از سيد فضل احمد پيمان

 

بمناسبت تجليل از روز جهاني زن

 

 

مقام زن

قسم به مـرتبــت عـــرش اعتلاي تو مادر              كـه نيست مهــر كسي در دلم سواي تو مادر

تـو آن مــنادي عشقي كه بوده در دل شبها                ســــرود هستي ام آهنگ لاي لاي تو مادر

هـــزار شـام بـه بالين من به صبح رساندي               هــــزار بار شـــود جان من فداي تو مادر

دل تو مخـزن لطف است و گنج عاطفه و مهر              هــزار گنج پشيزي است در بــهاي تو مادر

بيا كـــه تازه شـــود اي گل حديقةخلقت              مشـام جان من از عطر جانفــــزاي تو مادر

بيا كـــــه مرغ دل داغدار و غرقه به خونم              نمي طپـد به هــــواي بجــز هواي تو مادر

بيا كـــه با تو دهـــم شرح بينوائي خود را               بيا بـيا كه شـــــد از دست بينواي تو مادر

مـــرا بلـــطف ببخــــشا كه بر نمي آيد               زبـان الكــنم از عــــــهدة ثناي تو مادر

تــــو آفتـــــاب سپهر بلند عالم قدسي              فـروغ عالـم قــدس است از ضياي  تو مادر

فراتر است مــــقام تـــو از مقام ملائك               مـجال نيست كــسي را شدن بجاي تو مادر

نــــموده رشــد بـه دامان تو نوابغ دوران               مِـس وجــــود شــود زر زكيمياي تومادر

دم تــــو چـون دمي عيسي بود روان پرور              روان مـــرده شـــود زنـده از نداي تومادر

به ميـــزباني ات ايــزد گشوده باب كرامت              فكنـــده مـــايـده از آسمان براي تو مادر

طـــــواف كعبـــه برد ره ببـارگاه اجابت               بشـرط هـَــــروله در مروه وصفاي تو مادر

خــــدا به عصمت و پاكيزگيت داده گواهي              به آيـه آية نـــــــور تـو و نـساي تومادر

ترا چگـــونه ستايم ؛ ترا چگونه ؟ كه مضمر            بـــــود رضـــــــاي خــــداوند در رضاي تومادر

بـــه دستــــــگــيري كونيـــنم احـــــتياج نـباشد              بـــــــــه عـرصه كه عــنايت كند دعاي تو مادر

مكــــــارم تو نگـــــنجد به صـــد صحيفه معني              بــــغــير مصـــــحـــــف لاهوتــي ولاي تو مادر

 

سزد اگر چو غباري فتد بپاي تو( پيمان)

كه گفته اند بهشت است زير پاي تو مادر

 

 


بالا
 
بازگشت