راحله يار
دلم ديگرگـواهي مـيـدهـد مـهـتاب زنداني اسـت
سحردرچنگ شب افتاده درمرداب زنداني است
غـمي افــتـاده در کـوه و کـمـر دردامـن صـحـرا
ز وحشت کاروان اشک درخوناب زنداني است
نگـاه مهــربـان دوسـتـي سـرد وغـم انـدود اســت
تـن گـرم مـحبــت دردل سـرداب زنـداني اسـت
بـه گـوش آواز مـرغان سـحـرهــرگـز نـمي آيـــد
دل شب زنده داران در طلسم خواب زنداني است
زچشــمــان درشــت آسـمـان اشکي نـمي ريــزد
سـپـاه سـرکـش بـاران دل بيــتاب زنـداني اسـت
زمـان بـيـخيالي، بـيـصدايي، نـامـرادي هـاسـت
بـه زيـرخنـجر رستم تن سهراب زنـداني اسـت
دل تـنـهاي مـن در بـنـد عشقـي خـو نـمي گـيـرد
که لحـن عـاشقـي درچنـبـر آداب زنــدانـي است
جنوری ۲۰۰۶
ای عــشــق ای الــهــه ی دل هـای نـاصــبـور!
ازچـشـمـه ازکـمـنـد عـطـش می کـنم عــبـور
شـــــور هـــزار بـــار بــبــنــدم بــه جـای دور
گویی نمک هـميشه بـه سرچشمه می زنـنـد
کـی تـشنـگی نـشيـنـد از ايـن آبـهای شــور؟
بـی پـــرده داد مـی زنــم وگــريــه می کـنـم
در پای عـشـق خم شده ايـن قـامــت غــرور
دیـگـر مـرا تــلاوت نــام تــو عـار نـیــســت
ای عــشــق ای الــهــه ی دل هـای نـاصــبـور
هـی نـعـره می زنـم زپـی ات تــنــد مـیـدوم
شـایـد دوباره تــازه شـود فــرصــت حــضـور
آتـــش بـــریـــز در تــن خـاکــســـتـــر دلــم
گاهی که چون نفس به تـنـم می کنی ظـهـور
******************
پــاس
بــهــار
خـرمـن لالـه بـه هـرگــــــوش وکـنــــــار
افـتـــــاده اسـت
بـاد نــوروز بـه گـیـــــســوی چـنـــــار افـتـــــــاده اســـت
غـرق خــــون گـشـــــتـه دلـم چـون دل پُـرخـــــــون انـار
نـفــســم از تــپــــــش دل بـشـمـار افــتـــــــــــاده اســــت
عـــقــــــده گــر راه گـلــو بـســـــتـه کــنـــــد دم نــزنــــم
عـشـق بـا داغ دل ونـقــش ونـگــار افـتــــــــــاده اســت
اشــک از چـشـم سـتـــــم دیــــــده ام امـشــــــب نـچـکـد
حــرمــت مـقـــدم گـل پـاس بــهـــــــار افـتـــــــاده اســت
غــصــه را گــــــو بــرود امــشــــبـم آســـــوده نـهـــــــد
کـه بــه تـوفـیـق خـدا غـــم بــه فـــــرار افـتـــــــاده است
دســـت بـردســــــت گـلســـــرخ و صــــراحـی ســردوش
بـرسـرم یـاد ســـــر وصـــــورت یـار افـتـــــــــاده اســت
سـمـنک سـبـزتـر از ســــــــرو چـمــــن جـلـــــوه کــنـد
شـیـره جـان مـن و سـبـــــــــــزه کـنــار افـتــــاده اسـت
تــنـــــد بــرخـیـــــــزم و تــنــد از پــی آهـــــــــو بـــدوم
دل در ایـن دشــــــت بـلا فکــــر شـکار افـتـــــاده اسـت
رسـم ایـن است در این شـهـــــر کــه عـاشـق بکُشنــــــد
هـرطـرف دور وبـرم حـلـــــــــــــــقـه دار افـتـــاده اسـت
ســرنـوشـت دل دیــوانـه مــــن گـشــــــــتــه خــــــــراب
کـه بـه یـاد شـب مـهـــــــــتـاب بـهــار افـتــــــاده اســـت
بـه يـک بـهـانـه بخوان بـاز يـک تـرانـه عـشق
روامـدار بـخـشــــکـد بـه دل جـــوانــه عــشـق
بــه احـتــرام تـــو در انــتــــــظـار مــی مــانــم
کـه بـال وپــر بـــزنـی بــاز درکـرانــه عـــشـق
هـمـيشه بـالــب نـجــــــوا تــرانــه می خــوانـم
بـه اشتـيـاق تـو در پـرسـهء شبـــــــانـه عشق
چـه بـاشـکـوه ودل انـگـيـز وگـــرم وگـيـرايـی
درانـجـمــاد تـــن مـــرده ی يــگــــانــه عـشـق
بـه قــلــه هـای بــلـنــــــد عـــروج مـی بـــردم
نـگاه گـرم تــو تـا مـی شــــود بـهـــانـه عـشق
تمام خواهشــم اين است،اين که می خــــواهم
که بـاتـو بـاز شود چـــــشـم عاشــقـانـه عشق
رهـابـکن بـه دلـم خـويـش را بـه سـيـــنـه درآ
تو تـير سرکش عشــــــقی، منم نشانـه عشق
مارچ ۲۰۰۶
راحله يار
بالا
بازگشت