عارف عرفان
کارگران نفت و گازشبرغان را از زیر چرخ آسیاب دولت باید نجات داد
اخیرأ سران دولت افغانستان، دریک روش کاملآ ستمگرانه، بینواترین بخشی از
کارگران وکارمندان نفت وگازشبرغان (به تعداد۵۱۲
تن ازکارگران و کارمندان) را که در طی ده ها سال کار پرمشقت وطاقت فرسا گوشت و
ُپوست شان تکیده است، اما بازهم با مشکلات دست وپنجه نرم نموده؛ از تشکیلات
اداره ی مربوط تنقیص وبه اردوگاه بیکاران وخانه بدوشان سوق داده اند.
دولت ای که تاحال بزرگترین بخش از سرمایه های ملی وکمک های جهانی راغارت نموده،
بخش عظیمی از سرمایه های ملی را توسط ساختار هایی از ترکیب وهسته تشکیلاتی
اقتدار گرای"خسربره ها"حلقات مافیایی، محافظت ونگهبانی جنگ سالاران وسران
ارتجاع سیاه، جمعی بیشمار مشاوران عزلت نشین کاخ های قدرت، تامین معاشات ویژه
وخارق العاده برای مشاوران خاص و ولینعمتان کاخ ولاجرم نهنگی سیری ناپذیری
بنام" کود
۹۱"
حیف ومیل نموده است، لاجرم با تمام تشنگی واوج بی‌رحمی ،چشمه های مالی خویش
رادر قطع لقمه نان و معاشات کارگران رنج دیده وستمدیده نفت و گاز شبرغان جستجو
نموده و تدبیر جسته اند تا باکاربرد تنقیصات سبوتاژگرانه وغیر قانونی بدون توجه
به استخوانهای پوسیده، پاهای ترکیده ودستان آبله باران آنها به ذخایر وچشمه های
عوایدی حلقات مافیایی وتاراجگر در ارکان دولت و بیرون از آن پرداخته و خوان های
عشرت را گسترده ترسازند.
قرار گزارشات ،یکی از تیوری های که در عقب تنقیص ولاجرم انحلال کامل موسسه نفت
و گاز شبرغان خوابیده است، عبارت از چشم داشت دولت وفروبردن آخرین لگد به
مثابه نهاد دولتی برآن، معامله وحراج گذاری آن برای بستگان نزدیک وهم پیمان
های سیاسی و اقتصادی ارگ نشینان است.
آری ؛
اینجا سخن از کارگران دوران ساز وتاریخ سازیست که پایه گذاران اصیل وسرسپرده
نهضت کارگری وجنبش دادخواهی در کشور بوده وبا مشت های آهنین وعزم استوار وبرپای
مارش ظفرنمون از معیاد گاه شبرغان تاشهر پلخمری، وبسوی معبرگاه سالنگ وسمت
کابل، کاخ استبداد وقت را به لرزه درآورده وبا سرایش آهنگ رزم وپیکار عادلانه
به جنبش سندیکای وکارگری افغانستان جان تازه بخشیده وزلزله عظیمی را برپیکر
ارتجاع،استبداد وامپریالیسم براه انداخته بودند.
نقش حماسه ساز جنبش کارگران نفت و گاز شبرغان به مانند قیام اسپارتاکوس یونانی مدام در برگه های زرین تاریخ جنبش های انقلابی وکارگری وبه مثابه نهضت الهامبخش ملی، زنده وجاویدان بوده وحال زمان آن فرا رسیده است تا همه مردمان افغانستان، همه نیروهای ملی ودموکراتیک، همه سازمانهای سیاسی ومدنی واتحادیه های کارگری با توجه به دین بزرگ ملی ورسالت تاریخی با کارگران پرافتخار نفت و گاز شبرغان همصدا شده ودر راه اعاده
حقوق از دست رفته این رزم آوران زمان به پا خیزند.
درآمدی بر پیشینه ی جنبش
------------------------------
کارگران نفت و گاز شبرغان گشایشگر جدید ترین صفحه مبارزه در راه رهایی انسان از
چنگال ستم واستثمار در افغانستان بودند. انها نه تنها نجات خود، بل رهایی همه
زحمتکشان را در دستور برنامه ی مبارزات خود قرار داده بودند.
مارش قهرمانه وظفرآفرین کارگران نفت و گاز شبرغان که نیم قرن قبل براه افتیده
بود، نمود دار مبارزه طبقاتی وعظیم ترین جنبش کارگری بود که نیرومند ترین حلقه
مقاومت را در برابر استبداد زمان به نمایش گذاشت.
گروه اشتراک کنندگان این مارش از دشت های وسیع شبرغان وارد مناطق کوهستانی شده
و به قصد کابل با شکم های گرسنه وپاهای برهنه به مارش خود ادامه دادند.
