتراک فعال وپردامنه درمراسم به خاک سپاری جنازه شهید میر اکبر خیبر ، گرفتار وزندانی شدند این درست همان تاکتیکهای میباشد که نظامیگران پاکستا ن دروضع کنونی با ابعاد گسترده تر خشن تر ووحشیانه تر وپیچیده تری علیه مردم بیگناه وبی سلاح ما مورد استفاده قرار میدهند ولی گرداننده گا ن بی.بی.سی. ازین همه افرط کاریهای مستبدان تاریخ آگاهانه پرده پوشی ودو ستان تاریخی خودرا تبریه میکنند
نتیجه گیری :
ازتصویر طبقات اقشار ولایه های اجتماعی وقومی کشور به هنگام سقوط دولت جمهوری سردار محمد داوود چنین نتیجه گیری میتوان کرد که : سردار محمد داوود وحلقه ء کهنه کار اشرافی او ،هرچند " حزب انقلاب ملی " خود را زیر پرچم وشعار پرحرارت " انقلاب ملی " پنهان کرد ولی با این همه شعارهای گرم ، درمیان پیشه وران ،اهل کسبه سرمایه داران متوسط ملی ، روشنفکران لشکری وکشوری عملا پایه ء اجتماعی سیاسی وفرهنگی نیرومند ی به چنگ آورده نتوانست و به این دلیل ها ی عریان ونیرومند در مبارزه ء ضد زمینداری -اربابی ضد استکبار جهانی وضد واپسگرایی دودل ،نا پیگیر ومتزلزل شد وبه همین دلیل منطقی با نیروهای راستگرای درون دولت وبا طبقات واقشار ضد ملی وضد دموکراتیک جامعه قادربه زور آزمایی وتصفیه ء حساب شده نتوانست اگر دهقا نان بی زمین کمزمین وخرده مالکان روستاها نیروهای محرکه ء اصلی تکامل بوده اند با صراحت میتوان گفت که درصفوف حزب انقلاب ملی نماینده گان منافع دهقانان پرعدد راه نیافت وزنجیر های پوسیده استثمار قرون وسطایی بازهم دست نخورده ماند . به یک سخن فقط بیروکراتان فاسد ورشوه خوار نیروهای سیاسی طرفدار واپسگرایان پاکستا ن ،ساواک ایران شاهنشاهی ، ملی گرایان تنگ نظرو فرصت طلبان رنگارنگ غالبا وابسته به شبکه ء جاسوسی " ضبط احوالات " ونماینده گان برجسته و آگاه زمینداران بزرگ و تکیه گاههای محلی خاندان سلطنتی وبطور کلی نماینده گان منافع طبقات واقشار ضدملی و ضد دموکراتیک درپشت شعار خوشایند " انقلاب ملی " خزید ه وچهره های نامردمی خودرا از نظر توده ها ی مردم افغانستان پنهان کرده بود ه ا ند وبه این نیرنگ از موضع به اصطلاح " انقلاب ملی " علیه وطندوستان وسیاست عدم انسلاک وبیطرفی مثبت وفعال افغانستان به نقب گذاری وتبلیغات زهر آگین آغاز نهادند ودر آخرین تحلیل فقط مقامات بالایی اردو پولیس وشبکه های جاسوسی ، یگانه لایه بی بنیاد و تکیه گاههای لرزانی بود که سردار محمد داوود به مقصد سرکوبگری وتارومارکردن رهبران "جمعیت دموکراتیک خلق " ودیگر نیروهای ترقیخواه ملی ودموکراتیک جامعه ازانها استفاده می توانست
خلاصه دولت بیروکراتیک نظامی وسست بنیاد سردارمحمد داود در آخرین لحظات زنده گی تمرکز خونین خویش موذیانه تلاش کرد تارهبری جمعیت دموکراتیک خلق را تعقیب زندانی محاکمه ء نظامی واعدام نماید واز صفوف وفعالان نا استوار متزلزل وشماری از رهبران سازشکار تسلیم طلب آن ، پایه ء نوین وکار آزموده ء سازمانی و سیاسی را برای حزب انقلاب ملی ودولت پوسیده ء خود دست وپاکند وراه انور سادات رییس جمهور مصر را سرمشق وراهنمای عمل خود قرار دهد
