عارف عرفان
سناریوی فروش افغانستان برای پاکستان
آمریکا در پایان سوگنامهٔ حضور وطرح خروج ارتش اش ازفغانستان در نظر دارد تا تحت" برنامه صلح" آخرین لگد را برفرق مردم افغانستان کوبیده ودر یک معامله تبهکارانه ،افغانستان را برای پاکستان به فروش برساند.
آنچه که حول خروج ارتش امریکا از افغانستان وبرنامهٔ تسلیمی کامل افغانستان برای پاکستان در چرخش است،یک سال قبل آنرا پیشینی نموده ودر مقاله تحت عنوان«ظهور اشعه غروب غرب در افغانستان»که در پروفایلم موجود است،به تصویر کشیدم.
برخلاف انگیزه های خروج ارتش آمریکا از سوریه،خروج ارتش آمریکا از افغانستان در یک نقشه و معاملات پشت پرده که سرآغاز تسلیمی افغانستان برای پاکستان را به نمایش می‌گذارد،برنامه ریزی گردیده است.
تلاش های شگفت انگیز اخیر ومستمر رجال بلند پایه پاکستان برای حمایت از مذاکرات گویا صلح میان طالبان ودولت افغانستان،در تحت شعاع همین چراغ های سبز از جانب زلمی خلیلزاد نماینده ویژه آمریکا در افغانستان برای پاکستان،براه افتیده است.
در ادامه شکست‌های پیهم آمریکادر عرصه جهانی
حضورنیرومندرقبای بزرگ جهانی چون روسیه،چین ... در افغانستان ،برای آمریکا وتداوم اهداف راهبردی آنکشوردر افغانستان،فقط یک گزینه باقیست وآن عبارت از سپردن سرنوشت کامل افغانستان روی کف دست لشکرنیابتی پاکستان یعنی طالبان ومعامله با پاکستان است.
آمریکا بدون توجه به منافع ملی افغانستان،ارزشهای تاریخی،حاکمیت وتمامیت ارضی کشور وبدون توجه به اراده ملی مردم افغانستان،درنظر دارد تا درآخرین دور قمارسیاسی،کشورما را به حراج بگذارد.
پژواک گفتمان پشت پرده بازیکنان سیاسی ودیپلماتیک آمریکا،در باره سرنوشت غمبار افغانستان ،آهنگ بزرگی را در مقیاس جهانی به صدا دراورده،وجهانیان منتظر است که چگونه وچه زمانی آمریکا قایق شکسته افغانستان را بخاطر منافع استراتژیک خویش دراقیانوسهای مرگبارغرق مینماید.
اخیراً وبگاه معتبر گلوبال ریسرچ،پروسه گفتمان صلح افغانستان باطالبان تحت مدیریت زلمی خلیلزاد رادر مقاله تحت عنوان « خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان مذاکرات مخفی باطالبان...» را مورد تحلیل قرار داده مینگارد:[۱]"
طی جریان ماه های گذشته، ایالات متحده تلاش کرده است تاسیاستهای جدیدی رادر باره افغانستان طرح نماید.
خروج ۷هزار سرباز از مجموع ۱۴هزار سرباز، تصمیم ناگهانی نیست، بلکه بخشی از اجندای جدیدیست که قبلادر تحرکات آمریکا در افغانستان مشهود بوده است"
نویسنده نقش حکومت سایه در آمریکا در خصوص اتخاذ سیاست های کلان را مورد نگرش
قرار داده اظهار میدارد:"
تصمیم رییس جمهور ترامپ ،ظاهراًبطور ناگهانی و مستدل برای خروج سربازان آمریکا
از سوریه وافغانستان که با واکنش ها، درخواست ها و حتی استعفای قانون گذاران و
جنرال های آمریکا مواجه گردید، نشان می دهد که" هیئت اصلی تصمیم گیری" پشت
درهای بسته حضور داردو ترامپ فقط به عنوان "سخنگوی" خدمت می کند. زیرا بر خلاف
حس مشترک وعقل سلیم برای ترامپ غیر ممکن است که به تنهایی در مورد همه چیز
تصمیم بگیرد. پنتاگون قبلا و تحت اداره جیمز ماتیس از حضور نظامی در سوریه و
افغانستان دفاع کرده است."
