ما د ر، د رهفته گذ شته
برا ی من، نصیحت ها ی سو د مند کرده بو د ی و گفته بو د ی که ا و لین معلم تو
من میبا شم، برا ی من آ دا ب و ر سوم زند گی را معر فی کر ده بو د ی و گفته بو
د ی که ا و ل تر ا ز همه ، مقا م ا نسا ن را گر ا می بدا ری وبعد ا زا ن ا رزش
ها ومعیا رها ی که ا نسا ن را برا ی ا نجا م ا طا عت ا زمقا م وا لا ی ا نسا ن
و ا نسا نیت وا دا ر میگر دا ند، معرفی کرده بود ی ، درآ ن و قت بیا ن کردی که
زما ن خیلی ها با ا رزش ا ست ، ا ز وقت ا ستفا ده ا عظمی بنما، و نگذا ر که
بيهو د ه سپری شود .
د و ره طفو لیت ونو
جوا نی دوره ر شد و نمو ی جسمی، فکری و ذ هنی ا ست، دوره آ مو زش ا ست
"ا ین د وره د یگربا
زنمیگردد" د رین د و ره فکرکن که نشستن به جا را چقد ربه مشکل بعد ا
زتمرین پی د رپی یا د گرفتی، چا رغو ک رفتن را وتوا نستی که به سختی قا مت بلند
نما یی، د ر را ه رفتن می ا فتا د ی ، زد ه زخمی میگرد ید ی تا تو ا نستی موا
زنه را ه رفتن را یا د بگیری .
و گفته بودی که د رین
دو ره ا زتو صیه ها و مشو ره ها ی گرا نبها وآ ثا رقیمتی و بی نظیر د ا نشمندا
ن ا ستفا ده نما یی، همه مطا لب علمی، ا قتصا دی، و فنی و ا ند رزها ی ر جا ل
سیا سی د ر جو ف ها ی د ما غ تو حک میگر د ند و با ید که مشکلا ت را سپر ی نما
یی، د را یا م جو ا نی با دا
شته ها ی که د ر کله دا ری،ضرورتی به سله و کلا ه نمیشود، هر جا که رفتی
ونشستی، گفته مولا نا ی بزرگ د رین با ره صد ق میکند که گفته بو د.
"ا زکو زه هما ن ترا و د که ا ند ر ا و ا ست"
شخصیت تو، رو به تکا مل
میر و د و تو ا نسا ن صا حب نظر میشو ی ، تو نه د ز د با ر می آ یی ، نه قا چا
ق بر، نه رهزن سیا سی .
د و ستا ن محترم بدا
نید که رهزنا ن سیا سی خطرنا ک تر، ا زبم ا تم کشورها ی بیگا نه میبا شند همین
ر هزنا ن سیاسی بود ند که کشور ما را به ویرا نه تبدیل کرد ند و زمینه ها ی تصا
دما ت سیا سی را آما ده گردا نید ند، هنو ز هم بی حیا یی را ا زحد گذ شتا نده ا
ند، به ما نند تفا له ها ی ما لته ، کینو، پو ست کیله ، پوچا ق خربو زه و تر بو
ز د رو د یوا ر را کثیف سا خته ا ند ا زکشورها ی همسا یه وکشورها ی منطقو ی
هیچ گله نیست ا ین رهزنا ن سیا سی ا ند که د رکشورما فا جعه آ فرینی کرد ند
چشما ن شا ن شهرها و کشورها را د یده و پا ها ی شا ن د یره ها را د یده ا ست.
ما د رخبر
شده ا م که که بتا ریخ هشت ما ر چ رو ز بین ا لمللی زن ا ست، د رین رو زد ر تما
م جها ن ا ز مقا م شا یسته ز ن تجلیل بعمل می آ ید، هر کسی را میبینیم که به ما
د ر، به خوا هر، به نامزد، به همسر و دخترا ن همسا یه وهمکا را ن د فتر و شعبا
ت ، تحفه ها تقد یم مینما یند، و زن ها د رین رو ز خجسته مقا م و معنو یت خو د
را، ا حسا س مینما یند و خیلی ها خو ش میبا شند، و درک مینما یند که زن ها نیم
ا ز پیکر جو ا مع بشر ی و ا سا س تشکل جا معه میبا شند ومیدا نند که ا طفا ل
محبت را، ا ز دا ما ن ما در با خود به همرا ه می آ و رند، مر دا ن د رین قسمت
نقش د رجه د و را با زی میکنند.