شایسته گفتن است که به هنگام تشکیل حزب انقلاب ملی نزدیک به سیزده سال از زنده گی پرخم وپیچ ومبارزه پر های وهوی ونعره بازیهای جمعیت دموکراتیک خلق وده سال ازانشعاب دوجناح اساسی طرفدار نورمحمد تره کی وببرک کارمل ( مشهور به خلق وپرچم ) و9 - 8 سال از شاخه های انشعابی روینده دوشاخه ( سازا ، خلق کارگر و گروه کار ) سپری شده بود
رهبران هردو جناح جمعیت دموکراتیک خلق ازسوی پولیس مخفی دولت تعقیب وخطر حمله دولت پیشبینی میشد
فرایند وحدت هردو جناح قبلی جریان دموکراتیک خلق به اساس مصوبه ء تاریخی 12 سرطان 1356 خورشیدی ( 3جولای 1977م ) " سند وحدت " با آهنگ شتابنده آغاز وانجام شده بود .هردو فرکسیون عمده ء قبلی خلق وپرچم بنام واحد واهداف ستراتیژیک وغایی واحد ، با گرایش واحد انترناسیو نالستی ولی با ذوق وسلیقه های متفاوت شهری وروستایی وویژه گیهای فرهنگی واجتماعی قومی وقبیله های گونه گون خود مبارزه میکرده ا ند .
فعالان جمعیت دموکراتیک خلق ، درنتیجه ء وحدت سازمانی سیاسی وایدو لوژیک خود درمبارزات مطالباتی صنفی وسیاسی کارگران صنعتی ترانسپورتی وتمام زحمتکشان کشور اشتراک میورزیدند وبه جنبش خود به خودی طبقات واقشار تحت ستم واستثمار جامعه ،سمت وسو وجهت آگاهانه میداده اند وبه این شیوه ،به حیث یگانه سازمان سیاسی زنده وفعال خلاف امر ونهی دولت بیروکراتیک - نظامی واشرافی روبه زوال ،ازمنافع طبقه ء کارگر روینده صنعتی ودهقانان فقیر کشور واز اتحاد کارگران بادهقانان واز نقش رهبری کننده ء نماینده گان آگاه زحمتکشان در انقلاب ملی ودموکراتیک واز برابری حقوقی تمام اقوام و پیروان مذاهب وبرابری زنان بامردان وهبسته گی بین المللی کارگران با ملل ومردمان ستمدیدهء جهان ، به صورت آشکار وپنهان ،مخفی وعلنی ،قانونی وغیر قانونی ،منظم وپیگیر البته با شیوه ها وسلیقه ها وگرایشها ی مخالف ومختلف روشنفکرانه ء شهری روستایی و با ترسبا ت تراکم یافته وراه ورسمهای نظامات قبیله سالاری قومی واجتماعی خود کار زنده گی ومبارزه میکرده اند
مطالبات صنفی خرد ضابطان قوای هوایی نیز با خشونت سرکوب شده وشماری از آنان به زندان افتاده بود .
از تصویر تناسب نیروهای اجتماعی وقومی وقبیله یی ، شناخت مناسبات متقابل طبقات اقشار ولایه های اجتماعی ،حلقه ها سازمانها احزاب جریانات سیاسی ودردرجه ء اول از شناخت قوانین تکامل اجتماعی ورشد جنبش وجامعه ومبارزه اجتماعی وتحلیل وضع مشخص کشور در آغاز قیام ضد فیودالی وضد امپریالستی هفتم ثور 1357 خورشیدی به این نتیجه گیری ساده ومنطقی میتوان دست یافت که : هسته های روینده ء جمعیت دموکراکراتیک در پیشاپیش آن کادرهای رزمنده فساد ناپذیر وتابتقدم آن بسوی توده های مردم رفت درمیان کارگران بیدار ونورسته ء صنعتی درصفوف دانشجویان واستادان دانشکده ها ودانشگاههای کابل وننگرهار در کنار آموزگاران معارف ولیسه های شهرکابل وولایات درمیان دانشگاه نظامی وبطور کلی دردستگاههای اداری ،نظامی ،فرهنگی مراکز صنعتی وتاحدودی در دهقانخانه های محلات به درجات متفاوتی تکیه گاههای رشدیابنده خودرا ایجاد کرد .