این مقاله بازتاب خروج ارتش آمریکا از افغانستان وچگونگی برنامه صلح با طالبان را مورد کنکاش قرار داده اذعان میدارد:"ماه هااست که زلمی خلیلزاد نماینده ویژه آمریکا برای افغانستان با طالبان و دولت های منطقه ای گویا در مورد صلح مذاکره می کنند، اما اسرار آن روز به روز در حال ظهور است. هرگاه ایالات متحده برای خروجش از افغانستان تصمیم می‌گرفت که اکثریت بخش های افغانستان تحت کنترل دولت قرار می‌داشت، این امر می توانست خوشبینی به آینده ای موفق آمیز رابرانگیزد، اما در حال حاضر با اینکه ستیزه جویان کنترل شهرهای بزرگ و مناطق وسیع را در دست دارند، خروج ایالات متحده و همچنین مذاکرات پنهانی با ستیزه جویان یعنی طالبان در قطر و امارات متحدۀ عربی افشامیدارد که تغییرات بزرگی در افق افغانستان وجود خواهد داشت که به احتمال زیاد خسارات بزرگی برای ملت پدید خواهد آورد"
نویسنده به اصل انگیزهٔ پایه یی خروج ارتش آمریکا از افغانستان نظر انداخته بیان میدارد:"گزارشات تصدیق میدارد که توافقات امریکا باعربستان سعودی وامارات باعث تصمیم خروج نیمی از سربازان آمریکا از افغانستان گردید"
این مقاله ژرفاودورنمایی اهداف بلند پروازانه وشیطانی پاکستان را به بحث کشیده،ونیات خصمانه آنها آشکار ساخته مینگارد:"همچنین گفته شده است که راحیل شریف، رییس پیشین ستادارتش پاکستان وفرمانده جنگ یمن تحت رهبری سعودی ، از عربستان سعودی و امارات تقاضا نموده است تابه اعزام نیرو به افغانستان بپردازند.گفته می شودباخروج نیروهای ایالات متحده آمریکا ،این نیروها در جنوب افغانستان مستقر شده تا بتوانند از ظهور"هرگونه اختلال ناشی از خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو جلوگیری نمایند".در واقع این نیرو ها وظیفه خواهند داشت تا بعد از خروج نیروهای آمریکا از افغانستان ،بدون هیچگونه قصد صلح آمیز،کنترل دومارکیت بزرگ مالی یعنی استخراج غیرقانونی معادن کمیاب افغانستان ومنابع مواد مخدر را تحت کنترل درآورند
درین مقاله اهداف راهبردی آمریکادر چنبرهٔ صلح مآبانه آنکشور در افغانستان مورد کنکاش قرار گرفته خاطر نشان میگردد:"پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال2019، دولت جدید در کابل با دقت طراحی خواهد شد تا بتواند منافع آمریکارا تامین نماید.برای آمریکا، استقرار یک دولت گوش بفرمان،مطیع و متعهد درراس اجندای آن قرار دارد.
