داکتر عبدالبصیر رنجبر
یک پیشنهاد جدید،با اهمیت و قابل توجهِ عاجل به رهبری طالبان
بنام خداوند بخشاينده و مهربان
برای نظام جدید افغانستان برسمیت شناخته شدن
از جانب سایر کشور ها و تعامل نزدیک سیاسی و اقتصادی با آنها بسیار قابل اهمیت
است. جامعهٔ جهانی به این منظور یک سلسله تقاضاهائی را مطرح کرده است که
منجمله، آنچه با منافع آنها ارتباط مستقیم دارد تقاضائیست که در افغانستان باید
جلو موجودیت، فعالیت و رشد گروهای تروریستی بصورت قطع گرفته شود. این موضوع قبل
از همه برای کشورهای همسایه از اهمیت فراوان برخوردار است. نا گفته پیداست همهٔ
آنها خُرسندند که دامنِ امریکا از این منطقه برچیده شد و بسیار علاقمندند که با
کشور ما علایق نزدیک سیاسی و اقتصادی داشته باشند. ولی در عین حال از تهدیدات
تروریستی در هراسند و با احتیاط گام برمیدارند. نزد آنها این هراس نیز وجود
دارد که اگر موجودیت و فعالیتهای گروه های تروریستی در افغانستان پایان نیابد
امریکا و ناتو به بهانهٔ مبارزه علیه تروریزم دوباره به حضور فعال نظامی و
استخباراتی خود در اینجا رو خواهند آورد.
در این مورد نکتهٔ بسیار با اهمیت آنست که
اعضای نهضتهای اسلامی برخی از کشورهای منطقه که به اعمال تروریستی متهم اند،
قبلن در کشور خود سرکوب شده و در همان وقت به افغانستان و پاکستان گریخته اند
که در این جا پناه یافته، آموزش دیده و شانه به شانهٔ طالبان در برابر حکومت
مرکزی و اشغالگران خارجی رزمیده اند. اکنون این سوال مطرح میگردد که دولت کنونی
افغانستان که آرزو دارد به رسمیت شناخته شود و با کشورهای منطقه روابط بسیار
نزدیک و داد و گرفت دوستانه داشته باشد، با این گروه ها، که یارانِ روزهای
بسیار دشوار آنها بودند، چگونه برخورد میکند؟. یقینن بائیست راه هائی سنجیده
شود که هم هراسِ همسایگان برطرف وهم یاران و همسنگران آزرده نگردند. بخاطر باز
کردن این گره و با توجه به این واقعیت که اقداماتِ چریکی، پنهانی و ناتوان در
مقابل حکومت های بسیار نیرومند نمیتواند نتایج دلخواه در بر داشته باشد، باید
با براه انداختن مذاکرات جدی رهبران آنها را قناعت دهند که در شیوه های کاری
شان تغیرات بنیادی به میان آرند. به این منظور با در نظر داشت تجربهٔ میانجیگری
شان میان طالبان پاکستانی و حکومت پاکستان، اقدامات آتی را مناسب میدانم :
۱-
در مورد گروه های اسلامی مخالفِ دولتهای چین و
روسیه :
الف - به صفت میانجی، در بین رهبران این
گروه ها و مقامات دولتی کشورهای نامبرده چنان مذاکرات سازنده یی را براه
اندازند که در نتیجهٔ آنها تعهدات ذیل مورد قبول قرار گیرد:
دولتهای مذکور عفو کامل اعضای این گروه ها را
اعلام و زندانیان شان را آزاد میسازند. اجازهٔ بازگشت مصئون شانرا به میهن صادر
و تعهد مینمایند که آنها را بجرم فعالیتهای گذشتهٔ شان تحت تعقیب عدلی قرار
نمیدهند. در مقابل، این گروه ها سلاح بر زمین میگذارند و متعهدانه میپذیرند که
مطابق به قوانین جاری کشور شان به زندکی عادی و مسالمت آمیز میپردازند.
ب - اگر این گروه ها بر دولتهای شان اعتماد
ندارند و به بازگشت به کشور شان دل خوش نمیکنند، آنها میتوانند در افغانستان
باقی بمانند. بشرط آنکه اسلحهٔ شانرا تسلیم ، احزاب و تنظیمهای شانرا منحل و هر
گونه فعالیت علیه دولتهای شانرا بصورت کامل متوقف سازند.