علیرغم توطیهءهای ریشه دار محافل حاکمه اشرافی تعقیبات پولیسی پالیسی احتناق ،ارعاب نظارت زندان سرکوب خونین وخلاف کلیه رخنه گریها وتفرقه افگنیهای رنگارنگ وتبلیغات زهر آگین دستگاه حاکمه درسمت اساسی تکامل جنبش ،جامعه وانقلاب ملی –دموکراتیک ضد امپریالستی وضد زمینداری – اربابی به نبرد دادخواهانه اجتماعی خود ادامه داد نقابها ی سیاه نماینده گان برجسته ء "حزب انقلاب ملی" را پاره وماهیت وپیوندهای ناپاک گرداننده گان دستگاه شکنجه عذاب وزندانهای دولت بیروکراتیک -نظامی را به اشکال وشیوه های گونه گون افشاگری کرد .
درعرصه های مبارزات سیاسی آشکار ونهان ونهضت مطالباتی زحمتکشان کشور بصورت مستقیم وغیر مستقیم و آشکار وپنهان با همه هوشیاری وانعطاف اشتراک فعال میورزید وعلیرغم سنگ اندازیهای پشت پرده وآشکار رژیمهای قرون وسطایی ایران عربستان سعودی مصر وپالیسی رهزنانه ء میراثخواران استعماربریتانیای کبیر درپاکستان ودیگر واپسگرایان منطقه درمقابل پالیسی مبلغان برجسته ء حزب "انقلاب ملی " از استقلال سازمانی سیاسی ورهبری خود به نحو پیگیر واستواربه دفاع دادخواهانه می پرداخت
ولی نه باید این واقعیت تلخ را خطا پوشی کرد که عیب بزرگ وعلل فروپاشی این حزب در مطلق کردن مرکزیت ونفی گوهر دموکراتیک آن ازسوی رهبران بود به استثنای شب تأسیس کنگر ه ( 11 جدی 1343خورشیدی ) دیگر هیچ فرکسیون وشاخه این حزب طی بیست وپنجسال تمام دموکراسی وانتخابات آزاد مخفی مستقیم عمومی ومساوی را دردرون حزب تجربه نتوانست همواره کیش شخصیت و انحصار قدرت سیاسی وفرکسیونبازی برصفوف حزبی بیداد کرد . کندی فرایند جوشش امروزین فرکسیونها وشاخه های انشعابی و پراگنده گی طولانی این فرکسیونها ومحافل پراگنده ءقومی آنان از همان سنت ناپسند مرکزیت فاقد گوهر دموکراسی و دنباله روی کورکورانه رهبران ازگرایش انترناسیونا لستی ابر قدرتها از جمله ؛ دنباله روی از گرایش سازشکارانه گرباچف ناشی شده است هیچگونه توجیهه منطقی واصولی دیگری ندارد
دردوران رهبری دکتر نجیب لله وتفکر نوین گر با چوف اگر در یک نظر پرسی درون حزبی ، هشتاد هزار عضو لشکری وکشوری فرکسیون خلق علنا ازانتخابات آزاد ،دموکراتیک ومخفی دردرون سازمانهای حزبی دفاع کرد دکتر نجیب لله انتقام آنرا درگرماگرم رویارویی نظامی باوزیر دفاع خود ، از طراحان این پیشنهاد اصولی ،بویژه ازمن گرفت ومرا به اتهام سازماندهی نظامی علیه خود محکوم به اعدام وحبس ابد نمود موجز اینکه صفوف وفعالان وبیشترین رهبران کشوری ولشکری حزب دموکراتیک خلق از لحظات ظهور تا زوال ودوران پریشانی جمعیت ( 1343 - 1368 خورشیدی ) ورستاخیز نوین خود درراه پراز درد ، رنج سنگ وخرسنگهای پاسداران دنیای کهن با دوربینی وخوشبینی انقلابی ولنگ لنگان گام نهاد ه اند و در شرایط دشوار وپچیده ء کنونی نیز فرزندان رزمنده آگاه "بصیر " خبیر و آبدیدهء مردم ، ، راه رشد مستقل ملی و دولت دموکراتیک جامعه ء مستعد به تکامل خودرا بدون ترس از اشتباه در آیندهء نه چندان دور روشن وهموار میکنند .