نویسندهٔ این مقاله دیدگاه سران کاخ سفیدرا در خصوص تغییر رویکرد آنکشور،بیرون ساختن ارتش آمریکا از افغانستان ورفتار نوکرصفتانه مزدوران آنرا در افغانستان برای حفاظت از منافع آنکشور مورد تحلیل قرار داده می نگارد:"حالا ،درین بر ههٔ از زمان ترامپ معتقد است که زمانی که منافع ایالات متحده بدون حضور فیزیکی نیروهای ایالات متحده حفظ شود، چرا باید هزینه های نگه داشتن سربازان رادر افغانستان تحمل نموده وآنهارا درگیرخشونت نماید.ترامپ و سیاستمداران کلیدی او معتقدند که اکنون افغانستان دارای میزان قابل اعتمادی از سلاح ها و" پیاده" های نکتای داریست در بازی شطرنج که وفادارانه به ایالات متحده منافع اقتصادی و سیاسی و همچنین منافع نظامی اش را حفظ کند. دیگر نیازی به تعداد زیادی از سربازان اش باقی نمانده است که ممکن است زمینهٔ انتقاد از حضور طولانی مدت آنکشور را بخاطر مداخله ،در داخل آمریکا برانگیزد"
نویسنده در خصوص تبانی آمریکانسبت به سرنوشت مردم افغانستان نگاه نموده اظهار میدارد:"براساس گزارشات، بنظر می‌رسد که آمریکا تحت اجندای جدید، به نیروهای عرب و احتمالا پاکستان متکی است تا کنترل افغانستان را دردست داشته باشند.زیرا مذاکرات در مورد اینکه چه کسی باید خلای ایجاد شده توسط بخشی از سربازان آمریکا را پرنماید،در حال پیشرفت است"
این مقاله سطح مانور استخبارات پاکستان در خصوص مذاکرات صلح را مورد دقت قرارداده ومتکی بر اطلاعات حاصله اذعان میدارد:" پاکستان نمایندگان خود را درلباس طالبان آرایش داده و آنها را به حیث نمایندگان طالبان در مذاکرات صلح در دبی فر ستاده است تا امتیازات بیشتری را در آستان تحولات وانتقالات عمده قدرت در افغانستان در اختیار بگیرند."سفرهای زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه آمریکا در ماه های اخیر، به افغانستان، پاکستان، روسیه و کشورهای عربی، چیزی جز تلاش برای اطلاع رسانی و دستیابی به توافق با کشورهای درگیر در مورد تغییر سیاست ایالات متحده در افغانستان نبود.
درهمین حال وبگاه آسیا تایمز نیز جریان پروسه صلح باطالبان را دنبال نموده،از اسرارتوافقات مخفی زلمی خلیلزاد پرده برداشته مینگارد[۲]:"مخالفان ترامپ امتناع می کنند تاتصور نمایند که تصمیم اودر مورد خروج نیروهای نظامی، یک حرکت طراحی شده سیاسی و دیپلماتیک برای پایان دادن به جنگ [در افغانستان]میباشد. گزارشات یی که به رسانه ها درز نموده است نشان میدهد که این تصمیم همزمان با توافق درگفتمان صلح میان نماینده آمریکا زلمی خلیلزاد وطالبان در ابوظبی صورت گرفته است.این هردوتحول باهم در ارتباط می‌باشند"
نویسنده این مقاله به دورنمای اهداف خفتهٔ پاکستان درین مذاکرات که در واقع محقق اهداف دیرین پاکستان برای تسلط یابی بر سرنوشت افغانستان است،نظر انداخته خاطر نشان میدارد:"
بطرز مهم در جریان مذاکرات در ابوظبی،پاکستان طالبان را "ترغیب نمود،تا درمیز گفتمان با حکومت افغانستان نشست نمایند...اینجا راه دیگری وجود ندارد" آنها طالبان را کمک نمودند تا در نشست عربستان سعودی،امارات وایالات متحده آمریکا حضور یابند."؛
خروج آمریکاوفرصت های جدید
.........................................
آمریکا تاحال درواقع هیچگونه نقش صادقانه برای دفاع از افغانستان نداشته است.باخروج آمریکا از افغانستان ،طالبان وداعش بزرگترین حامی خود را از دست خواهند داد.ظهور وصف آرایی طالبان تحت سایه پرقدرت ترین سازمان نظامی جهان یعنی ناتو در افغانستان نشانه قدرت آنها نیست،بل ضعف وناتوانی دولت وحضور نمایندگان طالبان در بالاترین ارکان اقتدار سیاسی دولت وجوسازی آمریکا درتبانی باپاکستان، آنها را به هیولای زمان مبدل ساخته است.رقم طالبان در افغانستان فعلآ حدود ۶۵ هزار نفر راتشکیل میدهد که در مقابل آن بیش از ۳۰۰ هزار نیروی آبدیده نظامی تحت اداره دولت موجود است.
