عزيزه عنايت
عیــــــــد
جلوه ء عيد به حســـن مهء نـــــــــو دیــــدم دوش
مرغ شب را همه شب تا به سحـــــــربود خروش
مطرب شهر نوای همــــــــه گانی بنــــــوا خـــت
شــــــــــادی و هلهلهء عيد رسيد گو ش به گــوش
مومنان را ز فيـوض رمضـــــــان و طــا عـــــت
مژده ء لطف خــــداداد بــه هر گــــوش ســـروش
مو منان هرسو بياراست درو خـــانه ء خو یــش
دشمن و دوست نـــگر در مسجــــــد دو شادوش
عيد از قـــــلـــــب مســـــلمـــان بزدا یــــد کينــه
آتش دشمنی و کيــــــن بسازد خـــــــــــامــــوش
کودکان جامه ء نو کرده بتن شــــــــاد و خـــرم
بکفش بسته حنا دختـــــــريکه زربف پـــــــوش
عيد بشکســـته دلان دیـــــــده ( عزيزه ) ای و ا
نه لباسی نو و نی خـــوردنی و نی پا پــــــــوش
بالا
بازگشت