با ذکر این حقایق تکذیب نا پذیر تاریخ ومبارزه ء آگاهانه جمعیت دموکراتیک خلق میتوان با صراحت و قا طعیت حکم کرد که ، واکنش دادخواهانه سازمان های نظامی ح.د.خ.ا و قیام مسلحانه هفتم ثور 1357 خورشیدی علیه حمله دیوانه وار سردارمحمد داو ود و واژگونسازی آخرین نظام بیروکراتیک - فیودالی وقبایلی در افغانستان ، نتیجه ء مستقیم مبارزات عادلانه ء ملی ، اجتماعی ،سیاسی و مرامی جریان دموکراتیک خلق و ادامه دهنده گان سنن مبارز ات دشوار آزادیخواهان مشروطه طلبان و ترقیخواهان سده ء بیستم بوده است.
بنا برین خلاف نوشته های موءرخان وخاطره نویسان درباری ، تبلیغات ذهنیگرانه کارمندان بی.بی.سی. ومبلغان دستگاههای تبلیغاتی یکسر وهزاران زبان دوران جنگ سرد ، قیام مسلحانه هفتم ثور1357 خورشیدی را نه میتوان یک حادثه ورویداد کاملا تصادفی وقیام چند افسر منفرد به اصطلاح "کمونست " ، جدا از حزب دموکراتیک خلق افغانستان ،جنبش ، جامعه وبه گفته زنده یاد محمد انور نومیالی " پادشاه گردشی " کودتا و یک ضربه ء کاملا ناگهانی و به سفارش ابر قدرت اتحاد شوروی قلمداد کرد .
واگر این قیام واقعا کمونستی بوده است پس چرا امروز همان " کمونستان " درمقامات بلند پایه دولت اسلامی وسرمایه سالاری حامعه جهانی درخط اول جبهه های گرم با همه خطرات مرگ وقربانی ازوطن دفاع میکنند و درمیان کابینه ازموفق ترین وزیران حکومت اسلامی کرزی میباشند
ولی من به این باورم که خلاف طرز دید وتصور ات واهی وبی بنیاد مبلغان دوران جنگ سرد ونشخوار دنباله روان کنونی آنان ، قیام مسلحانه هفتم ثور 1357 خورشیدی خشم و خروش تراکم یافتهء شانزده هزار افسر سرباز معلم دانشجو کارگر دهقان پیشه ور ونتیجه ء کینه وغضب سرکوفته ء قربانیان تبعیض واستبداد قبیله سالاری ودرنهایت جوشش عشق آزادی و قهر مقدس و آگاهانه هزاران تحصیلکرده وروشنفکرلشکری وکشوری سازمانیافته حزبی ، متنفذین روشن بین محلی عا لمان صیقل شده سرمایه داران ملی ومتحدین تحقیرشده ء قومی ومذهبی آنان و حاصل عرق ، قربانی ، زندان ،شکنجه ، خون وکار وفعالیت خلاقانه شباروزی رهبران وفعالان سیاسی هنرمندان سخنوران و به طور کلی حاصل مستقیم رنجهای بیکران ومقاومت دادخواهانه ء حزب دموکراتیک خلق ومتحدین آن علیه ترورخونین استاد میر اکبر خیبر ودیگر شهیدان راه آزادی و علیه بیدادگران و میراثخواران استعمار بریتانیا بوده است . این قهر انقلابی مظلومان ، دریک برهه مشخص رشد مبارزه اجتماعی وملی با الهام ازسنن پیکارهای ملی و ضد استعماری خلق خراسان وجنبش دموکراتیک آزادیخواهان ومشروطه طلبان افغانستان معاصر امکان تبارز وانفجار یافت وبه گونه ء آتشفشانی از دل ودامان جامعه پرتب وتاب ما زبانه کشید ودرهمان فردای قیام مسلحانه از پشتیبانی بیدریغ قوای مسلح گرداننده گان اداره های محلی وتمامی طبقات واقشار ملی ودموکراتیک جامعه برخوردار شد وهزاران تبریک نامه دررادیو افغانستان به عنوان رهبری حزب مواصلت کرد ایکاش رهبران ناکرده کار ما آ نهمه اسناد مادی را برای داور ی بی خطای نسلهای امروز درمطبوعات دولتی طبع ونشر میکرده اند
