اسماعیل فروغی
طالبان را خلیلزاد،کرزی وغنی بزرگ و قدرتمند کرده اند
امریکاییان به دلایل مختلف هنوزباید درافغانستان حضورداشته باشند وطالبان بهانه ی خوب وآسانی است برای ادامه ی حضورامریکاییان درافغانستان وحفظ وادامه ی بی ثباتی درکشورومنطقه ی ما. روی این منظور، بسیارآگاهانه و قصدی طالبان را امریکاییان وحکومت های کرزی وغنی بزرگ جلوه داده وبه اشکال گونه گون موقف سیاسی ـ نظامی آنان راتقویت بخشیده اند .
همه میدانند که طالبان نه پشتوانه ی مردمی دارند و نه مشروعیت دینی- فرهنگی . طالبان کادرکاری وعلمی باخودنداشته ، برعکسِ آنچه خلیلزاد ، کرزی وغنی تبلیغ کرده اند ، زور وقدرت جنگی زیاد هم ندارند . بی رحم وقسی القلب اند ، آری ؛ ساده و کم عقل اند ، زود فریب خورده ، انتحاری وخودکفان زیاد تربیه می توانند ، آری ؛ اما جرأت جنگ رو در رو باعساکرتعلیم دیده ی ما را ندارند. طالبان فقط درموجودیت بی ثباتی و جنگ هویت می یابند.همینکه صلح برقرارشود یا باید به کنج مساجد برگردند ویا دربخشهایی ازحکومت چون حج واوقاف به کارمشغول شوند .
این حقایق را درمورد طالبان هم امریکاییان ، هم پاکستانیان وهم شیخ های عرب منحیث حامیان شان بخوبی می دانند . آنان این را نیزمی دانند که افغانستانِ دیجیتال شده ی امروزی با 65 درصد نفوس جوان ، افغانستانِ بیست و دوسال پیشِ حاکمیت طالبان نیست.آنان این واقعیت برجسته راهم می دانند که قدرتهای منطقه ای نیزتحمل موجودیت امارت اسلامی را در حَول وحُوش یا دَور و بَر شان ندارند .
متکی به این دلایل ، طالبان حق ندارند خواب امارت درسر بپرورانند ؛ اما همانگونه که باری دونالد ترامپ گفته بود ، ازآنان بیشتربه عنوان سربازان نیابتی برای حفظ بی ثباتی درافغانستان و منطقه استفاده خواهد شد . وهرگاه امریکاییان لازم بدانند درهمدستی و تفاهم با شریک نیرومند منطقه ای شان ـ پاکستان ، درزمانش بخش بزرگی ازآنان را درقدرت شریک خواهند نمود .
این که دولت جوبایدن راه گنجشککی زیرنام بازبینی توافقنامه ی طالب ـ امریکا بازنموده است ، به گمان اغلب میخواهد به طالبان بفهمانند که به رویاهایی که ترامپ و خلیلزاد برای شان خلق نموده است پایان ببخشند ؛ اما آماده باشند تا با داکتراشرف غنی یکجا درتابستان امسال آیس کریم نوش جان نمایند . تا آن زمان پاکستانیان وظیفه دارند تا به طالبان تفهیم نمایند که دوران امارت اسلامی واسلامگرایی افراطی درسطح کُل جهان به پایان رسیده است .
بالا
بازگشت