انجيلا پگاهی
دلگیر ِ این نشـــــــــــــانه ِ پاییز میشوم
در گیر ِ صد بهــــــــــانه ِ پاییز میشوم
آهم ، باز ، آه ، قدم پشـــــــــت هر قدم
دردی زکارخـــــــــــــانه ِ پاییز میشوم
در جستجوی عشق علامت نداد دوست
پا بند آب و دانه ِ پاییــــــــــــــز میشوم
سبزینه ی نمانده ز یغمـــای باد، هووو
بر بادِ آره یا نه ِ پایـــــــــیز میــــــشوم
یا که زمانه ریخت بدین قاب کاینچنین
تصــــــویر عاشــــــقانه ِ پاییز میشوم
امروز بیــــــقرار همین لحظه ام شُمَر
فــــــردا که آن زمــــانه ِ پاییز میشوم
**************
رفتم که از پابنـــــد ها روح و روانــــــم بگسلم
دستان سرد غصه را از جســــــم و جانم بگسلم
گاهی قدم ، گاهی نظر ، آهنــــگ ، آهنگِ دگر
در جستــــــــــــــجوی مامنی از کاروانم بگسلم
این خط درد سرنوشت ،گفتی مرا با غم سرشت
گفتم روم زین رشتــــــه ها خود وارهانم بگسلم
آری ترَک برداشته لــــبهــــای خشــــــکم آرزو
زین قحط سال عاشقــــــــی لفظم گمانم بگسلم
بالا
بازگشت