مهرالدین مشید
ویروس کرونا و بسیح جهانیان و رویای احیای ارزش های مشترک بشری
ویروس کرونا و بسیح جهانیان و رویای احیای ارزش های مشترک بشری و همزیستی های مسالمت آمیز
ویروس کرونا با همه وحشتی که در جهان خلق کرده است و هر روز موج وحشت آن سنگین تر می شود و چون کابوسی بر روان انسان های روی زمین سایه افگنده است، اما این ویروس با همه بدی هایش یک پیام خوب دارد که نوعی نوع خواهی در انسان ها را بیدار کرده، بر میزان ارجگذاری به انسانیت افزوده است و بشریت را برای بازیافت یک سلسله ارزش های مشترک بشری نیز ناگزیر نموده است. تمدن مادی امروز نفخ بی باوری، یاس، دلزده گی و دلهره گی را در انسان ها می وزد و شور و هیجان انسانی را در آنان می کشد. حال امید آن می رود که ویروس کرونا موج تازه ای از نوع دوستی و انسانگرایی و انسانیت پروری را در جهان ایجاد کند و برغفلت زده گی های آنان غلبه کند و تحرک تازه ای را بیاغازد که بازدهی آن فرهنگ جدیدی باشد که ارزش های مشترک فرهنگ بشری در آن متجلی گردد و فصل تازه ای از همخوانی های میان فرهنگی میان ملت های شرق و غرب بوجود آید تا باشد که صور همزیستی و وحدت و همدلی ها جای دشمنی ها و کینه توزی ها و حق خواری ها و ستمگری ها و تمامیت خواهی ها را بگیرد.
این امید هایی است که به ساده گی نمی توان بر آنها دل بست و به آمد آمد زود هنگام آن خوش بین بود؛ زیرا اکنون ویروس کرونا جهانیان را به وحشت کشانده است و تمامی ساختار های کلان اقتصادی، صنعتی، اجتماعی، سیاسی، آموزشی، فکری و فرهنگی را در سراسر جهان با چالش رو به روی ساخته و حتا تمامی ارزش های مهم اخلاقی و فرهنگی و دینی در شرق و غرب را مورد حمله قرار داده است. اقتصاد های بزرگ جهان را از کار افگنده است و تاکنون چین میلیارد ها دالر از این ناحیه خساره مند شده است و این زیان اقتصادی محدود به چین نمانده است و بلکه اقتصاد های بزرگ دنیا مانند، امریکا، آلمان، انگلیس، فرانسه و سایر کشور های جهان را نیز به خطر مواجه کرده است. نه تنها این که کارتل های بزرگ و سرمایه داران جهان را وحشت زده گردانیده است و هر کدام دورنمای زنده گی و تولید و تجارت شان را در هاله ای از ابهام می بینند. هرچند این ویروس برای شماری از کمپنی های بزرگ فرصت سودجویی و احتکار را فراهم کرده است و اما در مجموع خطر این ویروس چنان بزرگ و عالمگیر است که خیال های سود جویانۀ شماری کارتل های بزرگ جهان را نیز به سراب مبدل کرده و کاخ های سر به فلک کشیده را که زمامداران شان سخت مصروف توطیه برضد کشور های فقیر و جنگ زدۀ جهان اند، درگلیم حیرت بنشانده و رویا های ناتعبیر آنان را به گونۀ معکوس تفسیر نموده و خواب شیرین را در چشمان آنان شکسته است.
