خو شه چین
د هقا ن را د وست دا شته با شید وکا رگررا
گفته بود م که دهقا ن را د وست دا شته با شید و کا رگر را د و ست دا شته با شید، باغبا ن را د وست دا شته با شید، کلیه ز حمت کشا ن را د وست دا شته با شید. چر ا که د هقا ن د ل وجگرزمین را پا ره مینما ید، عرق میریزد ، میدا نید که هرقطره عرق د هقا ن د را ست و نا یا ب ، حا صل د ست رنج ا ورا د رمقا بل مزد نا چیزا زپیشش میگیرند ، با صبروحو صله مند ی، با آ نکه ا رزش نیروی با زوی خود را میدا ندا نتظا رآ ن روزی را میکشد که فا صله ها ی نا پیموده، پیموده شوند و کا سه ها ی ، پیما نه روزگا را ن، غربا ومسا کین، لبریزشوند، ا ین جمع قطرا ت ا شک یتیما ن وعر ق جبین دها قین که، ا زکا سه لبریزند، به سیل خروشا ن مبد ل میگرد ند، موج زنا ن، ا فتا ن وخیزا ن، با ا را ده وا ستوا ر، ا زقلعه کوه ها ی سربفلک ا زمیا ن د ره ها، یک د یگر را می یا بند، با هم هم آ غو ش میگر د ند، طو فا ن ها را برپا مینما یند ، طغیا ن آ ب د ریا ها همه خس و با خل وگیا ها ی هر زه و نا کا رآ مد را با خود میبرند .
و ضعیت شکل گر فته حکا یت ا زا ن مینما ید که با ز هم همه منتظر، عر ق ها ی ریخته ا ز جبین کا رگرا ن و با غبا نا ن ا ند کا رگرا نیکه در با زدهی تو لید و نوآ و ری ا نکشا فا ت تخنیک و تکنا لو ژی مد رن نقش با رزدا رند و پبا غبا نا نیکه ا زحا صل رنج و زحمت شبا روزی آ نا ن رنگ با زا ربه رو یت وفو رمیوجا ت زیبا معلو م میشو ند.
یکجا با هم به ما نند دا نه ها ی بی شما را نا ر، هر کدا م د رپوسته خو د جدا ا زهم د رپهلوی هم ، د ر دا خل قشر ضخیم یک کل وا حد را تشکیل مید هند .
و با ز شا عر بلند همت می فرما ید .
" د لا به با غ برو،مشرب ا زا نا رآ مو ز"
" که موج خون بردل وخنده بردها ن دا رد"
د هقا نا ن ، کا رگرا ن وزحمت کشا ن برا ی شما قصه ها ی د لپذ یرمینما یند ، گپ ها ی خیلی صا د قا نه و بی با کا نه میزنند که د ل آ د م ، آ و آ و میشو د ، ا زحا صلا ت ز را عتی قصه میکنند ، ا زمیوه ها ی سرد رختی قصه میکنند، ا ز چا شت و پخت و کیفیت تو لیدا ت طبعی برا ی ا نسا ن معلو ما ت مید هند، که چقد ربه صحت ا نسا ن مفید میبا شد، ا زمحیط پا ک و هوا ی عا ری ا ز دود وبا روت سخن میگو یند وا زمحیط سرسبزوشا دا ب نیزمعلوما ت میدهند،ا زتو لیدا ت وا ضا فه تولید ، قصه مینما یندا زا رزش نیروی ا نسا نی که به جیب سرما یه دا ر میریزد همین قسم دلا یل علمی فرا وا ن د یگر، ا گرآ د م متو جه شو د ، فکر میکند که د ها قین و با غبا نا ن کشورما ا ز یک یونورستی، سند فرا غت بد ست آ و ر ده ا ند .
نهسند فرا غت بد ست نیا و رده ا ند بلکه کا رها ی روزمره و یومیه وچشم د ید ها وعمل کردها ی ا فرا د ، دو لت ها و زعما ی کشو ر، ا ز روی دا ستا ن ها و قصه ها ی مو سفید ا ن و ا ر با ب تجر به ، برا ی آ نها تجا رب جد ید ی را مید هد .