بنآ زنها با ید که ا ز
زن بودن خود نشرمند و به آ ن ا فتخارکنند، و ا زحقوقیکه جوامع متمد ن بر ا ی ز
ن ها قا یل گرد یده ا ند و زن هم ا ز جمله ا شر ف مخلو قا ت ا ست با ید که خو
د، خو د را ا ز چنگا ل تا ریکی و وحشت نجا ت د هند د رین را حما یه و پشتی با
نی حلقا ت ر و شن فکر ی را با خو د به همرا ه دا ر ند.
ا ما د ر جوامع شر قی
علی ا لخصو ص د ر ا فغا نستا ن ، چرا به زن ها نا قص ا لعقل خطا ب مینما یند
وحتی با ادا ی کلمات توهین آ میز، طوری میگویند که اگر زن بینی اش نبا شد
.........به زبا ن آ و رد ن ا ینگو نه کلما ت د ور ا ز اخلا ق انسا نی ا ست .
میر و یم به ریشه یا بی
ا زین قبیل مسا یل که چرا ا ین طو را ست؟
د رین با ره گفته دا
نشمند بزر گی را تذ کر مید هیم که گفته ا ست " سرما یه ا ز قید و قیود و زد و
بند های قوانین عصر جها لت استفا ده مینما ید".
و جا ی دیگر تذ کر
میدهد که ا ز ا یجا د فسا د ا دا ری و ناسیونالیز م، برا ی سرکوب جنبش ها ی تر
قی خوا ها نه حما یه مینما ید .
تا ریخ کشورما ورق ها ی
زیا دی دا رد، هرو رقی که دورمیخو رد، فهمیده میشو د که همه سنگها ی آ سما نی
را در طو ل سا لها و قرنها، برفر ق آ ریا یی ها ، خرا سا نیها و ا فغا نها
ریختا ند ه ا ند،کشو ر و مرد م ما را، به جرم وطنپرستی، تحت عنا وین مختلف، در
خلا نگه دا شتند، نه حمایه بیقید و شرط بلاک شرق را با خود دا شت و نه حما یه
بی قید و شرط غرب را یتیم همیشه آ ه سو زان با ید که
بکشد، فکر تا ن با شد که پیغمبر مسلما ن ها یتیم بو د ،یا
ر بی کسا ن خدا میبا شد، قطب ا لد ین ا یبک غلا م بود، سلطا ن محمودغزنوی میرا
ث خو رغلا ما ن بو د ، دا کتر هو شیمن،
درا نگلستا ن شا گر د هو تلی بود.
ا
ز همه ا نکشا فا ت علم و تخنیک محرو م گردید ه بو د یم . د ر وا زه ها ی جها ن
را بروی کشور ما بستند تا نسبت به ر قبا ی شر قی و غر بی و شما لی همسا یه ها ی
ما عقب بما نیم ، یعنی غر بت دا من گیر ما شو د فقروغربت هر د و خمیر ما یه بد
بختی ها ا ند.
مر د م ما د ر طو ل سا
لها و قر ن ها به دنبا ل لقمه نا ن و نو ر، با د ستا ن خا لی جنگید ند در مقا
بل سختی ها و نا ملا یمتی ها ی رو ز گا را ن ، آ هی نکشید ند و میدا نستند که
کسی به دا د شا ن نمی ر سد ، ا زهمه بد ترحا ل زنا ن را بد تر ا زآ نچه که بد
فکرمیشد ، بد تر مید ید یم .در همچو شرایط که عقب ا فتادگی، ا ز لحا ظ ا قتصادی
، کلتور فرهنگ سنت ها ی قد یمی در همه ز مینه ها ، نقش تعین کننده را دا رد، پس
ز ن ا فغا ن حق ا نتخا ب شوهررا ندا شت،و کنو ن هم ندا رد، ود رمعر ض خرید
وفروش قرا رمیگر فتند، همه مشکلا تیرا که برای شان رخ میداد ویا میدهد،فقط
بخاطرتسیکین خا طرش دست به پیشا نی میبرد ومیگوید که هرچه میبینم ا زتقدیرخود
میبینم .
