کتاب گربهء عابد

 

 

لطیف کریمی استالفی

 

 

شدم فریفـتۀ ایام تا شباب شـدم

                         چوغنچه لب بگشودم دمی، بخواب شدم

 

ز زخم خنجر بیداد طالب منفور

                      به خانه سوختم و در کوچه پیچ و تاب شدم

 

قدم به خانۀ عدل ، تا نهاد دختررز

                        ز بـد مسـتی قاضی شرع ، کبـاب شـدم

 

چنان به آتش آزش پُشت ورو بنمود

                     تمام اشک تنـم ریخـت و بی  نقـاب شـدم

 

مکن سوال وجواب از خرابیم قاضی

                     در آن«خرابـه» چو دیـدم ترا،خراب شدم

 

شکست قایق عمرم روی آب ، خدا

                     چوقطره ی حُباب گونـه ، زیر آب شـدم

 

کسی که تن به تعدی دهد همچو منش

                      سزاسـت ، مستحق حلقه ی طناب شدم

 

          کتاب «گربۀ عابـد» بستـه میـگردد

          اگربه هند وخراسان من نواب شدم

 

 


بالا
 
بازگشت