بنآ عمل د وا م دا رومطا لعا ت فرا وا ن وتحقیقا ت جدی ا زعمل کردها ، د رد را زمد ت به معلو ما ت آ نها کمک مینما ید .
ا زبرکت همین تجا رب مرد م کشورما " قشرزحمت کشا ن" د رروزها ی د شوا رزند گی،علیه د شمن مشترک د رنبو د نظا م سیا سی قا نو ن مند،عنصرپا سخ برا ی سوا ل ها را پیدا کر ده ا ند.
رو ی همین منظور ا ست که میگو یند
" منجی را به تو ش"
" یا آ و(آ ب) را به روش بیل"
" ا گر کسی را ند ید ی که تو را مشو ره د هد کلا ه خو د را پیش رو یت بگذا روا زکلا هت مشو ره بگیر"
" ا گر گفتند که بینی تو را سگ برد به د نبا ل سگ نه د و، ا و ل به بینی خو د د ست ببروبعد مید ا نی که چه بکنی"
" د را ثنا ی جنگ حلوا به بیل تقسیم نمیشو د "
" خیله ها گفتند ا بله ها با ورکرد ند"
" هزا رفسا د د رزیرهرتا ر ریشش ا ست"
" را ستی را زوا ل نیست "
عقیده من ا ین ا ست .
د روغیکه صلح بیا فریند ، بهترا ست ا ز را ستی که فا جعه بیا فر یند
بعضآ سیا ست مدا رها ی کشورما گویا که ا زحوا د ث سا ل ها ی جنگ ها ی طولا نی تحمیلی د رکشورهنوزچیزی یا د نگر فته ا ند ، چوبک را د رد ست گر فته ا ند ، بیکا رما ند ه ا ند ، آ د م بیکا ر( یا غر شو د یا بیما ر) چرک وچرب زما ن ها ی گذ شته را ، قبل ا زوقت و بعضآ بعد ا زوقت شورمیدهند که ا زین شوردا د ن ها هزا رویک نوع گند ید گی ها با لا میگرد د وا زا ین گند ید گی ها ، صد ها مر ض مزمن وخطرنا ک ، نسل ها ی جد ید ما را ملوس میسا زد.
د رمجموع جر یا ن ها ی چپ سیا سی که تا بع ا صو ل و مقررا ت سنتی قبلی بو د ه ا ند، ا مید وا ریم که درشرا یط جد ید ا وضا ع سیا سی ملی و بین ا لمللی برا ی د فا ع ا زا ند یشه خو یش برآ یند وبه همت ویا ری آ نها با ید که ا زترویج ا ند یشه ها ی جنا یت آ فرین( شما ل، جنو ب ، شر ق ، غر ب ) بطورقطع پرهیزصو ر ت بگیرد( د رصد د رفع عوا مل شوند، زیرا که ا ین همه پرو پا گند ها ی ا ختلا ف برا نگیز، برد ل چوچه ها ی ا نگر یزمی چسپد) حرف ها گفته شده ا ست به گما ن ا غلب زیا د گفته شده ا ست کفا یت میکند، د رآ ن سطح سقو ط نگرد د که به ا د بیا ت کو چه با غی پنا ه برده شود( ا خلا ق سیا ست د نیا ی خو د را دا رد) ، و با ید که ا زینها نبا شیم .
1- ا حمق نبا شیم ، چرا که بیگا نگا ن ، به آ د رس ا حمقا ن کله کشک مینما یند.
2- خو شبینی هم را ه را به حریف با ز میسا ز د .
