سلیمان کبیر نوری
خون ریزی در افغانستان؛بایست ادامه یابد!
نمایش دوحه؛ دامی پیچیده تر برای اسارت مردم ما
به جای تامین صلح تروریزم را مسلط میسازند
درین جا می خوانید:
- کاهش خشونت! نه قطع خشونت!
- عاشقان ادامه ی خونریزی را بشناسید!
- خونخواری پمپئو خان وخونریزی قابل پذیرش برای پمپئو!
- خانم هایی به ظاهر مهربان و با چهر مادرانه، هم میتوانند در سطح بلند سیاست جهانی اجیر به خونخواری شوند؟
-هدف غرب ادامه جنگ و تاراجگری
- نیتیجه گیری
///
- کاهش خشونت! نه قطع خشونت!
شعار گوش خراش و جانگداز«صلح با ترور» و برگردان" کاهش خشونت"(ساخته شده در نهانخانه های استخباراتی غربی) است که طی چندین ماه تمام، همه روزه در ادبیات دیپلوماسی انگریز-امریکا، اتحادیه ی اروپا و سایر مقامات غرب، ناتو و چیتو و حتا سازمان نامنهادی به نام {ملل متحد} ایشان، زمزمه ونشخوار میشود.
ما به چشم سر مشاهده می کنیم که انسان و انسانیت چگونه در زیر پاشنه های آهنین غرب به سردمداری انگلیس-آمریکا لگدمال میشود.
همه روزه ده ها سرباز و ده ها تن از اهالی ملکی اعم از زن و مرد، پیر و کودک کشور توسط شبکه های تروریستی طالبان و سایر شبکه های ترور معلوم الحال به قتل می‌رسند.
در افغانستان بایست خون ریزی ادامه یابد؛ این تصمیم کشور های مهاجم، در راس "دیپت ستیست" است.
غرب (امپیریالیزم جهانخوار) در استفاده سوء از ادبیات سیاسی هم جنایت میکند. خونریزیی انسانها، ویرانی شهر ها و تباهی ارزش های سیاسی- اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی که منتج به فاجعه ی بزرگ در یک کشور جنگزده و فقیر میشود راخشونت تعریف میکند که این خود یک جنایت تاریخی است و فاجعه ی بشری.
ببینید! به قول آقای اشرف غنی، تنها طی شش ماه حاکمیت ایشان، چهل و پنج هزار از نیرو های قوای مسلح افغانستان جان های خویش را از دست داده اند. بلی... طی حضور نیروهای مهاجم ده ها هزار تن از اهالی ملکی توسط طالبان و نیروهای مهاجم جان های شان را از دست داده اند. اما غرب در راس انگریز- امریکا این همه جنایات و خونریزی را "خشونت" نام نهاده اند.
عاشقان ادامه ی خونریزی را بشناسید!
من از مدیر سیاست خارجی امریکا ( آقای پمپئو) آغاز میکنم. ما میدانیم بر خورد خشن میان دوتن از انسانها خشونت نامیده میشود. بر خورد تشدد امیز مرد با خانم خشونت نامیده می شود. به همین گونه قهر بی مورد پدر بر اولاد ها، خشونت خوانده میشود. قهر آمر یک اداره به زیر دستان، خشونت نامیده میشود. این واژه ایست که برای مردم افغانستان وجهان طی قرون متمادی به همین حد و حدود شناسایی شده است. نه به مفهوم من درآوردی و ابلیسانه تا سرحد خونریزی و نسل کشی.
اگر شما خود خونریزی، نسل کشی، ویرانی و تباهیرا خشونت ترجمه یا برگران فرمایید؛ عملن توحش و دهشت آنچه را که طالبان، داعش و حقانی و ده ها گروپ تروریستی ی مرتبط به شبکه های اطلاعاتی کشور های خارجی همین اکنون مصروف انجام دادن آن اند می زدایید و آنرا امر عادی جلوه گر میسازید.