عمده تربن بخش از خواست های کارگران در آن زمان عبارت از افزایش معاش، تهیه محل
مناسب رهایشی، مطالبه یک وقت نان در شباروز، تدوین وتطبیق لایحه ترفیع وتقاعد
وایجاد اتحادیه کارگری بود.
برای بار نخست به تاریخ هشتم ثور سیزده چهل و هفت اعتصابی توسط کارگران براه
افتید وبرای مدت سه روز دوام نمود که با بی اعتنایی کامل دولت مواجه گردید.
این اعتصابات به تاریخ
۱۱ثور
که مصادف به روز اول می روز بین‌المللی جشن پرشکوه کارگران جهان بود، به
تظاهرات خیابانی تبدیل شد و به حمایت واشتراک پرشور روشنفکران واقشار دیگر
احالی شبرغان ادامه یافت.
این مارش مسالمت آمیز با عبور ازولایت بلخ،علی الرغم تهدیدات وموانع گوناگون در
شرایط بسیار ناگوار، وبدون توشهٔ راه ،در سردی و گرمی طاقت فرسا ،قلت مواد
غذایی،فقدان منازل شب باش، خستگی طولانی راه وابتلا به مریضی از طریق دشت های
سوزان بسوی کابل براه افتید ودر حومه شهر پلخمری در حالی که از طرف ژاندارم
وپولیس محاصره شده بودند، مورد استقبال شاگردان لیسه پلخمری واقع شده و به مارش
عظیم مبدل گردید وبسوی چشمه شیر براه افتید. درین هنگام دو موج بزرگی از
کارگران نساجی وسمنت پلخمری نیز با آنها یکجا شده ومتینگ پرشکوهی را در شهر
پلخمری براه انداختند که تکانه های بزرگ سیاسی واجتماعی را برانگیخته ونهضت
نوپای ترقی‌خواه افغانستان را جان تازه بخشیدند.
نقش کارگران نفت و گاز در اقتصاد کشور
------------------------------------------------
در سال سیزده سی وچار خورشیدی اداره تفحصات نفت و گاز شبرغان به فعالیت آغاز
نموده و سپس فعالیت آن در ولایات شمال، شمال شرق و تا هرات گسترش یافت.
عمده تربن بخش کاری آنرا سروی،اکتشاف،واستخراج نفت و گاز در کشورتشکیل میداد.
این اداره طی دوران خدمت خود توانست به تعداد
۸
معدن گازی و۶معدن
نفتی را کشف نماید. از معادن گازی خواجه گوگردک، جرقدوق، ویتیم تاق گاز مورد
نیاز شهریان شبرغان، فابریکات کود وبرق مزارشریف، ودرین اواخر دستگاه تولیدی
برق« بیات پاور» تامین می‌گردد.
درزمان دولت های گذشته الا حاکمیت جمهوری دموکراتیک افغانستان و حضور مشاورین
اتحاد شوروی به تعداد سه هزار و پنجصد تن کارگر از ترکیب ولایت شمال، جنوب،
شرق، غرب و مرکزی درین موئسسه ایفای وظیفه می نمودند. این کارگران با عرق ریزی
بی پایان توانسته بودند که" صادرات گاز را به دومین اقلام صادراتی وعوایدی دولت
مبدل نمایند.
همزمان با استقرار دولت های طرفدار غرب در افغانستان ودر امتداد اضمحلال پایه
های اقتصادی افغانستان وکاربرد پروسهٔ خصوصی سازی اقتصاد دولتی وبرنامه به حراج
سپاری وفروش موسسات تولیدی و اقتصادی، اکثر موسسات اقتصادی بویژه موسسات
تولیدی، قربانی توطیه هاو دکترین اقتصادی ویرانگرانه تکنوکرات‌های غربی در کشور
شده وشماری ازکارگران و کارمندان تفحصات نفت و گاز کاهش یافت و درین اواخر
تعداد آنها به
۵۵۰
تن رسید که از آن جمله
۵۱۲
تن به تازگی توسط دولت تنقیص گردیده اند.
این کارگران ستمدیده از سلسلهٔ همان زحمت کشان اند که برای نخستین بار در
دشت‌های سوزان در شرایط نهایت ناگوار و با مزد ناچیز تصمیم گرفتند برمه ها را
در قلب زمین فرو برند و طبیعت را به نفع نجات کشور خود مورد تهاجم قرار دهند.
آنها وظایف شان را وطنپرستانه دنبال و درین راه از هیچگونه قربانی و مساعی
دریغ ننمودند.آنها بودند که سکوت دشت‌ها را شکستند و علم انسان پیشرو را بر
طبیعت سرسخت تحمیل کردند.
نباید آنها را به مرگ و گرسنگی سپرد! نباید مطالبات حقوق وحقه و قانونی ایشان
را سرکوب کرد!