این ویروس خطرناک تنها لرزه بر اندام زمامداران و کاخ نشینان و سرمایه داران بزرگ نیفگنده است، آنان را از خواب غفلت بیدار نکرده است؛ شور و هیجان زنده گی در غرب را تحت شعاع درنیاورده است، بازار پر رنگ و رونق سرمایه داری را به کساد مواجه نکرده است، هیمنه و طنطنۀ دنیای مادی غرب را یه خاموشی نگراییده است و تیغ از دمار شور آفرینی های حهان سرمایه بیرون نکرده است؛ بلکه دنیای شرق را نیز غرق حیرت کرده است، ارزش های فرهنگی و اخلاقی َآنان را به گونۀ بی پیشینه نشان رفته است که جز در حالات استثنایی مانند تهاجم اسکندر و مغل و گرگانی ها، در اوقات دیگر این چنین تجربه نکرده است. کرونا حتا بدتر از غرب ارزش های فرهنگی و دیرپای دینی، اخلاقی و سنتی شرق را مورد حمله قرار داده است و بساط عشق و همدلی و عاطفه را دراین سو در حال برچیدن است. اتفاق شگفت انگیزی که واتیکان را خالی از نخوت و تکبر و بزرگ منشی نمود و مرز های غرب را درنوردید و مراکز آموزشی و مکاتب و دانشگاه ها را فاقد سطوت و وقار نمود، اجتماعات را منحل، سفر ها را ملغا کرد و به همین گونه در شرق کعبه را خلوت و مسجد و مدرسه در شرق را خالی از نمازگزار و دانش آموز نموده است، دست دادن را ممنوع و مردود، به آغوش کشیدن را منع، دست دادن را نفی و حتا هتک حرمت با جسد قربانیان همه و همه دست به دست هم داده و زنده گی را در وادی حیرت و دلهره و طلسم شگفتی ها فروبرده است.این همه ما را واداشته است تا این ویروس را جدی بگیریم و روی آن بیندیشیم و تامل کنیم. هرچند پرده برداشتن از راز سر به مهر کرونا امری ساده نیست و اما این قدر می توان گفت که این ویروس تمدن چندین هزار سالۀ بشری را مورد حمله قرار داده است و تمامی تکنالوژی و فناوری جدید را به چالش کشیده است و تا کنون با وجود تلاش های پیهم هیچ کشور موفق به ساختن واکسین آن نشده است و هر کشوری از پیشرفت در این عرصه خبر می دهد و اما هیچ کشوری تا کنون نتوانسته است، واکسین این ویروس را کشف کند و بسازد.
اما با این همه این ویروس برایم زمانی شگفت آور شد که لاقیدی و مسخره گی ترامپ را در ویدویی دیدم، در گستره ای شگفتی غرق حیرت شدم و با خود گفتم که چگونه است، ترامپ این ویروس را به شوخی گرفته و با اطرافیان خود دست می دهد. ترمپ با آن که در کنار رئیس جمهور برازیل نشسته و احتمال مصاب شدن او می رود و اما او حاضر نیست که آزمایش کرونا نماید. آیا دلیل بی تفاوتی ترامپ جمهوری خواه باور های دینی اش است و یا لاقیدی و بی تفاوتی اش و یا این که می خواهد مردم خود را روحیه بدهد، اما هرچه است، برخورد شخصی چون رئیس جمهور امریکا این چنین در برابر ویروس کرونا نه تنها عجیب که پرسش برانگیز نیزا ست. این ژست های ترامپ شماری را واداشته که بگویند، کرونا مکروب بیولوژیکی است که هدف اش نشان رفتن دومین اقتصاد جهان یعنی چین است. چین امروز قدرت بزرگ اقتصادی در جهان است و با انقلاب نارنجی نمی توان غول اقتصادی چین را شکست داد و این کشور دارای بمب اتومی را از صحنۀ اقتصادی جهان به ساده گی بیرون راند. این بازی را دامن زدن به تیوری توطیه خوانده اند و می گویند این سلاح در مراکز تولیدات اسلحۀ امریکا در سرحدات چین و در اطراف روسیه در اوکراین و قزاقستان ساخته شده است. متخصصان روسی می گویند که ویروس انفلونزا نیز از همین مراکز اسلحه سازی امریکا در قزاقستان، اوکراین در اطراف روسیه بیرون داده شد.
این ویروس خطرناک و به گفته ای دموکرات چنان تمدن مادی غرب را نشانه رفته است و بر اندام بیروح آن ضربه وارد کرده است و پایه های پنجصد سالۀ آن را از جا جنبانده است که سخنان سارتر فیلسوف اکزیستنسیالیست فرانسه ای را در خاطره های تداعی می کند که گفته است، غرب به تمدن جدید نیاز دارد و تمدن غرب انسان مغرب زمین را به سوی فاجعه می برد و سخت نیاز به اصلاح و بازنگری دارد. از نظر سارتر چنان مادی گرایی و ارزشی زدایی بر برج و باروی فرهنگ و تمدن غرب سایه افگنده است که انسان مغرب زمین را هاج و واج ساخته است.
