فاروق فردا

 

 ژباړونکی :فاروق فردا

دحمیرا نګهت دستګیرزاده دیوه شعر پښتو ژباړه 
 

نیاوون مه کوه ته،
له شپې نه تور وچولی دی 
 
د تا دنویو ګناهوپرلمونځ غالۍ بیده دی.

نیاوون مه کوه ته،
دبی باکئ غومبسي
دکشمالو،
پر تنکو پاڼو لا تراوسه لګوي لشکي
نه
دخدای د پاره ،
زما په برخه له نیاوون څخه ته لاس، پر سر شه،
زماپه هکله ،
زما د مور ،د مورنۍ ژبې او د هغې خاورې،
په هکله هم نور نو نیاوون مه کوه،
چې مې لاسونو دتاریخ  پکې قلبې کړي دي.

زما دبې شمېرو مړو غږ،
دستورو شانه را جګېږي د لمرونو په اوږدو کې درومي.
هغه روښانې رښتیاینې وینې؟
چې پیناکیو نه تل پردي پاتي دي.
او ترکاڼ یې د خپل پلار په توګه ،
هیڅ وخت منلی نه دی.
خو د سهراب د مټ تړونی ، 
 
له وینو سور شو درستم پر توري .

نیاوون مه کوه چی،
دثانيي ټکونو،
اوس هم زما د زمانی د دایرې  پر مخ ګامونه اخلي.

پوهېږم،
بلا مودې وشوې چې ،
یو د ضحاک ،
 
د هغو ولود مارانو خوراک.

یوازی نه یمه زه،
لېرې سیندګي کې،
په غوړېدو ده ښځه
 
لمر پر کمرونو باندې وده کوي.

لا وسپنیز دي دکاوه لاسونه 
ته باور ولره چې،
 
فرانک را کوي د پاڅون زیری موږ ته .

د ۲۰۱۸کال د فبروری څلورمه
حمیرا نګهت دستګیر زاده 


 -------------------

 

 

اصل شعر

 

داوری مکن
پیشانیت سیاه تر از شب
بر سجاده ی گناهان تازه ات خوابیده
داوری مکن
هنوز زنبور های بی تفاوتی
نازک ترین برگ های ناز بو را نیش میزنند
نه! خدا را
مرا به داوری منشین
نه مرا و نه زمینی راکه دستان تاریخم شخم زده اند
نه مادرم را ونه زبان مادریم را!
صدا های بیشمار مردگانم
از پشت هر ستاره بلند میشوند
و در امتداد خورشید به راه می افتند
آن صداقت های روشن را می بینی
همیشه با پیناکیو بيگانه ماندند
و هرگز نجاری را به پدر خواندگی نشناختند، 
بازوبند سهراب اما به شمشیر رستم خونین شد
بگذر از داوری
ضربه های ثانیه هنوز ، 
روی دایره زمانه ام جاریست
میدانم 
دیریست خوراک ماران شانه های ضحاکیم
اما تنها نیستم
در دریاچه ی دور
زنی می روید 
و خورشیدی در بیشه زاران نموکردنیست
هنوز دستان کاوه، آهنین است
و باور دار که 
فرانک ما را به رستاخیزی نوید میدهد.
04-02-2018
 
حمیرا نکهت دستگیرزاده

 

 

 


بالا
 
بازگشت