دکتورعلی احمد کریمی

       

بهبود روابط روسیه وامریکا به نفع افغانستان است

اجلاسیه سران کشورهای گروه 20 درشهرهامبورگ آلمان و دیدار رو بروی ولادیمیرپوتین رئیس جمهور روسیه با دونالد ترامپ رئیس جمهورامریکا ازشگفت انگیزترین دیدار های سیاسی دراین اجلاسیه بود، چون نظر به گزارش رسانه های امریکا وغرب، پوتین به پیروزی ترامپ درانتخابات امریکا نقش داشت واتهامات مبنی به روابط تیم انتخاباتی ترامپ باعوامل روسیه هم چنان درکنگره امریکادرجریان است، همه پیشگویی میکردند که ترامپ رغبت نشان نه خواهد داد تا باپوتین بیشترازسی دقیقه مذاکراه نماید. اما برخلاف پیشگویی تمام دیپلماتها و کارشناسان  نخستین دیداردو ابرقدرت اتمی جهان دوساعت وپانزده دقیقه درباره سوریه، اوکرائین،کوریای شمالی، دخالت احتمالی روسیه درانتخابات امریکا، امنیت اطلاعاتی،مبارزه باتروریسم وروابط دوجانبه ادامه یافت. وزرای خاریجه هردوکشورنتایج مذاکرات راسودمند ورضایت بخش اعلام نمودند وهردو کشورتوافق نمودند که ازتاریخ نهم جولای ماه جاری درجنوب غرب سوریه آتش بس اعلام گردد، ترامپ دراین دیدار اول دست آشنایی رابه جانب پوتین درازنمود او این آشنایی را با پوتین «مایه افتخار» خواند وپوتین گفت « ازدیداربا شما خوشحالم».اگرچه پیشگویی درباره تحقق عملی این دیدار در آینده  نزدیک دشواراست ولی میتوان این دیداررا چون نشانه بهبود روابط میان روسیه وامریکا به فال نیک تلقی نمود که دراین اواخر روابط دو کشورفوق العاده تیره گردیده بود وبهبود روابط نه تنها به نفع روسیه وامریکا است بلکه به امنیت تمام جهان  کمک خواهد نمود چون بدون همکاری های مشترک دوابرقدرت بزرگ اتمی دنیا،جنگ واختلافات درمناطق مختلف جهان حل نه خواهد گردید.بهبود روابط روسیه وامریکا بیشترازهمه به نفع کشورجنگ زده ما افغانستان خواهد بود، چون امریکا وروسیه تاکنون به رویداد های افغانستان بگونه دورقیب برخورد  نموده اند ودررقابت ها معمولا حریف درمقابل حریف ازدشمن حریف استفاده می نماید، مقامات رسمی افغانستان بارها ارتباطات روسیه وایران را باطالبان چون مداخله درامورداخلی افغانستان انتقاد نموده اند وروسیه نیزارتباط باطالبان را که دشمن امریکا اند غنیمت شمرده است، واینکه دراجلاسیه سران گروه 20 درهامبورگ به جنگ افغانستان مانند سوریه واوکرائین توجه نگردیده است، به باور کارشناسان به خاطرآنست که سران این کشورها جنگ افغانستان را جنگ ومشکل امریکا می دانند و طبعا باحضور ترامپ که اکثر کشورهای اجلاسیه  گروه 20  به مدار امریکا می چرخند، نه خواستند تا خشم ترامپ را درباره افغانستان  برانگیزند. اما جنگ دوامدار وبدون نتیجه  امریکا در افغانستان برای دولت امریکا زخم سرطان گردیده است وادامه این جنگ عواقب خطرناک برای همه درپی خواهد داشت. ترامپ ونظامیان امریکا این را نیز میدانند اگرافغانستان به سوریه دوم درمنطقه تبدیل گردد درآن صورت امریکا به سرنوشت بدتر ازسوریه مواجه خواهد گردید چون افغانستان درقلب کشورهای آسیا موقعیت دارد واکثرکشورهای منطقه مانند ایران، چین وکشورهای آسیای میانه که مناطق منافع روسیه به شمارمی آیند درقطب مخالف با امریکا قراردارند وامریکا دراین حلقه تنها باقی می ماند. درافغانستان وکشورهای آسیای میانه که گرایشهای تند گرایانه مذهبی وسنت های استبداد های شرقی حاکم است، خاک این کشورها برای پرورش آشوب وفتنه گرایی های افراطگرانه مساعد می باشد. ترامپ درکناربحران های داخلی امریکا وسایرمناقشات بین المللی باید به مردم امریکا نشان بدهد که پول مالیات آنها وخون فرزندان