.این ویروس که برای نخستین بار در ایالت اوهان چین شناسایی شد و به سرعت جهانگیر شد و این ویروس بوسیلۀ افراد به کشورهای مختلف انتقال داده شد که تا کنون ایران، کوریایی شمالی و ایتالیا از جمله کشور هایی اند که در ردیف نخستین مصاب به این ویروس شناسایی شده اند. ایران پس از چین بزرگ ترین کشور صادر کنندۀ کرونا است؛ اما این ویروس اکنون بیش از ۱۳۶کشور جهان را آلوده کرده است و هر روز دامنۀ آن در جهان گسترش پیدا می کند. در میان این همه وحشت و رعب و هراس باز هم خبر هایی به نشر مر رسند که امیدوار کننده است. چنان که دیروز رسانه ها از بسیج جهانیان بر ضد کرونا خبر دادند و بسیج جهانی نشاندهندۀ این است که ویروس کرونا به گونۀ بی پیشینه ای حیات بشریت را مورد حمله قرار داده است. خطر مدهش آن جهانیان را به وحشت افگنده است و این سبب شده تا برای حفظ صحت روانی و جسمی انسان ها و دفع این ویروس جهانیان بسیج شوند.ازهمین رو است که ادیان بزرگ و مصلحین در طول تاریخ به صحت انسان ها توجه کرده و از همین رو حفظ جان و توجه به صحت در دین اسلام هم امری حتمی و فرض قبول شده است و خداوند در قرآن حکم کرده است که مسلمانان هرگز جان های خود را به هلاکت نیفگنند. هرچند این آیت در سطوح بزرگ مطرح است و هر نوع عملی که سبب هلاکت و مرگ انسان شود، آن عمل در اسلام حرام پنداشته شده است که حمله های انتحاری و هر نوع خودکشی را حرام دانسته است. این آیت بصورت اخص به حفظ جان انسان ها تاکید کرده و نظافت را از ارکان صحت و سلامتی وجود دانسته است. از همین رو نظافت شرط ایمان خوانده شده است. از آنجا که قرآن نازل شده تا بشریت را در سراسر تاریخ هدایت کند تا آنان در زنده گی خوش بخت و سعادتمند شود. از این رو قرآن تمامی شرایط را در نظر گرفته است. چنانکه امروز می بینیم که حفظ نظافت بویژه شستن دست ها از جمله اساسی ترین شرط برای پیشگیری از خطر ویروس کرونا عنوان شده است. باتوجه به اهمیت حفظ صحت است که پاکی بدن و پاکی لباس و پاکی جای نماز در هنگام نماز فرض شمرده شده است. از این رو نماز نه تنها از جمله ارکان دین است، بلکه رکن اساسی برای حفظ صحت است که انسان را از بیماری های گوناگون نجات می دهد. از همین رو آیات زیادی در قرآن است که دلالت به حفظ حیات دارد و حفظ صحت را کلیدی برای حفظ حیات خوانده است. به گونهء مثال گوشت خ ک به دلیل مردیکه دارد، خوردن آن برای مسلمانان حرام است و اما مانی که انسان از گرسنگی در حالت مرگ قرار می گیرد، بازهم خداوند خوردن لازم آن را برای رهایی از مرگ جایز دانسته است و از این فهمیده می شود که خوردن و نوشیدن هر چیزی مثل گوشت خرس، شراب، تریاک و غیره به هدف دوا البته به مشورهء داکتر جایز است. به همین گونه زرق واکسین های گوناگون که انسان را از امراض مهلک و کشنده نجات می دهد، در دین اسلام جواز شرعی دارد. آیات زیادی در قرآن آمده که به مثابه مشت کوبنده در دهن ملا های ناآگاه است که مردم را زیر نام دین گمراه می سازند و با تبلیغات غلط و ناشیانه در خدمت شبکه های جهنمی استخبارات قرار می گیرند.و فتوای دروغین انتحار را صادر کرده و مانع واکسین ها می شوند.