3- سفسطه گو یی و نظر یه پردا زی ها ی فیلسو ف مآ با نه ، به فکرآ نکه ا ز د یگرا ن ، بهتروخوبترمیدا نی، نظریه خود را تحمیل نما یی وکوشش نما یی که ا ز ا مکا نا ت د یگرا ن برا ی با لا برد ن موقف ومعنو یت خودا ستفا ده نما یی، سرا نجا م ا زجا معه د ورمیشوی ، ا گر فردا ها ی فردا به آ ن جا معه که تود ل بسته ا ی مرا جعه نما یی ، نه ا ینکه ا ستقبا ل نمیشوی بلکه سک قریه را هم سرت بگی میکنند وورکشکش میگو یند که تورا بخو رد .
د رآ ینده تا ریخ دا نا ن وتا ریخ نویسا ن کا رها ی مسلکی خود را ا نجا م میدهند، با لآ خره پا سخ به سو ا ل ها، ما را د ر یک مر کز متحد میسا ز د .
مردا ن مر ده ا ند ، نا م نیک بجا ما نده ا ند و لی عده ا ی نا مردا ن ا زمو قف و مقا م معنو یت آ نها ا ستفا ده ها ی نا جا یز مینما یند، ا گر آ نها ز ند ه میبو د ند ، بطو ر قطع جلو ا ین همه نا مر دا ن را میگر فتند روح شا ن شا د با د.
ا ز تبصره ها ی پا سخ به سوا ل ها که بگذ ریم ، د هقا ن عزیز برا ی ما می فرما ید .
ا نواع گیا ه ها ی مختلف ، د ر زمین لا غر ضعیف میرو یند ا گر گند م ا ست حا صلش کم میبا شد یعنی که بعد ا زچغل کرد ن نسبت به گند م ا صل ، تا چغلی با د ریز ک ، زا نو گک ، سیا ه دا نه وغیره زیا د ترمیبا شد، ا گرجوبا شد ، حا صلش کم میبا شد همین طو رهمه حبو با ت و غله جا ت طرف ضرورت ، و لی برخلا ف نبا تا ت غیرضرو ری خیلی قو ی میرو یند، مثلآ د شمن ا نگورقرغنه ا ست ، د شمن ما ش و پنبه ، خا رمرغیلا ن( مغیلا ن ) ا ست ، د شمنا ن و طن ، و طن را ، ا ز سر بر ید ند، ا ز قسمت ها ی شر قی و غر بی و جنو بی د ستا ن و پا ها یش را بر ید ند ، منا بع آ بی که برا یش نفس تا زه میبخشید ، ا زطر ف شما ل و جنو ب و غر ب برا یش قطع گرد ید ، ا ین ا مپرا طو را ن کهنه کا رتا ر یخ ، بریتا نیا ی کبیرو رو سیه تزا ری به ا تفا ق هم ، کشو رما را ، د ر فضا ی خشک و سو زا ن د ورا زآ ب ، تشنه لبا ن به د ست ا میرعبدا لر حمن خا ن جلا د ، نا مهر با ن سنگین د ل، منفی ( ا ما ن ا له خا ن) و نسل ها ی بعد ی آ ن سپرد ند و نسل ها ی بعد ی یکی پی د یگر به هما ن پیما ن و قرا ر دا د ها ی نیا کا ن خو یش و فا دا رما ند ه ا ند ، ( بزوگوسفند هما ن نشخوا ر را میکنند که ا زآ بخو رصا حبش خو رده با شدولوا گرا ین بزوگو سفند را ا زبا زا رها ی را ست خریده با شند ویا ا زبا زا رها ی چپ، د شمن سزیجا ت و میوجا ت ز مینی، ما نند خربو زه و تربو زبته شنگل ا ست، د رموجود یت بته شنگل تر بو زو خربو زه کرمی میشو د وا زخورد ن میبرآ یند.
د ر کشو رما، چو ن ا فغا نستا ن سلا خی شد ه ، د ست پا یش بر ید ه شد ه ، مد یحه ثرا یا ن ا ربا ب قد رت چنا ن هنجه گک میز نند گو یا که د رهوا ی گرم ا زرا ه د و رآ مد ه با شند .
