ناديه فضل
زمزمه یی
غزل شکـــست ،زگلخانه ی ترانه ی من
هجوم تلخ سـکوت است چشم خانه ی من
جرَقه های تن مـــــــــــن به آسمان رسید
تگرگ وســـوسه بارید، در جوانه ی من
سپیده جـــــــان!بهارعزیز!چشمه ی گل!
بخوان زدهـــــکده ، از ماه آشیانه ی من
گسست تار تغزل ، طنیـــــن زمزمه هام
وســــــیع روشن رویای شاعرانه ی من
بهانه گیــــــــــــردلم، قطره قطره میبارد
کبود مرثیه های غـــــــــم و زبانه ی من
ترا ببوســـــم و گریم برات روشنی جان!
به گـــــاه بارش مهرت فراز خانه ی من
به لحظه هاییکه پوشــــــــد ترا زنی تنها
و گــــــــوشواره بسازد زعاشقانه ی من
برای کـــــــــــــودک شهر و دیار زیبایم
ببر صــــدای مرا ، نوحه ی شبانه ی من
زدست ســـــــبز خدا، جان من ستاره! ببر
صفا به خاک پریشــــــــان ِ آشیانه ی من
زکوچه های گذرگاه عشق و یاری و مهر
ببر حریر تمنـــــــــــــای مادرانه ی من
از آستان ملایک ، زطـــــعم سیب بهشت
ببر به خانه ی من عـــشق جاودانه ی من
http://www.nadiafazel.persianblog.ir/
بالا
بازگشت