ج - اگر گروه های مذبور این هر دو گزینه را
نپذیرند بائیست با احترام از آنها خواسته شود که خاک ما را ترک گفته به جائی
بروند که برای فعالیتهای شان مناسب باشد.
۲-
در ارتباط با نهضت های اسلامی کشورهای مسلمان
آسیای میانه:
در این مورد نیز باید بصفت میانجی تلاش صورت
گیرد که مذاکرات مؤثر بخاطر توافق و مصالحه میان رهبران این نهضت ها و مسئولین
دولتی کشورهای مطبوع شان اغاز گردد که در نتیجه بائیست : از یکطرف هر دولت برای
گروه های مخالف خود به نسبت فعالیتهای گذشتهٔ شان عفو عمومی و مصئونیت کامل
قضائی را بپذیرد و زندانیان شانرا رها سازد. به آنها اجازه دهد که در وطن شان
احزاب خویش را رجستر و به فعالیت مسالمت آمیز و قانونی بپردازند. از جانب دیگر
این گروه ها اسلحه را زمین گذاشته، در میهن خویش بصورت صلح آمیز و مطابق به
قوانین جاری کشور شان به زندگی و مبارزات سیاسی بپردازند.
با اطمینان باید گفت که اگر نظام اسلامی در
افغانستان بتواند برای توده های وسیع مردمِ خود به شمول زنان و اقلیت ها
آزادیهای لازم و حقوق بشری را بصورت کامل تأمین نماید، بسوی خود کفائی گام های
مطمئن و فراخ بردارد و اقتصاد کشور را در یک فرصت کوتاه چنان رشد دهد که در
زندگی مردم به روشنی تغیرات بسیار مثبت پدیدار گردد و بدین منوال پیروزیهای
چشمگیر دیگر داشته باشد، در آنصورت احزاب و نهضتهای اسلامی سایر کشور های
مسلمان میتوانند با تبلیغ و نمایشِ موفقیت های نظام اسلامی افغانستان بصورت
الگو و نمونه، رأی مردم خود را جلب و از طریق انتخابات قانونی به قدرت دست
یابند. قابل یاد آوریست که این راه در شرایط کنونی برای همه گروه های فوق الذکر
یگانه راهِ موجودیت، دوام مبارزه و پیروزیِ احتمالیِ شان است.
۳-
در ارتباط با سازمان القاعده:
چنانچه در توافق نامهٔ دوحه با امریکا توافق
شده است دولت اسلامی افغانستان باید تمام ارتباطات خود را هرچه زود تر با
سازمان القاعده قطع و از آن عده از اعضای آن که در افغانستان اقامت دارند با
احترام خواهش نماید که اگر میخواهند در ثبات و انکشاف هرچه بهتر نظام ما همکاری
نموده و مشکلات خلق نکنند، هرچه زود تر از خاک ما برون رفته و برای اقامت و
فعالیت خویش جای مناسب تری را جستو جو نمایند.
یک بار دیگر با تاکید میتوان ادعا کرد ، اگر
رهبران نظام کنونی در افغانستان بتوانند اقداماتی را که در بالا گفته آمد بخوبی
پیاده کنند، برای ثبات و امنیت در کشور ما و تمام منطقه یک خدمت بسیار بزرگ و
قابل قدری خواهد بود که یک اعتبار بلند و پرستیژ قابل وصفی را نصیب حکومت
افغانستان خواهد ساخت. در آنصورت این حکومت خواهد توانست در زمان کوتاهی دامنِ
داعش و هر گروه هراس افگن دیگر را از خاک ما برچیند و همه کشور های منطقه با
خرسندیِ تمام روابط بسیار دوستانهٔ متقابل را با ما ایجاد و از هیچگونه همکاریِ
سیاسی و اقتصادی دریغ نخواهند کرد. من مطمئنم که در چنین فضائی مردم افغانستان
در تمام بخشهای زندگی خویش فرصت ها و امکاناتِ رسیدن به پیروزیهای درخشانی را
بدست خواهند آورد.
با عرض احترام
داکتر عبدالبصیر رنجبر
بالا
بازگشت