عبدالرووف لیوال

نامه سر گشاده به خلیلزاد

اگر مسلمان هستی روی خداراببین –واگرترسا زاده ای رو ترسا راببین

حداقل اگر افغان ومسلمان نباشی ترحم بشری رادرخود زنده گردان ، این چند مُهره ی را که چون دانه های کمسایی از سال 1980(زمان ریگن) لول میدهی وبه نام حربه ی دولبه ی اسلامی درشکم ما مسلمانان فرو میبری ومی لیسی ، به جزازسران مافیایی خون آشام ، چیزی بیش نیستند که برگُرده افغانهای احمق شده بنام اسلام به عنوان لیدر، مجاهدکبیر، رهبران جهادی وغیره باحیله ونیرنگ سوار کرده وازین درک به بادار خود خدمت می نمایی ، متوجه باش همیشه بنامهای حکومت های موقت ،این وطنفروشان وقارون هارااززمان جوانی شان تاکنون که ریش سفید شده اند، میرقصانی ، درین چرخانیدن ، چرخ فلک بدبخت وشوم ازهمان دهه 80 سده ی بیست باتو پاکستان تبانی دارد ، یکی ازین ها نمایندگی مردم مستضعف افغانستان را کرده نمیتواند وحتی لکه ی ننگ وشرم برای افغانها اند.

بنام انسان ازمرکب شیطان پایین بیا ، به مردم ما رحم کن ، اینبار بالای تمام آنهاکه پشتیبانی کتله های کوچک چاپلوس وفریب خورده چون هاله ی کثیف را باخود دارند حساب مکن – بخاطریکه یک بار هم نام نیک از خود بگذاری بالای آنها چلیپا بگیرواز جوانان آگاه ونخبه های افغانی بی طرفکه به (دیا سپورا )تعلق ندارند، آنهاییکه درهیچ تنظیم وحزب فواحش سابق نداشته باشند، تدارک ودعوت نما وبرای کلافه ی سر درگم و(جرَشده) افغانستان راه حلی ّپیدا کن تامورد رحمت الهی واستدعای مردم بیچاره افغان که جدت به آنها تعلق دارد ، قرار بگیری .

سرقورمه بوی (عبدالرووف لیوال)