فضل الر حیم رحیم
گفت وشنودی فضل الر حیم رحیم خبر نگار ازاد با موسیقی دان با ابتکار و نوازندهء توانا داکتر سلامت شیفته
داکتر سلامت شیفته درسال 1938 عیسوی در نواباد ده افغانان کابل دیده به جهان گشوده تحصیلات متوسطه را در لیسه امانی به پایان رسانیده و غرض تحصیلات عالی به کشور الما ن امده دارای دپیلوم جیولوژی و داکتری در رشتهء پالیونتولوژی کیمیا و بیولوژی می باشد. بعد از ختم دورهء تحصیل و اخذ دپیلوم و داکتری به کشور بر گشته وی علاقهء فراوان داشت تا به حیث استاد در پوهنتون کابل اجرای وظیفه نماید اما برایش در وزارت معدن وصنایع کاری را پیشنهاد نمودند که به میل اش برابر نبود. هما ن بود که به الما ن بر گشت و به کار تحقیقات در پوهنتونهای مونشن و توبیوننگ پرداخت وسپس به حیث استاد در یکی از جمنیوزیم های دولتی به تدریس فزیک و بیولوژی کارش را ادامه داد. اقای شیفته از دوران کودکی به موسیقی علاقه داشته در سن پانزده سالگی به صفت ترجمان لسان المانی با جریدهء اصلاح انیس همکاری داشت علاوه از این به هنر نقاشی هم دسترسی دارد که در دههء 50 خورشیدی دوبار جایرهء سالون خزان را که توسط استاد برشنا تنظیم می گردید نصیب خود ساخت . داکتر سلامت شیفته که 47 سال از اقامتش در کشور المان می گذرد متاهل است و یک پسر دارد با انکه 68 ساله است و از نعیمت بینائی محروم است با وصف این همه مشکلات با براه اندازی فعالیت های هنریش در هر گوشهء اروپا مظهر برجستهء از معرفی فرهنگ ادبیات و هنر افغانستان می باشد. اینک با اقای شیفته گفت وشنودی را انجام داده ام که توجه ء خوانده صاحب دل را به خوانش ان معطوف میداردم
سوال
از کدام سن به موسیقی رواوردید و چگونه به موسیقی علاقمند شدید؟
من از سن سه سالگی علاقمند موسیقی شدم و کارم را از تقلید کردن اواز و اهنگ های هنرمندان همان زمان اغازکردم بعدا رفته رفته صدا و حرکات ام مورد توجهء استاد برشنا که همزمان مدیر مکتب ما بود قرار گرفت به تشویق و رهنمائی استا د برشنا در 10 سالگی به پوهنی ننداری شاروالی ننداری برای اجرای پارچه های تمثیلی وبعضی از اهنگها که در خلال نمایشنامه اجرا می شد معرفی شدیم به همین گونه هر روز که می گذشت اشنائی من با هنر مندان زبردست از جمله استاد فر خ افندی، استاد غلام حسین و دیگر بزرگ مردان موسیقی کشور بیشترو بیشتر می شد که این خود زمینه ساز رشد استعداد و علاقه مندی بیشتر من می گردید. من شخصا از استاد فرخ افندی و استاد غلام حسین چیز های زیادی را در عرصه موسیقی اموختیم.
سوال
اولین باریکه اواز خواند ید چند ساله بودید در کجا بود و عکس العمل بینده گان و شنو ندگان اواز تان چی بود؟
در ابتدا من تحت رهنمائی استاد برشنا و استاد فرخ افندی درس ترانه خوانی را فرا می گرفتم که طبعا در اجرای ترانه خوانی اواز ها تفکیک نمی شود و هر بار هم بصورت دستجمعی گروپ ما با کف ز د نهای تماشاچیان مواجه می گردید اما یک روز که من هنوز 10 سال داشتم و شاگرد لیسه نجات و یا امانی بودم در یک قسمت از نمایشنامه که اقای لطیفی انرا اجرا می کرد و انهم یک صحنهء تراژيدی بود که مردی در حالت نزع قرار داشت من از پشت پرده بنا بر نقشی که داشتم یک اهنگ را در راگ درباری خواندم که بر ای اولین بار بعد از ختم همان نمایشنامه اوازم مورد پسند تماشاچیان قرار گرفته بود که خودم احساس کردم که می توانم اهنگ بخوانم.
سوال
ایا به پای استادان مو سیقی کشور ما به عنوان شاگرد نشته اید می شود انها نام ببرید و از کدام استاد چی را امو خته اید؟
من قبلا تذکر دادم که علاقمندی من به موسیقی از سن سه سالگی اغاز شد و در ده سالگی در گروپ ترانه خوانان اواز می خواندم. من نواختن ارمونیه را در ظرف دو روز یاد گرفتم بعدا فلوت را. همچنان من در افغانستان موسیقی را تا حدی نزد استاد برشنا ، استاد فرخ افندی و استاد غلام حسین فرا گرفتم اما من 25 سال نزد استاد عیسی قاسم که در شهر کن الما ن زندگی می کند نواختن رباب و راگ ها را اموختم و همچنان نواختن طبله را نزد استاد هاشم فرا گرفتم در زمانی که من محصل بودم در المان نواختن اکوردیون و پیانو را نزد استادان المانی اموختم. نزد پندت شنگر گوش و خانم سن یوکتا گوش طرز اجرای راگ ها را اموختم .
