فرزند درد....

 

اسد محبی شاعر خوش قریحه در ولایت سرپل  بدنیا امده وبه  گفته خودش ؛ فرزند دردو رنج می باشد . پس ازاتمام دوره لیسه دفایق شعروادیبات را مدیون (مادر) بافضلیت وادیب  اش میداند – که مبارکش باد !

 تا کنون مجموعه ازین شاعرجوان دردست نیست اما اطمینان داده است که  این انتظار دیرنپاید .درشعرش رگه های عاطفه تندتر میزند گه خیلی مواج است اما - گاه به گریه شباهت پیدا میکند .... درهمه حال دغدغه و سودایش سرنوشت مردم است – حتادرعاشقانه هایش  نیز – به آن درگریز میزند .خاک و خون/ وطن ومردم زنجیری است که شاعر ازاداه را بسوی خویش میکشد . اینک نمونه چند از سرود هایش – تقدیم شما میدارم

                                                                                                  باعرض حرمت       

                                                                                                        دریاباری

 

 نوروزترین 

 

نوروزترین جامه به تن داره فرشته

چون میل بهاران وطن داره فرشته

رقصیده هوا را به سر انگشت زرنگش

با چک٬ چک باران چه اتن داره فرشته

نوروز به مهمانی ما شعر تــــــر آرد

لیکن به تنم سبز چمن داره فرشته

پاکیزه ترین برگ بهار دل شبنــــــــم

با بوی صبا خنده به من داره فرشته

در باغ دلم غنچه گکی پرزد و بشگفت

بر روی لبش دشت ودمن داره فرشته

تا پای دلم دست به زنجیر خــدا بست

دیدم که خدا را به کمن داره فرشتـــه

           ۱۶مارچ ۲۰۰۶

 

ازبوسه پلی می ساختم

اگر لبانم را بدار نمی آویختند

ازبوسه پلی می ساختم

آزادی را بر بال پرستو ها فریاد می کشیدم

مهتاب را برای لالایی برچوب هر گهوارهء می بستم

وآغاز هر پگاه را با لبخند کودکی بر رویی مادرش می خندیدم.

 

                                             ۴جوزا۱۳۸۵

 

                           رخت عذا

خون چکان است بستر کابل میازارید دیگر

پیکرش زخمی وبریان است میازارید  دیگر

قامتش دولا شده خون می چکد از رگ رگش

کودکش درسوگ پستان است میازارید دیگر

کوچه هایش بوی غربت میدهد شام وسحر

عندلیب لانه ویران است میازاریــــــــد دیگر

شهپرش چتری بود ناموس اشک وآه   را

آن تن و آن جسم جانان است میازارید دیگر

پاسبان خون پاک ملت هر دم صبــــــــــــو ر

خاک پاکش قبلهء جان است میازاریــد دیگر

ماتم است ماتمسراست رخت عذا دارد هنوز

دل پریش پاروپائیزوپریشان است میازاریددیگر

                          ۹جوزا۱۳۸۵

بم فروش

بم فروش و بم گذار و بم کفان خانه ات ویران شود

آه مظلومان گریبانت درد  جیگر ت بریان شــــــــود

ای بــــی رحم ای قاتل ؛ دزد و رهگیر و فلــــــلان

مهر انسان بر دلت آتشگهی ســـــوزان شـــــــو د

اشک کودک خون دهقان ؛ دست فروش دوره گر د

خشم ماتم دیده گان بر جانبـــــت طوفان شــــــود

سبزه خشکیده برگ وبار باغ افسرده گیســــــــت

بشگفد صلح وصفایی نم نمک بــــــا ران شــــــود

نی غزل بازار دارد نی تـــــرانـــه تـــر لبــــــــــــی

کاش می شد ؛ آدمیان ناجــــی انسـان شـــــــود

سرطان۱۳۸۵

 

 

بالا
 
بازگشت