یکی از برازنده ترین فاکتوری که طالبان را به اسباب سیاسی و حربه قدرت های منطقه ای در آورده است،حضور پایگاه های آمریکا درافغانستان وتقابل استراتیژیک آمریکا با کشور های منطقه است.
درین نگرش طالبان نه اهداف استراتژیک بل نقش امتعه یکبار مصرف را تشکیل نموده وماموریت آنها بابیرون شدن آمریکا ازافغانستان اختتام خواهد یافت.آنها دیگر نمی‌توانند حمایت سیاسی،تسلیحاتی ومالی کشور های روسیه،چین وایران را باخود داشته باشند.
اما این پاکستان،آمریکاوعربستان سعودی اند که دریک چرخش دراماتیک ودر کسوت جدید، پروژه طالبان را حمایت نموده و اهداف آزمندانه شان را تحت سایه طالبان دنبال نموده ودر واقع در نظر دارند تا افغانستان را توسط پاکستان کنترل نموده واین کشور را به ایالت ششم پاکستان مبدل نمایند.
در اخیر این نمایشنامه چهره شیطان صفتانه پاکستان وتبانی آن با آمریکا،نزد متحدین منطقوی افشاشده وزمینه ساز دگردیسی منطقه ای خواهد شد.
چنین چرخش سیاسی مستلزم بازنگری های جدید سیاسی وراهبردی درعرصه داخلی ومنطقه ای خواهد شدوبرای ملت افغانستان فرصت های جدیدی برای دفاع ازوطن و جغرافیای افغانستان واحد پدید خواهد آمد.
تاآن زمان مردم افغانستان برای دفاع از سرزمین شان به برپایی" اجماع ملی" ضرورت دارند.
درلحظات سوال هست وبود افغانستان،مردم افغانستان به صدای تاریخ لبیک باید گفت وباعبور از همه مرزهای قومی و زبانی برای نجات کشتی سرنوشت واحد مادر وطن متحدانه عمل باید کرد.
با خروج ارتش آمریکا،جو جدید سیاسی در افغانستان شکل خواهد گرفت،افغانستان به یک خانه تکانی گسترده در بخش دولت سازی ومدریت نوین وساختار دولت موقت وتشکیلات جدید دفاعی ضرورت دارد.
دولت جدید با تغییر سیاست خارجی میتواند درسمت روسیه ،چین،وهند لنگر انداخته،از یک سو این حرکت به قطع کامل حمایت این کشور هااز طالبان انجامیده واز سوی دیگر از حمایت قاطع این کشور ها در برابر جبهه مقابل برخوردار خواهد شد ویک اتکای نوین جهانی برای افغانستان وتداوم بقای سیاسی وحفظ حاکمیت وتمامیت ارضی پدیدارخواهد شد.
همزمان در شهرها ،روستا ها وولسوالی ها رستاخیز ملی وقیام های عمومی برضد طالبان این لشکر نیابتی پاکستان پدید آمده ودر نهایت باعث نجات افغانستان خواهد گردید.
هر شهروند عزیز افغانستان باید نبض پرتپش زمان را درک نموده وباخون وجان شان آماده دفاع از افغانستان واحد وتجزیه ناپذیر گردند.
تداوم هرگونه نبرد های قومی و زبانی درین برههٔ پرآشوب زمان خیانت بزرگ ونابخشودنی ملی است.
همه یکجا برای دفاع از افغانستان واحد به پیش؛
این مقاله را بنا برحساسیت زمان در جریان سفر تفریحی خویش در بیرون از حجرت سرای اصلی به نگارش در آوردم ،کمبودات مارا بپذیرید؛
با تقدیم احترامات
عارف عرفان
لندن،دسامبر ۲۰۱۸
منابع :
[1]U.S. Forces Withdraw From Afghanistan. Secret Negotiations with the Taliban. “Huge Political Change on the Horizon”
27 December 2018
[2]Trump’s Afghan withdrawal could pave the way for peaceThe US president's controversial decision signifies a well-crafted political and diplomatic move aimed at ending the 17-year conflict
بالا
بازگشت