چرا ا ین طور بو ده ، د
رینجا فقط به نکاتی چند اکتفا میکنیم، که گفته میشود، همه بی تفا وتی ها د ر
قسمت زنا ن مر بو ط میشو د ، به دو را ن کهن ، د فا ع ا ز حق زن د ر صو رتی ا
مکا ن پذ یرا ست که زن را با ید د رزند گی سیا سی بر د ، د ر سا ز ما ن ها ی
سیا سی ، تنظیم کرد وبرا یش سلا ح ا ید یو لو ژ یک دا د ، در پهلو ی مبا رزه
علیه هرنوع ستم ، مسله مبا رزه زن را ، به نفع زن ، پیش ببرند، به این مفهوم که
رها یی ز ن در مبا رزه برضد هر نوع قید و بست هر گو نه ستم ا مکا ن پذیرا ست .
با آ نکه در یک زما ن
معین و محدود تصا د فا ت ز ما ن ، ر و زنه ا مید ی را برا ی آ زا د ی ز نا ن
گشو د، تا بروند بحیث ا نسا ن آ زا د، برا بربا حقو ق مردا ن د وشا د وش برا د
را ن خو د، د رفابریکجا ت کا رنما یند، معلم شوند ودا کترشو ند، ا نجنیر شو ند
، حتی حق آ نرا پیدا کرده بو د ند که بحیث شخصیت ها ی طراز ا و ل کشوری د ر
صورت ا ستعدا د و توا نا یی ا خذ مو قع نما یند.
بعضآ به ظا هر مجا هد
نما ها بو د ند که د ر ما جرا ها ی منطقو ی و جها نی د رگیرا فتا د ند ، فر ما
ن بر د ند، فر ما ن، آ ی ا س آ ی پا کستا ن را عملی کرد ند ، فر ما ن ا
ستخبا را ت د و لت ا سلا می ا یرا ن را عملی کر د ند ، ا حزا ب ا سلا می ا یرا
ن، به حا کمیت ر سید ند و لی نخوا ستند که و طن خو درا تخریب نما یند ، مکتب را
بر و ی زنا ن ببد ند ، ا ما و ظیفه میدا دند که درا فغا نستا ن همه چیز ا ز
تهدا ب و یرا ن گر د د .
جنبش سواد آ مو زی جا
ده بود برا ی با سواد سا ختن زن و مر د ولی با د ریغ و حسر ت که د ست ا ند رکا
را ن کنو نی ا فغا نستا ن ، بخا طر تطبیق ا هدا ف درا ز مد ت جها ن متجا و ز،
به سبو تا ژ د ست زد ند، اداره ها ر ا فا سد سا ختند، پر و گر ا م نا سیونا لیز
م را ا حیا کردند و ا زین طریق حنبش های ترقی خواها نه را سرکوب کردند.
جنبش سوا د آ مو ز ی جا
ده بو د برا ی آ گا هی و آ شنا یی برا ی حقو ق زن و مر د و قتی حق بد ست آ مده
میتوا ند که مستحقین آ ن ، ا همیت و ا ر زش حق را بدا نند ، حق گرفته میشو د،
دا ده نمیشو د ، گرفته میشود د ر و جو د یک سا ز ما ن سیا سی منضبط آ گا ه و با
د سپلین.
قبلآ د رگذشته ها ی سیا
سی ا فغا نستا ن ، کلمه ها ی تجا وزجنسی به نا مو س مرد م ، دزد ی ا طفا ل و
تجا رت د خترا ن به کشورها ی حو زه خلیج ، ا صطلا حا تی بو د کا ملآ بیگا نه و
شرم آ و ر. با و جو د تهد ید و فشا رحا کمیت مجا هد ین وحا کمیت طا لبی ، حس آ
زا د ی و آ زا د زیستن که پیشگا ما ن جنبش چپ، به حیث یک مکتب عر ضه کره بو د
ند، و برا ی زنا ن آ گا هی سیا سی دا ده بو د ند، زنا ن ا فغا نستا ن را نتو ا
نستند در کنج خا نه نگه دا رند، خود را ا ز با م ا نداختن ها ، خو د سو زی ها و
غیره دلا لت به آ ن مینما ید که زن ا مروزآ ما ده گردیده که خود حق خود را
بدست بیا ورد.
