احمد سعیدی
بالاخره جلسه شورای عالی مصالحه ی ملی بعد از گذشت ۹ ماه افتتاح شد
در این جلسه بر علاوه رئیس جمهور داکتر عبدالله عبدالله رئیس شورای مصالحه ملی، استاد عبدرب رسول سیاف رهبر جهادی، محترم حامد کرزی رئیس جمهور اسبق و دیگر شخصیت های که طی تقریباً اضافه تر از سه دهه گاهی به این مقام و گاهی به آن مقام مردم افغانستان را هرچه که خواسته اند تعین سرنوشت کرده اند اکثریت شان حضور داشتند.
به عقیده من افتتاح این شورا زمانی میتواند موثر و کار ساز واقع گردد که در قدم اول اتحاد درونی بین اعضای این شورا وجود داشته باشد ولی امروز از صحبت های شان واضح معلوم میشد که تا کنون نه اجندای واحدی دارند نه استراتیژی واحدی و نه دیدگاه واحدی، از طرف دیگر موفقیت این شورا زمانی ممکن میگردد که این شورا از حمایت مردم افغانستان برخوردار باشد که این آرمان نیز تا هنوز در پرده ی از ابهام است و پشتیبانی کشور های منطقه و فرا منطقه نیز یک اصل کلیدی بخاطر موفقیت این شورا است که هنوز روشن بنظر نمی رسد.
زمامداران ما باید بدانند که مالک اصلی پروسه‌ی صلح مردم افغانستان است. دولت هم مکلف است تمام تلاش خود را برای مشارکت تمام اقشار مردم افغانستان انجام دهد تا خواست‌های شان به درستی در نظر گرفته شود.
صلح مسأله مهم و جدی مردم افغانستان است. بحث صلح نه صرفاً کار دولت افغانستان و نه صرفاً کار شورای عالی مصالحه‌ی ملی است؛ بلکه قضیه ملی گفته میشود پیشنهاد ما این است که قضیه ملی را از حوزه‌ی دو تیم انتخاباتی بیرون بکشانید، با این کار حمایت ملی و بین‌‍المللی را برای صلح به دست می‌آورید. مهم است که صدای مردم و صدای جوانان و زنان در طرح و مدیریت صلح انعکاس مهم داشته باشد که تا هنوز کمتر دارد.
همچنان خشونت‌ها مانع اصلی رسیدن به صلح است و باعث نا امیدی مردم افغانستان شده است. نباید جان و مال مردم ما بیشتر از این به خطر بیفتد. آتش‌بس فوری خواست اصلی و جدی همه است. با آتش‌بس همه طرف ها باید نیت و اراده‌ی خود را به صلح ثابت کنند.
به عقیده من تا صف داخلی خویش را مستحکم نسازیم و همدیگر پذیر نشویم نزد همه هیچ هستیم و ملت هم دولت را هیچ خواهد دانست. اگر از داخل نشکنیم، از بیرون کسی ما را شکستانده نمیتواند. بیایید اجازه ندهیم تا ما را پارچه پارچه بسازند بیایید صف خود را طوری تنظیم کنیم که کسی نتواند به ما ضربه بزند.
به هر صورت من شنیده بودم که رئیس شورای عالی مصالحه جناب داکتر صاحب عبدالله عبدالله است اما صبح روز شنبه دیدم که جناب رئیس جمهور آقای غنی در حالیکه آقای رحمت الله نبیل شخصیت دلسوز وطن و آقای سید اسحاق گیلانی و تعدادی دیگری که از طرف دفتر داکتر عبدالله کارت دعوت دریافت نموده بودند رئیس جمهور اجازه ورود به این مجلس را به آنها نداده است.
پس فهمیده میشود که رئیس جمهور هم رئیس جمهور است و هم رئیس شورای عالی مصالحه بشمول سر قومندان اعلی، جایگاه داکتر عبدالله بعد از این در این شورا چه خواهد بود که من نمیدانم.
از سوی دیگر من تقریباً دو سال قبل در جرگه ی مشورتی صلح گفته بودم این نظام اول در بین خود آشتی کند دوم با ملت آشتی کند با کشور های منطقه آشتی کند بعداً میتواند با طالبان آشتی نماید در غیر آن افتتاح این شورا و آن شورا کار را بجای مطلوب رسانده نمیتواند
بالا
بازگشت