انجنیرخلیل الله روًوفی
بامداد کـــــــــــاذب
به غریبه های سرما زدهً
میهنــــــــــم
کاخ عمرت همه ویران شده ای هموطنــــم
زنده گی برتو چه زندان شده ای هموطنم !
زیر رگبار هزاران غم و آ ژیر ستــــــــــم
قصهً مرگ توآسان شده ای هموطنــــــــم
خونبهایت به سر کوچه و پسکوچهً شهر
جنس بیهوده و ارزان شده ای هموطنم
باز غم برسر غم آمد وما لال شدیــــــم
آخ! اینک که زمستان شده ای هموطنـــم
برگ وباری که درو نیست دگرتاب وتوان
باز همبستر توفا ن شده ای هموطنـــــــــم
سرنوشت من وتو دست به دست دگــران
درپس پرده گروگان شده ای هموطـنـــم
صبح کاذب چقدر جلوهً جادوئی داشــــت
مگرامروز چه عریان شده ای هموطـــنم
فصل شبخون خزان آمد ومرغان چمن
با ل دربا ل هراسان شده ای هموطــنم
رسم این جنگل عجب عــــــد ل خدائی دارد
کی دران بنده ! کی سلطا ن شده ای هموطنم
نه چــراغی نه نظا می نه امید سحـــری
برسرت این چه شبستان شده ای هموطنم
مفتی ومحتسب وطالب وسوداگـــــــردین
هریکی حاکم دوران شده ای هموطــنـــم
به چه تعبیر کنم خا طرهً رویـــــا ها را
خواب آشفته پریشان شده ای هموطـنم
توبرون آ دگرازوسوسهً ذ لت ومـــرگ
که شب حادثه لرزان شده ای هموطـنم
مبرازیاد که آخر به سرشت من وتــو
نام آزاده گی عنوان شده ای هموطنم
آلمان ــ اکـــتوبر 2006