خان آقا سرور
بمناسبت روز بزرگ مادر
مادر ... !
مادر! ای تابنده صورت
مادر! ای پالـــنده سيرت
مادر ! ای پاينـــده معبود
ای خدای خلق و خلقت ...
ای که اسرار خدايی ، از تو آرايـــــش گرفته
ای که اين هستـی و عالم از تو پيرايش گرفته
ای که هر موجود انسان از تو پــيدايش گرفته
ای که در آغوش مهرت کودک آرامش گرفته
مرحبا ، با اين شکــــــــــيــــــبايی و با اين پايداری
گرچه گه گه نيلــــــگون چرخ از تو آزمايش گرفته
ليک چــــــــــــون کهـــــــپــــــــــايه پا برجا و ثابت
درچه ، دلبندت مسافر ، يا بزير خاک آسايش گرفته
مادر! ای الگوی انـــــــــــــسان ، ای سراپا لطف
آيتت را نوريان از اشک برخـــــــــــوانش گرفته
نور نوری چلـــــــچراغی يک گلــــــستـــــان گل
کی ملايک چون تو اينــــسان قدرت زايش گرفته
لالايت خــــــــــوشــــــــــــتر زصورت آيت قرآن
زاده ات از چون تو ما می فهم و اين دانش گرفته
گرنبودی!
هستی دنيا نبودی ، پستی و بالا نبودی ، ترسی از عقـــــــــــــبا نبودی
نی فنا بودی و ماتم ، نی بقـــــــــای زاد و آدم ، نی غم و نی درد با هم
نی سخن از آدميزاد ، نی جن و ديو و پريزاد ، نی حيات و زاد در زاد
زندگی معدوم بودی ، کاينات مکتـوم بودی ، هر چه بی مفـــهوم بودی
هرچه بی مفـــــهـــــوم بودی ، هر چه بی مفـــــــهــــــوم بودی ، مادر
ای مادر...
تورنتو
اپريل 2006
بالا
بازگشت