همینکه گفتیم زمین لا غرحا صل ضغیف مید هد ، بی جا نگفته بود یم که ز مین لا غر حا صل ضعیف را با عث میگر د د ، ا قتصا د ضعیف ، بنیا د ا جتما ع ضعیف را ا سا س میگذا ر د ، بنیا د ضعیف روبنا ی ضعیف را سروسا ما ن میدهد ( آ گا هی سیا سی ) د رنبودآ گا هی سیا سی پخته وا زموده مطا بق به معیارهای بین ا لمللی، خطا ها ی سیا سی توام با فا جعه را نمیتوا ن جلو گیری کرد .
( زا یما ن تحو لا ت میخا نیکی، به ا صطلاح ( ا نقلا ب) قبل ا زوقت نظا م سیا سی دا ود خا ن و بعد حا کمیت سیا سی حزب د موکرا تیک خلق فغا نستا ن) سرما د رخود را یکی پی د یگرخورد ند، نه ا ینکه سرما د رخو د را خورد ند، به ما د رکلا ن خودهم رحمی نکرد ند( ا نقلا ب ا کتو بر) .
ا پو زیسیو ن حا کمیت سیا سی "د رمجموع د مو کرا ت کهنه ونو"ا زین ا مر مستثنی نمیبا شند ونبا یدا نکا رنما یند که ا شتبا ه نکرده ا ند .
زیرا آ نها هم ا زهما ن ا جتما ع که پا یه ها ی ا قتصا د ضعیف دا شته ، به ما نند سا یرحلقا ت سیا سی ا ز بنیا د ا جتما ع ضعیف، سربا لا کرده بود ند، زما نه با ر مسولیت را به دوش آ نها گذا شت ، د ریغا که هم به خودجفا کردند وهم به ملت وهم ما نع رشد ذهنی وعینی واخلا ق سیا سی گرد یدند وهکذا زمینه های آ موزش هرنوع تخریبا ت را به د شمنا ن مد نیت وعلم وفرهنگ آ ما ده گردا نید ند وتجربه دا د ند.
با زهم د هقا ن سربرآ و رده ا ز روز گا را ن قد یم میگو ید که
ا ز چله چه گله ( جنگ سر د )
ا ز چهل روز، زمستا ن سرد هیچ کس گله را نبا ید دا شته با شد ، زیرا که ، ز مستا ن سردی خو د را ، با حقوق مسا وی با لا ی ، زمین ، د رخت ، ا نسا ن و حیو ا ن تقسیم مینما ید ، ا ین مربوط به جا نب مقا بل ا ست که د رطی مد ت زما ن سپری شد ه یعنی ، نه ما ه ، چقد رتدا بیرپیش گیرا نه گرفته بود ند، تا ا زشرحوا د ث ما ه ها ی ز مستا ن خو د را نجا ت د هند .
گنا ه مو رچه نیست که ما نند ، چرچرک د را یا م تا بستا ن غزل سرا یی نکرد ود را یا م زمستا ن آ را م وبی د رد و سرتا به رسید ن بها ر، به خورد ن ذخیره خود مصروف ا ند وچرچرک گر سنه و نا دا ر، د ست به گدا یی ، برا ی نجا ت خود ش به پا بوسی مورچه می رود، ومورچه میگو ید،آ نروزرا بخا طربیا رکه د رکوچه وپس کوچه، کورمیگفتی، پرزه میگفتی، ریش خند میزدی، کمربا ریک، پا ی د را زو کله کته میگفتی و لی بد ا ن که سرا نجا م، لشکرکا رگرا ن وزحمت کشا ن ا نتقا م خود را ا ز ظا لما ن میگیر ند، چطوریکه " به گفته بنی آ د م " حیوا نا ت وچها رپا یا ن بیعقل ولا شعور، ا زشرشونا می نجا ت پیدا میکنند ولی شونا می د ل تنگ وعصبا نی جا ن ملیو ن ها ا نسا ن مغرورومتکبر را میگیر د .
