دکتورعلی احمد کریمی
آخرین ضرب الاجل ترامپ وچالشهای روبروی بایدن !
دونالد ترامپ ۴۵مین رئیس جمهور امریکا در آخرین روزهای زمامداری خود در کاخ سفید بودجه وزارت دفاع آمریکا را وتو نمود. در بودجه تسلیحاتی ۲۰۲۱ مجلس نمایندگان خواستار خروج مسئولانه نیروهای امریکا از افغانستان گردیده است در صورتیکه کاهش نیروها کمتر از چهار هزار نباشد و رئیس جمهور جهت کاهش خروج نیروها دلیل ارائه نماید. ترامپ وعده داده بود که سربازان " شجاع" امریکا از افغانستان جشن میلاد مسیح را درکنار خانواده های خود تجلیل خواهند نمود و تعداد سربازان در افغانستان ۲۵۰۰ تن باقی خواهد ماند. وتوی رئیس جمهور ترامپ خشم موافقین ومخالفین نمایندگان کنگره را برانگیخته است و کنگره درنظر دارد که وتوی رئیس جمهور را ِلغو نماید، در آن صورت نظر به قانون امریکا لایحه بودجه تسلیحاتی قابل اجرا خواهد بود. کارشناسان این تصمیم غیرمترقبه ترامپ را مقابله جویی انتقام لجوجانه برعلیه قوای مقننه ارزیابی مینمایند که حتی اکثریت جمهوری خواهان را دچار شوک و تردید نموده است.هنوز معلوم نیست که سناریوی آینده خروج سربازان امریکا از افغانستان چگونه اجرا خواهد گردید. اوضاع درافغانستان به خاطر تضاد ها وبی اعتمادی میان دولت و طالبان پیچیده ترگردیده وباعث افزایش خشونت،شکار خبرنگاران، مدافعان حقوق مدنی، قتل های زنجیری و انفجار درمناطق مختلف کشور گردیده است. خروج عجولانه وغیر مسولانه نیروهای امریکا بدون توافق آتش بس، بنا به نگرانی سیاستمداران افغانستان وضع را بحرانی تر می گرداند. افزایش خشونت و قتل سربازان، خبرنگاران و اهالی معمولی شکست سیاست های ترامپ بعد از امضای قرارداد صلح میان امریکا وطالبان در دوحه می باشد. آقای ترامپ با سیاست های منفعت جویانه واعلامیه های پر طمطراق نه توانست ویا نه خواست از توافق قابل قبول جهت دستیابی به صلح و سرنوشت آینده افغانستان بر اساس احترام به اراده مردم حمایت نماید. ترامپ لایحه بودجه دفاعی ۲۰۲۱ را وتو نمود تا بطور عوامفریبانه در آخرین رمق حیات سیاسی خود به مردم آمریکا وانمود بگرداند که به او اجازه نه دادند تا سربازان امریکا سال نو را درکنار خانواده های خود جشن بگیرند.ازجانب دیگر ترامپ از جمهوری خواهان نیز نا امید گردیده است،عفو عمومی ۲۶ تن ازمتهمان که از اطرافیان نزدیک و اعضای خانواده ترامپ اند بیانگر تشویش ترامپ از اینده سیاسی آن می باشد. آینده صلح افغانستان بیشتر به سیاست های رئیس جمهور جدید امریکا ارتباط دارد. تجربه بیست سال جنگ امریکا در افغانستان نشان داد که صلح در افغانستان با استفاده از زور برقرار نمی گردد، کوتاه ترین راه برای دستیابی به صلح کمک به مذاکرات صلح میان خود افغان هاست. امریکا با استفاده از نفوذ خود و حمایت کشور های جهانی می تواند جوانب متخاصم را قانع بگرداند تا تضاد ها و اختلاف نظرهای خودرا به پشت میز مذاکره وبدون استفاده از خشونت حل نمایند درصورتیکه واشنگتن برای نیل به این هدف اراده سیاسی قوی داشته باشد. امریکا می تواند به دولت وطالبان بگوید که هیچ طرف نماینده و برگزیده مردم نیستند و هردو جانب باید به خواسته های مردم که دستیابی به صلح، صلح و صلح است احترام بگذارد ،
. امریکا با حمایت سازمان ملل وسایر جوامع جهانی می تواند به هردو جانب فشار وارد نماید که ازلجاجت های بی شرمانه سیاسی و بلند پروازی های ابلهانه دینی که با رشد تاریخی وفرهنگی و اجتماعی جامعه ما مغایرت دارد خود داری ورزند. امریکا با نام دفاع از حقوق بشر،دموکراسی،مبارزه با ترویسم همیشه به دولتهای دیکتاتور کمک نموده است و نمونه های روشن آن درجهان زیاد است.اگر دولت جدید امریکا به جای کمک به مردم افغانستان که بهترین کمک استقرار صلح است ، به خاطر منافع خود مانند گذشته به حفظ بقای دست نشاندگان خود ادامه بدهد به چالشهای دشوار تر و رسوایی های اخلاقی خطرناک روبرو خواهد گردید.
دکتور علی احمد کریمی امریکا
بالا
بازگشت