شان به افغانستان بیهوده به هدر و تلف نمیگردد. ترامپ با  اعزام چند هزارسرباز تازه نفس درجنگ افغانستان به تنهایی وبدون همکاری باروسیه پیروز نمی گردد وآینده پیروزی های سیاسی ترامپ در افغانستان رقم خواهد خورد. ادامه جنگ درافغانستان لطمه شدید به روحیه ارتش امریکا وارد خواهد گردانید وباعث تشویق بیشترتروریستها درافغانستان ومنطقه میگردد. ولادیمیرپوتین دراین اجلاسیه به صراحت اعلام نمود که مبارزه باتروریسم باید به همکاری مشترک تمام کشور ها وتحت قیادت سازمان ملل صورت بگیرد. روسیه بعدازحادثه 11 سپتمبراولین کشوری بود که ازحمله امریکا برعلیه طالبان حمایت نمود. دولتها وبویژه قدرت های برترجهان دوست ودشمن دائمی ندارند وتنها درفکرمنافع دائمی خود میباشند،چنانچه اجلاسیه امسال گروه 20 به مقایسه سالهای گذشته نشان داد که این اجلاسیه  صحنه اختلافات بی سابقه وهم چنین رقابت ها وائتلاف های جدید را  درتعین سیاست جهانی ومنافع کشورهای پیشرفته صنعتی جهان  منعکس گردانید، مانورهای سیاسی بین المللی درجهان معاصر بگونه ای تئوری بقای داروین است که رهبران کشورهای برتر جهان دراین مسابقه سیاسی به خاطرمنافع خود می رزمند. جهان بعد ازشکست سیاست جهانی شدن تغیرنموده، جهان یک قطبه بدون آنکه تاثیری ازخود به جا بگذارد به قطب های رنگارنگ تبدیل گردیده است. نخستین اجلاسیه سران کشورهای 20 بدنبال بحرانهای تکان دهنده اقتصادی درسال 2008 در واشنگتن برگزار گردید. درآن سال درتالارسران کشورهای گروه 20 جورج بوش پسررئیس جمهور امریکا سیاست جهانی رادیکته می نمود وامریکا یگانه قدرت برتردنیا بود.حالا دراجلاسیه آلمان سران کشورها درحالیکه علاقمند به مقابله جویی درهمکاری های بین المللی نیستند وشعارترامپ را که« امریکا فراترازهمه ودرهمه جاست» میدانند، تلاش دارند تا بطورمستقل ازمنافع خود دفاع  نمایند اگرچه متحدین امریکا دراروپا وسایرکشورهای جهان این رانیزمیدانند که بدون امریکا چون بزرگترین قدرت نظامی جهان قادربه تامین امنیت خود نیستند ولی به خاطر تضاد منافع ازلحاظ سیاسی واقتصادی بدون توجه به امریکا بطورمستقلانه ازمنافع خود دفاع می نمایند.اروپا که درطول تاریخ مهد وگهواره تحولات سیاسی واجتماعی وپیشرفتهای علمی محسوب میگردد،برعلیه اقدامات یک جانبه و انزواگرانه امریکا و خروج آن ازموافقتنامه پاریس پیرامون محیط زیست و طرفداری امریکا ازسیاست حمایتگری که مانع تجارت آزاد میگردد علم مخالفت رابرداشته است. خانم میرکل سیاستمدارکهنه کار وبرجسته آلمان ومیزبان اجلاسیه سران که درمیان کشورهای اتحادیه اروپا نقش کلیدی را دارد پیش از برگزاری این همایش اعلام نموده بود که اروپا باید ازامنیت خود دفاع نماید که درتاریخ روابط امریکا وآلمان کم سابقه می باشد،اروپایان میگویند که اروپا باید لیدرغرب باشد.ترامپ تاجراست ،هنردولتمداری را نمی  داند وبه هرپدیده به دیده بزنیس می نگرد وتصورمی نماید که کشورهای دموکراسی اروپا کرایه نشین امریکا باشد. تظاهرات جنبشهای ضد جهانی شدن وضد کپیتالیسم باشعاربه جهنم خوش آمدید بیشتربرعلیه سیاست های ترامپ بود ودراثرخشم جوانان ازسرتاسراروپا شهرهامبورگ به قرارگاه نظامی تبدیل گردیده بود. اگرنتایج این اجلاسیه ودیدارروبروی پوتین وترامپ منجر به همکاری های مشترک روسیه وامریکا درنقاط داغ جهان که هرروزصدها خانواده ومردم بی گناه قربانی انفجاروحشیانه تروریست ها میگردد کمک نماید می توان این   دستآورد را موفقیت این اجلاسیه نمائید.

دکتورعلی احمد کریمی- تحلیلگراموربین المللی.

  

 

 


بالا
 
بازگشت