امروز دموکراسی و مبارزات معاصر نسل جوان در معرض امتحان عظیمی قرار گرفته است.
آنها که تا این دم همه توان و انرژی شان را سخاوتمندانه فدای وطن نموده اند
وحال در عالم محرومیت، زندگی فلاکت بار شانرا به چند هزار معاش ناچیز دولتی
گره زده اند، سزاوار آن نیستند تا به لگد کوبیده شده ولاجرم در پی این تنقیضات
شکنجه آور از خانه های دولتی نیز بیرون شده و بدون هیچ سرنوشتی به صحرای سوزان
ودشت های یخبندان رها گردند.
تبعات تنقیصات دولت
..............................
کارگران این موسسه باحفظ تنقیصات بیرحمانه دولت ودر جریان برپایی تحصن وتظاهرات
ونمایشات خیابانی به حراست از تاسیسات دولتی ادامه می‌دهند.هرگاه کارگران، این
موسسه را ترک نمایند، به تعداد
۸۷
تحویل خانه، شاپ های تخنیکی ودارای های دولتی در معرض چور وچپاول قرار خواهند
گرفت.
در صورت ترک محل ومنطفه بویژه معدن گاز چغچی که کارگران حفاظت آنرا بدوش دارند،
مخالفین دولت چاه های نفت را به آتش کشیده وخسارات هنگفت وجبران ناپذیری را
بوجود خواهند آورد.از سوی موضوع چور وچپاول ده ها هزار وسایل وسامان آلات
تخنیکی که توسط کارگران نگهداری میشود ،در معرض خطر جدی قرار داشته و به ملیارد
ها دالر برای اقتصاد دولت زیان می‌رسد.
یکی دیگر از عرصه های ناگواری که این تنقیصات به دنبال دارد، عبارت از ضربه زدن
متخصصان وکارگران فنی و تخصصی حوزه صنایع نفت و گاز بوده که فقدان آنها را هرگز
نمیتوان در امر سازندگی جبران نمود.
راهکار نجات
...................
تاحال مقاومت سرسختانه کارگران نفت و گاز شبرغان که خاستگاه شان مربوط به
ولایات متعدد کشور، چون مناطق جنوب، ذجنوبشرق، جنوب غرب و ولایات حوزه شمال
کشور اند با راه اندازی خیمه های تحصن،نمایشات خیابانی وتظاهرات ادامه
دارد،وتوانسته اندحمایت جمعی کثیری از مردمان افغانستان بویژه خلق‌های زحمتکش
ولایت جوزجان را بخود جلب نمایند.
معلوم است که آزمون سختی درپیش است. اینجا روز امتحان تمامی نیروهای ملی مترقی
ومیهن دوست و وجهه ملی وانسانی تمامی احزاب، سازمانها، گروه های اجتماعی ونهاد
های مدنی، شخصیتهای مستقل ملی ومیهندوست وموسسات ونهاد های سیاسی واجتماعی چون
پارلمان ومجلس سنا وموسسه سراسری اتحادیه های کارگران افغانستان در دستور روز
قرار دارد.
اینجا موضوع دفاع عادلانه،دفاع از انسانیت،دفاع از آزادی وعمرانی کشور ودفاع از
ارزشهای انسانی وملی در برابر آحاد جامعه عرض اندام نموده است.
باید در تمامی ولایات ،ولسوالی ها وشهر های کشور ودر تمامی موسسات اداری،
تولیدی، تجارتی واقتصادی صدای اعتراض برپاکرد وباراه اندازی اعتصابات، برپایی
خیمه های تحصن ،نمایشات خیابانی واعتراضات گسترده به حیث آزمون ملی از حق مشروع
و قانونی کارگران و کارمندان تفحصات نفت و گاز شبرغان به دفاع شجاعانه برخاست.
بایسته است تا همه رسانه های اجتماعی موضوع دفاع از کارگران و کارمندان
رنج‌دیده تفحصات نفت و گاز را درمحراق اجندای نشراتی خود قرار داده وباکمپاین
دامنه دار از حق مشروع و قانونی آنها دفاع نمایند.
شایسته است تا در امتداد مبارزات سیاسی ومدنی وتا حل مشکل تنقیصات کارگران و
کارمندان تفحصات نفت و گاز شبرغان موضوع ایجاد «صندوق تعاون » ومساعدت های مالی
از خارج را نیز برنامه ریزی نمود و نگذاریم تا این کارگران دوران ساز وستم زده
در برابر خشم رژیم به زانو دربیایند!
به پیش بسوی همبستگی کارگران نفت و گاز شبرغان!!!
زنده باد جنبش زحمتکشان در افغانستان!!!
عارف عرفان
لندن، فبروری
۲۰۲۰
بالا
بازگشت