خونخواری پمپئو خان
پومپئو میگوید: «خشونت‌ها در افغانستان بلند‌تر از سطح پذیرش است». آقای پمپئو شما خواهان چه مقیاسی از خونریزی در افغانستان هستید تا که برای تان قابل پذیرش باشد؟ یعنی این که خونریزی مردم افغانستان کماکان ادامه داشته باشد؛ اما نه بر آن سطحی که حضور نیرو های اشغالگر را که زیر نام مبارزه با تروریزم طالبانی به افغانستان هجوم آورده اند، مورد مشکل قرار دهد؟
پمپئو این سخنان را روز جمعه چهاردهم قوس، در نشست آنلاین در انستیتیوت بین‌المللی مطالعات استراتژیک درمنامه، پایتخت بحرین بیان کرده است.1
اما رذالتپمپئو خان را ببینید!
پومپئو میگوید: «خشونت‌ها در افغانستان بلند‌تر از سطح پذیرش است. ما باید در بارهٔ کاهش سطح خشونت گفت‌وگو کنیم. من خوش‌بین هستم. دو هفته پیش در دوحه بودم و با تیم‌های گفت‌وگوکنندهٔ دولت افغانستان و طالبان دیدن کردم. به آن‌ها به گونۀ آشکارا گفتم که نباید در جریان گفت‌وگوها سطح کنونی خشونت دوام کند؛ زیرا گفت‌وگو نتیجه نمی‌دهد.» ( سطحخشونت آقا که همان خونریزی و کشتار میشود؛ بالا است، میگوید فقط کمش کنید؛ مگر قطعش نه!). بلی ... پمپئو حکم میکند که خشونت یا خونریزی نباید قطع شود؛ بل ادامه یابد.
پس از پمپئو، چه کسانی قطع خونریزی را نمی خواهند؟
خانم های به ظاهر مهربان و با چهر مادرانه، هم میتوانند در سطح بلند سیاست جهانی اجیر به خونخوارشوند!
ببینید این خانم را!
تاکید نماینده ی سازمان ملل برتداوم خونریزی در افغانستان!
چه اجیرانی! چه نوکرانی!
خانم " دیبرا لاینز" مامور به اصطلاح سازمان ملل متحد، و اجیر و نوکر انگریز و امریکا را بشناسید!
این زن عینکی با چهره ی زن مهربان و با عاطفه باز هم به دفاع از ادامه ی خونریزی پرداخته چنین می افزاید:
"من از همۀ کشورها می‌خواهم که فشارهای طرف‌های درگیر را برای کاهش پایدار خشونت ادامه دهند و انتظار می‌رود که کاهش خشونت یک اولویت اصلی در مذاکرات باشد.". این خانم اجیر در سازمان ملل، با اظهار " فشارهای طرف‌های درگیر را برای کاهش پایدار خشونت " از نیروهای امنیتی افغانستان می طلبد که تروریستان خوناشام را کمتر بکشند.2
این خانم چه زشت و جانی است! تشنه ی خون انسان ها؛ ولی روزانه خون کمتر سیرش میکند ولی مانند زالو، با قطع خون میمیرد!
زلمی خلیلزاد، مامور و فرستاده ی امریکا نیز کاهش خشونت را پیوسته، همه روزه، از همه بیشتر نشخوار میکند.
این روبای مکار، اجیر کمپنی نفتی یونیکال و دشمن سرسخت مردم افغانستان به حکم و دستور بادارانش، کاهش خشونت را از دو جانب درگیر، تروریست ها و نیروهای ضد ترور دولت اسلامی افغانستان مطالبه مینمایند. این امریکایی شاگرد وفادار ترامپ به نیرو های قوای مسلح افغانستان حالی میسازد که تروریست را زیاد نکشید( حامی تروریست بودن خود را در تاریخ مبارزه بر ضد تروریزم تسجیل میسازد.)خلیلزاد گفته است «جمهوری اسلامی و طالبان باید به خواسته های مردم شان احترام کنند و هر چه زودتر به یک توافق سیاسی برسند. امریکا در کنار مردم افغانستان ایستاده است». چه چرندی؛ امریکا در کنار مردم افغانستان است. این پست پلشت گویا نمی داند که خواست عامه مردم افغانستان نابودی تروریزم طالبانی و هر نوع تروریزم و حامیان شاناست. چونانیکه وقتی پنجاه کشور غربی با نوکران شان درین سرزمین دود و آتش به همین بهانه ی سرکوب طالبان و تروریزم هجوم آوردند؛ ساده دلانه این ادعا را باور و برای اولین بار در تاریخ خود از خارجی بر ضد ترور استقبال کردند. پس امریکا در کنار تروریزم طالبانی است.3