در این میان می توان برای غلبه بر این ویروس به دین و ارزش های دینی و اخلاقی توسل جست و به خدا توکل کرد و اما این توکل معنای چنگ زدن کورکورانه به رسن الهی نیست؛ بلکه توسلی است آگاهانه و منطقی که جادۀ ناپیموده را برای انسان پیمودنی می سازد. توکل برای انسان قوت می دهد که تا آخرین رمق با توسل جستن به امکانات در برابر این وروس بجنگد و خدای نخواسته اگر در این مبارزه قربانی هم شد، دست کم راه را برای دیگران هموار می سازد. توکل به خدا یعنی استفاده از تمامی امکانات پیشرفته و سنتی برای مبارزه با دشواریها و برای اسنقامت در این مبارزه توکل با خدا امری شرعی است و ایستاده گی معقول و مطمئن، با حفظ پایداری و ثبات و استفاده از تمامی وسایل اعم از دوا و غذا و امکانات دیگر برای دفع آسیب زمینی و آسمانی است. شماری ها پس از شیوع ویروس کرونا در جهان باب های فتوا های کذایی را گشودند و ناشیانه و نا آگاهانه زیر چتر دین بر ضد دساتیر اصلی قرآن و پیامبر فتوا های نادرست صادر کردند. آنان بجای ترغیب و تشویق سالم مردم برای مبارزه منطقی با ویروس کرونا ، برعکس جعل کاری و پنهان کاری کرده و مردم را به فریب کشاندند که شماری آخوند های ایرانی با تمسک زدن به دین بجای ترغیب مردم به داکتر برعکس آنان را به بوسیدن زیارت تشویق کردند این پنهان کاری های هد فمند سبب شد تا ایران به سومین کشور مصاب به ویروس کرونا و از جمله صادر کننده گان درجه اول این ویروس به افغانستان و کویت و پاکستان و اروپا بدل کردند. بسیاری از ملا های نادان بی توجه به آیات و احادیث پیامبر که باربار از نزدیک شدن انسان ها به بیماریهای خطرناک مانند حرام و پیس و وبا و طاعون منع کرده است. آنان با تمسک زدن به مفاهیمی با تعبیر و تفسیر های وارونه مردم را گمراه ساختند. در این شکی نیست که توکل و آنگاه به خداوند در هر حالی به خداوند یک امر دینی است و توکل و اعتماد به خدا است که برای انسان توانایی مقابله به تمامی دشواری ها از جمله امراض گوناگون را می دهد و برای انسان روحیه ء پایداری و ثبات و در ضمن فرصت مبارزه را مساعد می سازد. نه تنها این که حتا به وجود انسان قدرت مقابله را نیز می بخشد و توانایی انالایز یا دفع داخل دستگاه های بدن را تقویت می کند. این ویژه گی بدن آنقدر در بهبود ی بیمار تاثیر گذار است که حتا علم طبابت می گوید که دوا ها در واقع قدرت مبارز هء درونی در انسان را تقویت می کند و اگر این توانایی در وجود انسان نمی بود. دوا هم بر مریض تاثیر نداشت. توکل به خدا در واقع آب ریختن به ریشه های قدرت درونساز انسان است که بهتر و موثرتر از دوا در شفا دادن بیمار نقش مثبت و تعیین کننده دارد. بنا بر این توکل در اسلام یک امری کور کورانه و بی هدف نیست، بلکه یک امری هوشمندانه و منطقی و آگاهانه است تا چگونه برای رستگاری انسان و رهایی او از دشواری های گوناگون مادی و معنوی دست به کار شد و او را از این بدبختی های کنونی نجات داد.
آیا با این حال چقدر می توان به رویا آرمان ها و احیای رویا های ارزش های مشترک بشری امیدوار بود که بتواند بشریت را از حالت کنونی به سوی نجات ببرد و زمین را که اکنون دوزخی برای انسان ها می باشد به بهشت رفاه و آسایش و شگوفایی بدل نماید. یاهو
بالا
بازگشت