سنجر غفاری
نوریکه بیرون نیامد
(ثمره ای جهاد ومبارزه با تروریزم )
افغانها حضورنظامی امریکا به خانه ایشان را، نابودی حتمی تروریزم محاسبه داشتند؟
بدون شک سرآغازمصیبت های موجوده کنونی درکشورما تحمیل یک استراتیژي است که نمی توان کتمان کرد، جنگ منابع و منافع نیز می شود عنوان نمود، سوال برانگیز است اینکه کجا شد ثمره ای جهاد و مقاومت رهبران به اصطلاح مجاهدین ایکه برای آزادی کشور شان به دامان رهبران قصر سفید سجده نمودندو کعبه را فراموش کردند؟
میخواهم شف شف ننویسم و شفتالو بگویم اینکه وقتی سازمان های استخباراتی کشور های متحدین با امریکا در جنگ سرد اتحاد ضد شوروی وقت را تشکیل دادند و سرخیل اجیرانی را تحت عنوان رهبران تنظیم های جهادی در آغوش کشیدند و برای رهبری استخبارات نظامی پاکستان صلاحیت این را سپردند تا از وجود این اجیران هر انچه نیاز استراتیژی ما اسا استفاده ببرند و برای شکست اردوگاه نظامی شوروی وقت الی یکنفر افغان هم زنده بماند باید جنگ و مصیبت هارا در سرزمین افغانها دنبال نمود ،رهبری امریکا تعهد دارند تا درعقب شما با تمامی توان ایستاده باشند، این یک واقعیت عینی بود که چنان هم شد ، نه تبلیغات ؟
با عقد توافقنامه های ژینو، هجدهم اپریل ۱۹۸۸میان نماینده گان دولت های پاکستان و افغانستان با تضمین و امضا وزیران خارجه ای دو قدرت جهانی وقت شوروی و امریکا ،سرنوشت ملی وهمگانی مردم افغانستان بخصوص هزارها هزار تن ازکادر ها و متخصص عرصه های مختلف رشد اجتماعی ـ اقتصادی ، سیاسی ـ نظامی ـ حقوقی و استخباراتی کشور ما که سرمایه های معنوی یک کشوربودند در قمار استراتیژیک قربانی اهداف پلیدی دگردیدند که با این سازش ومعامله شان جهالت را جایگاه علمیت نمودند و با هجوم لشکر سیا استخباراتی ای . اس. ای پاکستان پس ازناکام سازی برنامه ای صلح ملل متحد دراپریل ۱۹۹۲هزاران هزارانسان سرزمین ما قربانی این سازش گردید؟
سوال عمده و اساسی اینجاست که تا کدام زمان دیگری امپراطوری کاذب و استراتیژي منافع و منابع ،ادامه ای چنین مصیبت ها در افغانستان و منطقه راخواهند توانست رهبری نمود و عهده دار شد؟ فراموش نکنید که مردم افغانستان با نثار خون فرزندان شان طی گذشت زمان ایکه رهبری جنگ سرد را با حمایت از اجیران تان هریک : - رهبران تنظیم های فروخته شده بخصوص حکمتیار ، حقانی ، سیاف ، ربانی ، گیلانی ، مجددی، محمدی، شیخ آصف محسنی عهده دار بودید و بعداش دیگرانی را که در ایام حضور نظامی بعد از سال ۲۰۰۱ الی امروز، به اصطلاح مردمی ما درچانته خویش داشتید و الی امروز دارید ، بیدار شوید که : مردم ما تشخیص دارند، رنگ بازی بس است ،ما قربانی دادیم اما شما فراموش نکنید وما هم فراموش نخواهیم نمود که از حرف تا عمل شما تفاوت های زمین تا آسمان را دریافتیم ، وقتی پیتر تامسن سفیر ایالات متحده امریکا از کمپ های مهاجرین افغان در پاکستان دیدار نمود برای آزادی کشور ما و فردای سعادت ملی فرزندان ما چی بیان و تعهدی داشت ، تاریخ جنگ سرد در حافظه اش دارد، خانم مارگریت تاچر صدراعظم وقت انگلیس اشک ریخت ، رونالد ریگن دردرب قصر سفید از اجیران شان ( رهبران تنظیم ها) پذیرائي نمودند، بلاخره اسامه بن لادن را به اشاره شیخ های سعودی مامور تحریک احساسات اسلامی ومذهبی فقیران سواد دینی و علمی مردم ما در کمپ های تحت حمایت ای.