در همین حال، عمران‌خان، نخست‌وزیر پاکستان در دیدار با نماینده‌گان طالبان به رهبری ملاعبدالغنی برادر، خواستار کاهش خشونت‌ها شد ه است. ( عمران خان گماشته شده ی ای ایس آی در پست نخست وزیری پاکستان هم در همین روند پلان شده { بکشید، بکشید اما کم بکشید } حکم و دستور چنین اظهاراتی را حاصل نموده است.).4
محمد اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان در دیدار با زلمی خلیلزاد، نماینده آمریکا در امور صلح افغانستان پیرامون جزئیات طرح «کاهش خشونت» و چگونگی مدیریت آن از سوی حکومت افغانستان بحث و تبادل نظر کرد. چرا اشرف غنی از قطع خشونت سخن نمیراند؟ غنی از نوکر های نوکر و مامور بربادی امریکا برای افغانستان است که بازهم نه بر قطع خونریزی، بل، بر کاهش خشونت، با خلیلزاد امریکایی صحبت میکند.5
عبدالله عبدالله شخص پلشتی که هر آن، هر یک از شبکه های اطلاعاتی میتواند آن را استخدام کند نیز تاکید بر ادامه ی خشونت دارد، اما کمی آهسته تر. آنچه به نظر میرسد، عبدالله مامور روند تسلیمی افغانستان به پاکستان شده است. چنانچه در نبشته پیشتر بر پرونده سازی برای عبدالله برای اجیر شدنش مدرکی پیشکش کردم و تاکید کردم؛ همه ی مهره های فعال در حاکمیت اشغال، قوماندانان سرشناس جهادی، سران با نفوذ در سرتاسر کشور پرونده ها و فیلم های سخت شنیع و رسوا کننده ی خودی و حتا فامیلی دارند. رسوا کننده در مقیاس رسوایی تکان دهنده در مقیاس افغانستان و تا قندهار.
رویکرد استخبارات بین المللی را نباید دست کم گرفت. نیرو های خارجی، در سال های اول حضور در ولایات جنوب افغانستان، برای جلب همکاری، از پیامداز اهدای رایگان تابلیت های تقویه جنسی به بزرگان، محاسن و ریش سفیدان قومی که اکثرن دارای چندین زن بودند، سخت خوشنود و راضی بودند. زیرا، این بزرگان قومی در برابر اهدای تابلیت ویاگرا همه وظایف سپرده شده را با کمال میل و با انرژی تمام به اتمام میرسانیدند. این سند و مدرک را آقای ستیو کول در کتاب مشهور خویش به نام جنگ اشباح ارایه داشته اند. من تلاش کردم تا اسنادو مدارکی را در زمینه به یکی از زبان ها دریابم، اما، متاسفانه تلاش هایم به پیامد مطلوب نرسید. در انترنیت این سند به حکم حکام دولتپنهان از صفحات برداشته شده است. گفتم دولت پنهان. توجه فرمایید! رییس جمهور امریکا دونالد ترامپ، هم اکنون رییس جمهور برحال مقتدر ترین کشور های دنیا است. اما، وقتی دولت پنهان "همانا دیپت ستیت" یا حاکمیت کنون توطیه های جهانی او را به مثابه رهبر امریکا نخواهد؛ جا به جا؛ زمینگیرش می کنند. دیدیم که روابط رسانه ای ترامپ را حتا با مردم امریکا و جهان خارج چگونه قطع کردند؟ توییتر، انستاگرام، فیسبوک و حساب های کاربری... همه و همه ی ترامپ را قطع کرده او را در انزوا و تجرید قرار دادند. به استثنای وال ستریت ژورنال، تمامی رسانه های امریکا بر ضد موصوف تبلیخ میکنند. این در حالی است که، در مطابقت با قانون اساسی امریکا، او رییس جمهور قانونی و برحال امریکا شمرده می شود.6
اما بازهم در مورد کاهش خونریزی، نه قطع خونریزی.