و با ید که گروه ها وحلقا ت، شخصیت ها ی، بیرون آ مده ا زحوا د ث جنگ سرد به خودبیا یند، وا زخود ببپرسند که ما د را صل وا زریشه بیگا نه نبود یم همه فرزندا ن یک گل وآ ب میبا شیم .
با زهم دهقا ن با خبروآ گا ه و سربرآ ورده ا زحوا د ث روزگا رشما را به خوا نش جملا ت ذ یل دعو ت میدهد .
روزگا را ن ما غریبی ا ست وماغریبا ن روزگا را ن، تنها نفس میکشیم، د لها ی ما بیا د کشو رآ فتا بی ما میتپد، د ل هجر ت ا ست که روح ما را سرگردا ن سا خته ا ست وبیا د د یوا رها ی گلی آ ن ، چشم ها ی ما را پرا زآ ب میسا زد، وگوش ها ی ما ، صد ا ی آ شنا یا ن قد یم را ، جستجومیکند، و میگفتند که ا سلا م وعلیکم ، و با ز میشنید ندکه وعلیک به سلا م خو ش آ مد ید ، بفرما یید، چا ی بخو رید تو ره دا نی هما ن خدا که نیا یی ، بیا نا ن بخو ر، هما ن ا د بیا ت ا نسا نی و شریفا نه و ما چند ین سا ل ا ست که درلا ی سیا ست ها ی نا بخردا نه و ظا لما نه پیچ خو رده ا یم هرجا که میرویم ومیگوییم که چه با ید کرد؟
تنها د رمقا بل سوا ل چه با ید کرد ، میگو ییم که ا حتیا ج وطن آ زا دخود میبا شیم وطن ما د ست به د ست با ا لآ خره د رچنگا ل ( گلوبا لیزم ) د رآ مد، زند گی را با خته ا یم .... ا ما به د یا رخو د و فرهنگ عا لی وا نسا نی خو یش پا بند یم .
و طن دا را ن عزیزمحترم ، قبل ا زما د رسرزمین ما ، د رسرزمین که آ فتا ب به ر نگ طلا یی د رآ ن میتا بد ، د رسرزمین زیبا ی ما " د رآ ن مهره ها ی ا مریکا یی ها حکم میرا نند" د رسرزمین آغشته با را ن عا طفه ها ، بلست د ربلست خا ک ما مردا ن خوا بیده ا ند که ا زآ ن طرف قرن ها صدا می زنند، که پیش قرا ول زما نه ها بود یم ، ومیگویند که ما هم د رپهلوی ما د را ن مردا ن آ ینده ا ین مرزوبوم خوا بیده بودیم ومیگویند که د رزیرا ین خا ک مقد س، ما درا ن مردا ن خوا بیده ا ند.
ما به شما چشم ا مید بسته ا یم که نگذا رید قبرستا ن مردا ن و ما د را ن مردا ن را بیگا نه ها پا ما ل نما یند .
پس ا ی هموطن به هرا ند یشه که هستی ، به هرزبا نی که تلفظ میکنی ا گر شاه هستی به ما نند ( ا ما ن ا له خا ن ) وا گرخا ن هستی به ما نند( میرمسجدی خا ن) وسا یرین وا گرمردوعیا رهستی به ما نند(ا بومسلم خرا سا نی یعقوب لیث صفا ر) وا گرزن هستی به ما نند( ملا لی ها ) برخیزید ، پا ی مردا نه د رپیش گذا رید ، ز با ن ا تحا د وا تفا ق را د رحلقو م به چرخ بیا ورید و د ستا ن ا تحا د وا تفا ق را با هم گره بز نید تا لکه بی و طنی ، فقر وغربت ا زدا ما ن ما پا ک گرد د، نا م وطن ما ا ین خا نه مشترک ا فغا ن ها را بلند نگه بدا ریم ، چنا ن بلند نگه بدا ریم که چو ن چشمه ها ی جا ری کوه پا یه ها ی سلسله کوه ها ی هند وکش شرین با شد .
بالا
بازگشت