سنجر غفاری

  

مرواریدی درآتش

( زن افغان )

 به بزرگداشت از روزبین المللی زن !

بدون شک زن درزندگی شالوده اساسی بقای انسان وانسانیت است ، زندگی بدون زن و نبود زن درزندگی، مفهوم حقیقی اش، نامکل بودن است ، زن دنیای هستی وحیات بخش جامعه انسانی است ، بلاخره هرانچه در مورد این موجود هستی سازبگویم وجستجو نمائیم واقعیتی است،بربیان عینی و تشکیل دهنده انسان وطبعیت ، تولیدو تکثر، که زن مبدآ هستی بشریت  است.

بنابراین ،واقعیت این نیست که مقام و منزلت زن درجغرافیای استراتیژیک منطقه،(افغانستان یا قلب آسیا ) که دشمنان بشریت و انسانیت  تمنا دارند زشت و نادرست بوده باشد، شیرزنان افغان قهرمان تاریخ و پیشتازان افکار واندیشه ملی کشور شان بوده والحمدوالله است ،حماسه افریده ،شجاعت و دلیری زنان قهرمان این سرزمین ،بنیاد خونین ولرزان ظلم  ووحشت را ناباور و شکسته تر ازهروقت وزمان اش ساخته است ،فرزندان ای را در آغوش غرور و شهامت شان تربیت و پرورش داده اند ودارند ، که الگوی جاودانگی، دلیری وحامی حفظ ناموس مادروطن شان بودند وهستند،تاریخ افتخارات و مبارزات شیر مردان و شیرزنان افغان گواه این حقیقت است ،یگانه افتخار بزرگ زنان افغان خدمت و جانبازی خود و فرزندان شان در امر دفاه از حریم مقدس کشور، عضویت  درقوای مسلح کشورما بودند و میباشد که همین اکنون هزاران تن از زنان شجاع وطن در صفوف رزمندگان قوای مسلح با قدرت رزم افرینی شان دوش بدوش برادران خویش دردفاع از نوامیس ملی قرار دارند،و خارچشم بنیاد گرایان و تروریستان بین المللی بوده ، سهم فعال زنان در انجام خدمات انسانی وملی ، درهمه عرصه های رشد اجتماعی واقتصادی کشورما میراث بزرگ وافتخارآفرین زنان کشورمامحسوب میگردد، لازم میدانم تا از سهمگیری فعال و صادقانه زنان افغان درعرصه های تعلیم وتربیه ،تجارت و مراسلات، مصبوعات و فرهنگ ، انجام خدمات صحی،دفاع از حقوق مدنی زنان ، قضآ و حارنوالی، انجام خدمات اجتماعی و انسجام زنان در سازمان های اجتماعی همه وهمه بالندگی توانایی زن در جامعه انسانی راتعریف و رونق حقیقی بخشیده اند، دشمنان سعادت ملی ما تلاش نمودندو دارند تا زنان افغان در فقرسواد ومحرومیت های حقوقی و اجتماعی، اسلامی وعقیدتی قرار داشته باشند ومانع رنسانس نهضت زن در کشورگردیده و میگردند، با وجود اینکه امروز جامعه جهانی و سازمانهای بین المللی دفاع از حقوق زنان در کشور ما حضور ونفوذ گسترده دارند ،شوربختانه  از ایجاد نهضت ارزشمند و توانائ زنان افغان در کشورما ، دشمنان این نهضت تولد شدند و موظف گردیدند تا مانع رنسانس و استحکام پایه های اجتماعی و نهضت زن در جامعه گردند،تاریخ  ایجاد و مبارزات نهضت زنان در کشور ماهرگز فراموش ننمودهاند که حزب اسلامی تحت رهبری گلبدین حکمتیارجهت جلوگیری از رشد و انکشاف نهضت و نقش ارزشمند و رنسانس ، وارد عمل شدند ، با تیزاب پاشی برصورت زنان کشور، خلاف ارزش های انسانی و اسلامی عمل نمودند ، اما زنان شجاع کشورعقب نشینی راننگ زمان و خواست انسان و جامعه انسانی دانستند که هیچگاه نهضت زن و تاریخ آزادی و اندیشه ملی این جنایت و خشونت را ازدفتر واقعیت های جنایت پیشه گان و تاریک اندیشان حذف نخواهند نمود ، ازآغاز دهه هشتاد الی امروزپیکارزنان متوقف نگردید و با دشواریهای گوناگونی مواجع شد، زنان در کشورما ملیونهاتن از فرزندان شان راقربانی اشتباهات نابکاران تاریخ و تحمیل اندیشه و افکار غیر نمودند، اما به بنیادگرائی تسلیم نشدند، قبل از دهه نود تنظیم های جهادی،بعدآ  طالبان علیه نهضت زن در کشور ما مرتکب  خونین ترین و نابخشودنی ترین خشونت ها و جنایات  فراموش ناشدنی شدند واهداف پلید وشوم پاکستان ،شیخ های عیاش سعودی، آخند های ایران را تحت عناوین مختلف خلاف احکام و ارشادات دین مبین اسلام تحمیل نمودند ،ناموس مردم را خود اختیاردارشدند، نامحرمی  به خویش حق داد تا ازنام اسلام و شریعت غرای محمدی در حضور مردان  نامحرم