اس.ای با لشکر تاریک اندیشان عرب موظف نمودند تا جنگ و کشتار، غارت وویرانگری علیه سعادت ملی و سرنوشت همگانی مردم افغانستان باید و باید قرن شمول گردد که طالبان نطفه بگیرند ؟
اکنون درحساس ترین مرحله ای بحران در کشور ما قرار داریم ، جنگ با تروریزم بین المللبی ، مذاکره با طالبان ( بنیان گذاران و حمایتگران تروریزم و اسامه بن لادن ) وداع و پایان بخشیدن به نقش رهبران تنظیم های جهادی وحذف فزیکی انها انشالله والرحمن که پایان سناریوی نخست است؟
با در نظر داشت واقعیت های فوق الذکر ضرورت نسیت تا تلاش برای بسته نمودن چشم ملت ما از واقعیت ها عینی ایکه از مردم ما قربانی می گیرد و برای دشمنان سعادت ملی ما منفعت بار است هنوز که هنوز است تلاش و برنامه ریزی نمود ؟ نیاز ملی مردم ما در شرایط امروزی از رهبران قصر سفید و متحدین شان عبارتنداز: - پایان بخشیدن به عمر مصیبت های کنونی در وجود حکومت به اصطلاح وحدت ملی ، پایان بخشیدن به تیاتر انتخابات ریاست جمهوری با وجود اینکه تمثیل اراده ملی مردم ما شامل آن نیست ، پایان بخشیدن به سلطه ای جهادیون و طالبان ایکه یگانه عامل تشدید بحران در سرنوشت ملی مردم ما ، مبدل به فورمول ضد قانونیت و استحکام پایه های بنیادی دموکراسی واقعی در حضور جامعه جهانی در کشور ما شده اند ،لازم است تا دقیق شوند وبه اراده و خرد ملی ملیونها تن از فرزندان رنج و درد این سرزمین حرمت و احترام نمایند، مردم افغانستان به منظور تابش خورشید آزادی و قل و قم تروریزم بین المللی ایکه خوابیده در آغوش ای.اس.ای پاکستان ، با داشتن پایگاه های امن و امان ، بیز های اکمالاتی و حمایتی شدند و هستند ، به استقبال از حضور نیروهای بین المللی و مبارزه با تروریستان بین المللی که هدف اساسی نابودی کامل طالبان و القاعده بودند، نه سازش ، رشد ، تدارکات و تقویت مجدد طالبان تحت حمایت و هدایت ای.اس.اس پاکستان لبیک گفتند ، افغانها این حضور را پایان همه مصیبت ها تلقی نمودند اما افسوس و صد افسوس که در انتظار نوری بودند که بیرون نیامد و بلاخره مقامات کنونی قصر سفید امریکا خلاف همه تعهد ها وگفتار رهبران دیروزی قصر سفید به سازش ، مذاکره ، توقع صلح و برگشت ثبات از تروریزم و رهبران بنیادی تروریستان بین المللی که خود تشخیص و القاب دادند به استقبال و طمع زانو زدند و میخواهند که مردم و سرنوشت ملی قربانی شده گان ملیونی جنگ سرد و حضور نظامی امریکا در سرزمین اسیر شده گان بدست اجیران شان را یکبار دیگر به غسل خون فرزندان شان تحویل ای.اس.ای این مادر تروریستان بین المللی در منطقه نمایند و خود راه و فورمول دست داشته ای شان را در منطقه بدین سان تطبیق و عملی بدارند.؟
سنجر غفاری