ما د رمن هنوزطفل خورد
میبا شم، د رآ مد ندا رم که بر و م با زا ر برا ی تو تحفه بخر م مگر د ا رم که
برا ی تو تحفه کنم وا ین تحفه را ا ز طریق و سا یل ا طلا عا ت جمعی برا ی د
یگرزن ها نشا ن بد هی وبا عث ا فتخا رخود ت گرد د و بگو یی که ا ینک فر زند حرف
شنو و گپ شنو ما د ر، تحفه ا یرا، برا یم تدا رک د یده ا ست ا گرکسی میل دا شته
با شد و بخوا ند.
مادر، ظا لما ن نمیدا
نند که زن مادرا ست، زن خواهرا ست، زن همسرا ست، زن اساس تشکل جوا مع بشری ا
ست، زن ما درپیغمبرا ن ا ست، زن ما د رفیلسوفا ن ا ست،زن ما د ر خرد مندا ن ا
ست، ز ن ما درقهرما نا ن و پهلوا نا ن قرن ها ا ست، بی بی خد یجه زن بود، بی بی
فا طمه زهرا زن بو د، را بعه بلخی ز ن بو د، ملا لی زن شجا ع بو د ، د رکشو رها
ز ن ها به حیث صدراعظم و ملکه ها حا کمیت دارند ا گربخواهند کشورها را ویرا ن
میکنند مگرا زآ با د کرد ن شا ن خدا با خبرا ست .
ز ن قلب نا زک و
مهربا ن دا رد، چشما ن زن به ما نند چشمه آ بها ی شفا بخش ا زآ ب پرا ست ،
بمجرد تپش د لها ا ز درد آ لا م رو زگاران ، قطرا ت آ ب د یده ها برا ی خا مو ش
سا ختن شعله ها ی ، یأ س و نا ا مید ی ها، با رید ن میگیر د و به حو صله و صبر
و شکیبا یی د عو ت مید هد و میگو ید که آ ش غر یبا ن دیرتر پخته میشو د.
تنها و تنها ا ظها را ت
و بیا ن مطا لب نمیتوا ند، حلا ل مشکل و ا قع گر د د، بلکه عمده آ نست که عو ا
مل را با ید شنا خت و د ر جهت حل آ ن گا م ها ی عملی بر دا شت .
صحنه سیا سی ا فغا نستا
ن نسبت به هر زما ن د یگر پیچیده ترگرد یده ا ست ، نقشه کشورها ی دا را ی ا مکا
نا ت تعرضی ، د ر کشو ر ها ی منطقه و به خصوص د ر ا فغا نستا ن در با لا ترین ا
ز پله ا ر تفا ع خو د قرا ر گر فته ، که همه پله ها ی ر فتن به سو ی حل معضلا
ت را تحت شعا ع خو د قرا ر داده ا ست .
زن ها نمیتو ا نند مو
قف خو درا گدا یی نما یند و یگا نه پیا می را ا ز جا نب جنبش چپ در یا فت خوا
هند نمو د که د ر میا ن ا ین جنبش، زنا ن مبا رز و شجا ع و تحو ل طلب نقش
ارزنده را با ز ی مینما یند .
جنبش چپ در چنین حا لت
خواهی و نخوا هی یک با ر دیگر به حیث نیروی ا پو زیست د ر مقا بل دولت مو قعیت
خو درا با ز مییا بد و حتمآ نیر و ی چپ مکلف به ا نجا م رسا لت تا ریخی
خو د میگر د د و یکی ا ز و ظا یف ا سا سی و بنیا د ی جنبش چپ د رآ ینده ها ی
سیا سی ا فغا نستا ن، د فا ع ا ز مو قف زن د ر جوا مع بشر ی بشر ی خوا هد بو د
و ا ین مبا ر زه را ا ز جمله مبا رزه بر ضد ستم می پندا رد .