وبیگانه، زنان را مورد لت وکوب ، شکنجه وعذاب تا سرحد سربریدن، تجاوز گروهی برناموس مردم دریغ نکردند،در یکعده از مناطق کشور زنان جوان رااعراب باخود بردند، انچه برای زنان کشورما دردناکتر ونا امید کننده شده است اینکه در حضور داشت  سازمانهای بین المللی  دفاع از حقوق زنان و اطفال طی هجده سال گذشته زنان درکشورما فقط وفقط تماشاگر تابوت خونین فرزندان شان بودند،اشک و ماتم به اصل زندگی شان مبدل گردیده است، نمیدانم بیشتر از این چی باید نوشت، جهانیان نباید فراموش نمایند که پس ازروی کارآمدن نظام موجوده به اصطلاح وحدت ملی که درواقعیت امرنظام خونین ملی است،هیچ روزی نیست که  زن افغان بالای تابوت  خونین فرزند، برادر،شوهر، پدر ومادر، خواهرویا نزدیک ترین عضو خانواده واقاربش فریاد و ماتم نداشته باشد، کشور خونین وماتم سرای اهداف بنیادگرایان تا کدام زمان دیگری برای زنان و مادران، خواهران وعزیزان دلبند این ملت سوگوارخواهند بود، درواقعیت میتوان گفت ۳۶۵ روز مداوم باید زن افغان ماتم زده وسوگواربماند، این مروارید های گرانبهای سرزمین دود وآتش را نجات دهنده ئی خواهدبود؟ می پذیریم که تلاش و تکامل در زمینه ای انکشافات و تعاملات ادامه دارد، ولی نتیجه اش بیشترتلفات و خونریزی، قربانی گرفتن ها از فرزندان مادروطن، چیزی بیش نیست ؟  واقعیت بزرگ این است که رسانه های خبری و نشرات تلویزیون های مختلف در کشور اکثرآ جنایات و خشونت های انجام شده ازسوی طالبن و تروریستان راعلیه زنان در نقاط مختلف کشور که دولت ادعای کنترول وحاکمیت برآن را دارد صورت می گیرد، اما ارگانهای مسول وموظف پس ازانجام جنایت اگاه میشوند، هیچگونه تدابیری درزمینه اتخاذ نگردیده و موجود نیست ، وزارت محترم زنان، سازمان های مختلف دفاع و حمایت از زنان و اطفال تا کنون درزمینه عاجزهستند، چونکه نفاق و فساد اداری در دستگاه نظام موجوده آنقدرریشه دارشده است که زن و ارزش آن هیچگاه جایگاه خاص وجدی رادرسرلوحه مسولیت و مکلفیت نظام قرار ندارد و  نگرفته است،صد ها دوسیه جنائی متهمین اناث  همراه با اطفال شیر خوار شان در محابس ومحاکم مرکز وولایات کشور موجود است آیا این درد و رنج برای زنان و خانواده های شان بخصوص اطفال نیست؟ ، اما عنق فاجعه بیشترازآن است که نوشت ، هزاران بیوه زن  یتیم دار درانتظاراخذ امتیازات ورثه شهدای شان سرگردان در ادارات مختلف کشور همه روزه در رفت و آمد هستند و رنج و ماتم بیشتر می برند،آیا درزمینه مشکلاتی وجود ندارد و این یک ماتم تحمیلی بالای زنان درکشورما نیست ؟ دور از انصاف خواهد بود تا چشم پوشی ازدرد ورنج مهاجرین و بیجاشده گان  جنگ تحمیلی در ولایات مختلف وپایتخت کشور که در خیمه ها وویرانه های تاریک و سرد،  زندگی مشقتباردارند ،  تحمیل خشونت بر زن افغان نشماریم ؟ بنابراین عامل بنیادی این مصیبت ها ریشه گرفته است ازایجاد و تشدید تضاد میان روشنفکران و روحانیون کشور میباشد ، بدین منظورفقر سواد واقتصاد نیزبردوش خانواده ها گرانی نموده وبه یگانه عامل دیگرخشونت علیه زنان مبدل شده است ، که یگانه عامل روی آوردن هزاران تن از زنان کشورما به موادمخدر میباشد ، که مصیبت دیگری رانیز در آغوش دارند. نباید فراموش نمود که موجودیت عوامل فوق الذکرباعث آن گردیده است کانون گرم خانواده ها در کشورما ازهم گسیخته گردیده، فاجعه های دوراز تصوری را دامنگیر خانواده ها نموده است ، بدبختانه تجاوز جنسی براطفال زیر سنین ۶ ماهه ، دوساله به بالا که شامل دختران و پسران خوردسال می باشد ،در داغدارنگهداشتن سینه های رنجدیده  زنان ومادران افغان نقش زشتی هایش رابدون پی گرد های قانونی و مجازات عاملین آن همیشه تازه و مصیبت بار نگهداشته است ، این است سرنوشت مروارید های سوخته و در آتش آفروخته شده اهداف تروریزم ضد انسانی واسلامی، در جغرافیای خونین قلب آسیا ( افغانستان ) روز جهانی زن تبریک .

   مارچ ۲۰۱۸ سنجر غفاری  کشورالمان

 

 

 

 


بالا
 
بازگشت