میله سمنک !
سمنک از زمانهای قدیم به این طرف در وطن عزیزما رواج داشته و مردم کشور ما بنام سمنک اشنائی کامل دارند. سمنک از جمله غذا های خاص و نذر بهاری بوده که این رسم وعنعنه فرهنگ گذشته وطن ما را تمثیل و به یاد میاورد. با فرآ رسیدن فصل بهار یکعده ازخانمها ودخترهای جوان به این رسم و رواجهای میهنی خود زیادترعلاقمندی داشته که این فرهنگ را برای همیش زنده و جاویدان نگه داشته و به ان پابندی وعلاقه خاص دارند.
این عنعنه ورسوم ازگذشته ها بما به میراث مانده است. یکعده از فامییل هاییکه میخواهند نذر سمنک را بر پا نماییند ، قبلا یعنی یک الی دو هفته پیش در ایام فصل بهار یکمقدار گندم را گرفته در بین یک ظرف پاک پر از اب انداخته در بین منزل انرا نگهداری نموده تا اینکه گندم سرسبز وریشه میکشد. در سال نویعنی فصل بهار این ميله را بر پا میدارند. درین نذرگر کسی بخواهدسهیم شود یکمقدارارد گندم را با خود اورده درین نز خود راسهیم میسازد.هفت نفر میتوانند که درین نذر شامل شوند. درنذرسمنک خانمها ودخترهای جوان ایکه در طول سال کدام مشکلی داشته باشند ویا کدام کاری را درنظرداشته باشند که باید انجام شود نذر بهاری را گرفته و ازخداوند طالب مدد وهمکاری میگردند. که در سال نو خداوند برایشان ببرکت این روز خجسته گردد زيرا سبزه گندم چیز پاک سرسبزوشاداب خرم بوده به این لحاظ چون خداوندهمه موجودات طبیعت را دوباره رشد و زنده میسازد.
فصل بهارتغیرات کیفی وبنیادی را به ارمغان میاورد. میله سمنک اکثرأ در محلات و روستا های وطن ما برپا میگردد. در شهر ها بعضی فامیلها به شکل انفرادی نیز این رسم و رواجها را عملی مینمایند. در شب میله سمنک خانمها و دختران دور هم جمع شده این شب را با خوشی و شادمانی و سرور و پای کوبی رقص و اواز اغاز مینمایند. خانمها و دحتران اکثرأ این سرود را میسراییند.
سمنک در جوش ما کفچه زنیم
دیگران در خواب ما دفچه زنیم
سمنک نذر بهار است
این خوشی سال یکبار است.
سمنک پيـــــــــک بهار
است
ميلـــــــــه شب
زنده داراست
اين خوشى سال يکبار
است
ديـــــــــــگر
يا نصيب
سال
آرزو امشب خــــروشد
سمنک در خود
بجوشد
دل خوش جامه بپوشـد
سال ديگـــر يا
نصيب
خود بخود رنگی دارد .
بیشتر از خود شرینی دارد.
سمنک را در یک دیگ بزرگ انداخته در پائین ان اتش را میگذارند و سمنک راباکفچه دوامدار الی پخته شدن شور میدهند. خانمهاو دختر ها هر کدام بنوبه خود رفته دیگ را شور میدهند. درین شب یکتعداد را خواب برده ویکتعداد مصروف پختن دیگ سمنک و یکتعداد هم مصروف رقص و اواز خوانی و یکتعداد هم مصروف قصه های خود بوده، شب را بپایان میرسانند.
زمانیکه دیگ سمنک پخته شد انرا میگزارند تا دیگ خوب دم بگیرد. بعد از نماز صبح همه دختران و خانم ها دور دیگ جمع شده با دعا و تکبیر و نیت یکه در دل دارند سرپوش دیگ را میگیرند. اگر سمنک خوب پخته شده بود و شرینی خودرا کشیده و رنگ اصلی را بخود گرفته باشد میگوییند که خداوند مراد همه راه داد.
سمنک را در وقت چای صبحانه یکمقدار را صرف مینمائیند بعدإ برای سهمداران ودوستان وعزیزان خود سمنک را توزیع و ارسال مینماییند. سمنک از جمله غذا های خاص بهاری و زیب وزینت سفره فامیلها بشمارمیرود. میگویند در حانه ایکه سمنک است در انجا خیروبرکت است.
با عرض حرمت.
فضل الحق ملک زاده
از دنمارک
بالا
بازگشت