با دریغ ودرد باید اعتراف کرد که درنتیجه بلند پروازیها نظامیگرانه ، انحراف ونقض خشن اصول مرامی وموازین اساسنامه حزبی وطغیان احساسات قبیله سالاری ونفی هرگونه اپوزیسیون دموکراتیک ،ومقدم برهمه درنتیجه دخالت مداخله وتجاوز آشکار سیاسی نظامی میراثخواران استعمار بریتانیا ی کبیر از پاکستان عربستان سعودی مصر امارات عربی وایران آخوندی وشرکای بین المللی آنان ( محافظه کاران انگلیس وامریکا ) همه دستا وردهای دموکراتیک وملی این تحول موقتة بی اعتبار شد ولی من به این باورم که در آینده نیز هیچ نظامی جز از راه روشن آزادی دموکراسی ترقی صلح وبرابری جقوق زنان بامردان وبدون حل مسأله ملی ، استقرار دولتی دموکراتیک سیکولر و اداره ای فدرالی در خانه ء خورشید ما افغانستان واحد ، به سر منزل مقصود نخواهد رسید
برای آگاهی از موضع جریان دموکراتیک خلق درآن برهه طوفانی تاریخ اینک غمنامه ای را بار دیگربه نشر می سپارم که پیش از قیام مسلحانه ء هفتم ثورو درشب فردای به خاک سپاری شهید میر اکبر خیبر سروده و درحضور بیش از ده هزار زن ومرد شهرکابل وفعالان ولایات پیرامون کابل با همه شور وهیجان خوانده بوده ام
باشرف مردن
تو ای خلق وطن ای چشمه ء جوشان آزادی
تو ای نیروی پایان ناپذیر ولایزال ما
توای انسان عصر انقلاب سرخ....
توای سازنده ء حماسه های باشکوه ونو
توای در رستخیز انقلابی رهگشای ما
* * *
همی دانم ز درد وداغهای استخوانسوزت
همی دانم ز شاهان رنجها دیدی
ومیدانم که فرزند ان بیباک ووفادارت
کسی بردار شد بالا
کسی شد کشته با شمشیر وباخنجر
کسی شد لقمهء توپ سلاطین ستمگستر
وکس درگوشه ء زندان
جدا از خلق میگردد .
* * *
ولی ای مردمان آب وخاک باستان ما
نه توپ وآهن و پولاد استبداد
نه تانک ونی تفنگ لشکر جنرال مادرزاد
نه مرگ "خیبر" خونین
چنین وحشی گریها و چنین افراط کاریها
نخواهد بست راه جنبش نسل جوان ما
* * *
اگر ریزد کنون خون جوانان را
یکی مزدور بیگانه
برای آبیاری جنون جنگسالاران
ولی از خون سرخ هر شهید آتشین خو یی
ره فردا شود روشن
ولی از خون داغ هر شهید قهرمان خلق
نهال کار وآزادی
شگوفان وجوان گردد
* * *
بروفرزند بیباک ودلیر سرزمین ما
ظفرمندانه در راه هدفهای شکوهمند ت
برزم وازشکست ومرگ وقربانی
مشو هرگز سراسیمه
واز یادت مبر این گفته های نغز ونیکورا
* * *
درآنجا یی که پیکار رهایی بخش درگیر است
درآنجایی که سیلاب حوادث تند برخیزد
وجنبش اوج نو گیرد
ومردم بهر آزادی بپا خیزد
درآن کشور نمی افتد
درفش عقل ووجدان وشرف هرگز
زدوش خلق زحمتکش
و از آغوش پیشاهنگ آگاهش
* * *
شما هم رزمجویان ره پیکار آزادی
شما هم وارثان " سر به دار ان هریوایی "
زدریا ی خموش وخشمگین خلق
واز استاد رزم حزب ما "خیبر "
بیا موزید سربازی
بیاموزید قربانی
بیا موزید رسم کار وپیکار جسورانه
وراه " باشرف مردن "
* * *
"ناله ء نیلاب "
باعرض حرمت
درکنار بالای حصار کابل
مقبره ء زنده نام فاروق تیلگرافی
30حمل 1357
باعرض حرمت
اکادمیسین دستگیر پنجشیری
ایالت واشنگتن – امریکا
هفتم ثور 1387 خورشیدی
بالا
بازگشت