عبدالله عبدالله و شماری از سیاسیون کشور در دیدار با زلمی خلیلزاد بر کاهش خشونت از طرف طالبان به عنوان پیش‌شرط آغاز مذاکرات با این گروه و دست‌یافتن به توافق صلح میان امریکا و طالبان تاکید کردند. این یعنی همان دستور و احکام سیا و امریکا که همه نشخوار می کنند.7
پمپو ها و نوکران غربی نمیبینند که " ناامن کردن شاهراه‌ها؛گروگان‌گیری مسافران در مسیرهای مختلف؛سازمان دادن حمله های تروریستی در شهرها مانند کوثر دانش و دانشگاه کابل؛حمله‌های موشکی و راکتی به شهرکابل؛ترور نظامیان، کارمندان دادگاه‌ها و افراد ملکی؛ مانند ترور معاون ولایت کابل، معاون شورای ولایتی غور، مدیر تحقیق سارنوالی استیناف قندهار و ده ها تن از ژورنالیستان شهیر کشور به وسیله ی طالبان تروریست صورت می پذیرد. برای حکومت و طالبان هیچ اهمیت ندارد که در این بیست روزحدود 2000 انسان کشته و زخمی می‌شوند. به خانه‌های بسیاری غم وارد میشود. مادران و پدران زیادی دردمند و رنجور و مصیبت‌زده می‌شوند و هزاران طفل بی‌گناه یتیم می‌شوند. این‌ها برای حکومت و طالبان هیچ اهمیتی ندارد؛ چون آن‌ها به مردم خود اهمیتی نمی دهند؛ انگار می‌خواهند بر قبرستان‌های آباد و شهرهای ویران حکومت برانند".8
برنامه ای به نام تامین صلح در افغانستان برای غرب مطرح نیست، جز ادامه ی جنگ، خونریزی و تاراج و غارت منابع روزمینی و زیر زمینی در همسویی با غارتگران پاکستانی.
غرب هیچگاهی افغانستان را ترک نمیکند. تامین امنیت پایگاه های خویش را به وسیله ی نیروهای نیابتی پاکستان به نام طالبان و سایر گروه های تروریستی تعمیل مینماید.
دیورند خواهان باید بدانند که دیورند الان بالای دریای آمو قرار دارد.
کسانیکه طی ده سال و اندی، لاف تجزیه کردن پاکستان را می زدند و ده ها و دها تن از افراد کمسواد سیاسی را به اغوا و چال و نیرنگ با خود کشانیده بودند، الان باید هوشیار شوند! در هر سن و سالی که قرار دارند، باید بدانند که افغانستان در آستانه ی تسلیمی به پاکستان قرار دارد. اشرف غنی امریکایی و گروپ غلامان امریکایی- انگریزی موظف در حاکمیت اشغال، همه شامل این پروژه ی سخت مخوف استخباراتی امپیریالیستی استند.
نتیجه گیری:
مردم نباید به پروژه ی اغوا کننده ی همایش دوحه امیدوار باشند. توافقنامه دوحه، برافرازی بیرق های مشترک غرب - پاکستان در سرزمین ماست. این پروژه زیر نام کاهش خشونت، همانا تداوم جنگ، خونریزی و تاراجی است که حاکمیت مشترک غرب و پاکستان برآن مسلط خواهند بود.
طالب یک سلاح آی ایس آی است و بس. هر آنچه میدیای غرب از نام طالب به گوش جهانیان میرساند؛ آواز مافیایای تاراجگر بین المللی( الیگارشی مالی- اقتصادی جهانی) به مزدوری سازمان استخبارات جهنمی پاکستان است و بس. طالب یک ابزار و یا یک صلاح بیولوژیکی یا دوپا و متحرک در دست پاکستان، ساخته ی پاکستان به کمک، رهنمود و رهبری غرب، در راس کشور شاهی بریتانیا است و بس.
مردم همه به همایش دوحه نه بگویند!
زیرا؛
نمایش دوحه؛ دامی پیچیده تر برای اسارت مردم ما به دست پاکستان و مافیای تاراجگر جهانی است و بس.
///
منابع:
1
https://swn.af/pompeo-if-the-violence-in-afghanistan-does-not-decrease-the-doha-talks-will-not-work/
2
https://tolonews.com/fa/afghanistan-168581
3
4
https://tolonews.com/fa/afghanistan-168602
5
6
https://www.radiofarda.com/a/twitter-trump-account/31036983.html
7
https://af.shafaqna.com/FA/354407
8
http://afghanpaper.com/nbody.php?id=165846
9
اسناد و یادداشت ها ی شخصی نگارنده
بالا
بازگشت