سوال
با چند الهء موسیقی بلد یت دارید و کدام الات موسیقی را نواخته می توانید؟
الات موسیقی که من می نوازم عبارت اند از ربا ب ، طبله ، زیز بغلی ، فلوت ، ارمونیکا که توسط دهن نواخته می شود، پیا نو ، سیتار، عود عربی ، کاسهء طنین انداز ویا جام طنین انداز ، یک تار چنگ ، طنبور . نباید فراموش کنم که من اولین نوازندهء ارمونیکا در سال 1952 در افغانستان بودم قبل از من کسی این اله را ننواخته بود. من فعلا در ارمونیکا تغیراتی را بوجود اوردم که به راحتی می شود تمام میلودی های موسیقی وطن ما توسط ان نواخته شود. ارمونیکا حالا به کرومونیکا تبدیل شده البته این نو اوری را من در این الهء موسیقی انجام دادم.
سوال
ایا شما کدا م سبک را درکار هنر ی تان ترجیع میدهید؟
من بیشتر به سبک کلاسیک و محلی زیاد علاقه دارم و بصورت مجموع در کنسرت هایم بخاطر به نمایش گذاشتن فر هنگ دیر پای کشورم از همین سبک فلکوریک ویا محلی و کلاسیک به تماشاچیان خود می خوانم و می نوازم.
سوال
تا حال چند کنسرت اجرا کرده ایدو در کدام کشور ها؟
من تا حال تقریبا بین 500 الی 1000 کنسرت اجرا نمودم که درشهر های مختلف المان ، فرانسه ، سویس، ایتالیا و بلجیم بوده است.
سوال
شما منحیث موسیقدان وضع موجود موسیقی کشور ما را چگونه ارزیابی می کنید؟
به عقیده من موسیقی کشور ما در حالت نزع است و باید موسیقی ما از این حالت نجات یابد.موسیقی محلی و فلکلوریک ما با تما م ظرافتهایش و اصلیت ان حفظ شود. نتنها حفظ شود بلکه الات اصیل که با ان این موسیقی محلی اجرا شده رایج کرد. از یکجا کردن بیمورد و غیر مسلکی الات و موسیقی غربی تا حد امکان با موسیقی محلی کشور جلو گیری شود . از تجارب پر بهای اهل خرابات در تربیه نسل جوان علاقمند کشور عملا استفاده شود. من مخالف تنوع و یا تغیر در موسیقی نیستم اما این تنوع و تغیر نباید اصلیت را زیر شعا ع قرار دهد. می شود بیشتر این تغیرات را با الات شرقی در موسیقی اورد تا با الات موسیقی بر قی غربی . زیرا کیفیتی که در الات موسیقی غیر برقی وجود دارد در الات موسیقی بر قی ان کیفیت را نمی توان یافت. به گونهء مثال من در موسیقی که اجرا می کنم کوشش می کنم تا از الات موسیقی چو ن چنگ یکتار را یکجا کنم این ترکیب چیزی جدیدی را ارایه میدهد و باعث می کردد شنونده با خاطر ارام از ان لذت ببرد.
سوال
از اینکه سالهاست شما با موسیقی سرو کار دارید به نظر شما در مورد موسیقی چیست؟
در یک کلام موسیقی یعنی غذاء روح
سوال
قراریکه شنیدام شما به سرایش شعر هم دسترسی دارید ایا مجموعهء از اشعار شما تاحال چاپ شده؟
نه تا به حال مجموعهء از اشعار م اقبال چاپ نیافته اما در نشرات بیرون مرزی چاپ شده اند .
سوال
شما در کدام سبک شعر می سراید؟
اشعار من به سبک موزون خراسانی ، عراقی ، هندی با وزن قافیهء کلاسیک است اما مضمون شعر من در بر گیرندهء اندوخته های علمی ومسلکی ام می باشد.
سوال
ایا به منظور قسمت کردن این همه تجربه و اندوختهء علمی که در عرصهء موسیقی دارید اقدام به تدریس به علاقمندان هنر موسیقی نموده اید؟
بلی یک جوان المانی برای فرا گیری اساسات نواختن رباب نزدم می اید و بعضا من به شهر هامبورگ برای تدریس چند جوان افغان به انجا می روم من ارزو دارم که این همه تجربه و اندوخته ام را با دیگران وبویژه با جوانان و نو جوانان وطنم قسمت کنم مشکل اساسی من فاصلهء را ومشکل نابینای من است .
بالا
بازگشت