احمد سعیدی
حکومت وحدت ملی آخرین بازی
تاريخ، آميزه اى از افكار، عقايد و آداب و رسوم در گستره زمان است و بيان واقعيات آن به واقع نگرى و روشن بينى نياز دارد. پرداختن به مقطعى از تاريخ بدون درك و شناخت واقعيات حاكم بر آن، كارى به دور از شيوه تحقيق بوده و پرداختن به تحلیل واقعيت ها و تحليل آن همراه با دخالت حبّ و بغض ها هم شيوه كم اثر است. تحليل تاريخ چند دهۀ کشور از اين روش ها به دور نمانده، و اين خط در منابع واقعه نگارى افغانستان معاصر قابل مشاهده است. در اين فضاى مشوّش و مه آلود نگارش حقایق، شناخت و تفكيك واقعيت ها از بافته ها و گره ها امرىیست نهایت دشوار و در عين حال ضروری..که ما هم در زمرۀ سائرین درین زمینه زبان خامه را بحکم واقعیت نگری بکار می بریم.
تر کیب نا متجانس حکومت وحدت ملی:
أحزاب سیاسی افغانستان که در تحولات چندین دهۀ کشور بنوع اثر گذار بوده اند تقریباً دو سال و عمدی بعد از انتخابات دور دوم ریاست جمهوری بین تیم تحول و تداوم و بین تیم اصلاحات و همگرایی به هدایت وزیر خارجه امریکا آقای جان کری به مانور جدید دست زدندکه بزعم خود شان مرز های دوئی ودشمنی را درهم شکستند , وخشت نخستین بنائی صلح وآشتی را در خانه برادری ودوستی کشور یعنی ایجاد حکومت وحدت ملی گذاشتند. ؟.راست گراهای مذهبی که در هر دو تیم در جریان کمپاین حضور فعال داشتند از چسپاندن کلیمۀ اسلامی در آخر نام حزب شان وچپ گراهای سکولار هم از اضافه نمودن قشر ، گروه واندیشۀ خاص صرف نظر نموده همه و همه به کلیمه حکومت وحدت ملی پناه بردند، در رقابت های انتخاباتی بین این دو تیم رقیب حزب یا نهادی نبود که در جوشانده این دیگ کله و پاچه شراکت نداشته باشد با این ایجاد حکومت وحدت ملی همه یک شبه بخاطر وزیر شدن حزب و باور های خود را با پسوند کلیمۀ ملی آزین بخشیدند ، به گمان وخیال اینکه همه ملت با آنهاست مثل که در گذشته أحزاب جهادی با چسپاندن کلیمۀ اسلامی در آخر حزب شان گمان میکردند اسلام را انحصار کرده اند. بازی های سیاسی ای را که زیر نام اسلام انجام دادند حال در حکومت وحدت ملی میخواهند در سایۀ کلیمۀ ملی انجام دهند. تا اگر بتوانند استفادۀ راکه از نام اسلام کرده بودند بعد ازین از کلیمۀ حکومت وحدت ملی بدست آورند..
باید تذکر داد هر دو تیم که در حال حاضر زیر نام حکومت وحدت ملی یا 50/50 در اریکه قدرت تکیه زدند و به این باورند که تا هنوز روی ملاحظات ودلائل از مؤثریت در کشور بر خوردار اند اما ملت به هیچصورت ازین ساخت وساز های وتشکلات شان انتظار نو آوری وابتکار را ندارند.همه معاملات شان را مردم بدیدۀ شک وتردید مینگرند وبه انتظار آزمایش دیگر نیستند.
باور مردم به حکومت وحدت ملی :
گرچه افغانها از دیر زمانیست که حرکتهای افراطی ای چپی وراستی بشمول حکومت وحدت ملی را به تجربه گرفته اند ، حرکتهایی که نه بر اساس استراتیژی دوامدار ومشخص واندیشه وتفکر خاص بلکه بر اساس حب و بغض ها مؤقتی وریاست طلبی ها همواره با یک شکل وقیافه خاص تبارز نموده ودر هر مقطعی از تاریخ رنگ و مسیر عوض کرده اند،چه بسا که در تضاد با مسیر قبلی قدم بر داشته اند. پدید آمدن چنین جریانها و مجموعه ها در زمان جهاد و تا کنون از آن از مثالهای بارز تاریخی کشور است وبه خصوص بعد از به وجود آمدن حکومت وحدت ملی که خود را انتخابی نیز میگویند در افغانستان بازار بیشتر پیداکرده است.
تعداد شخصیتهایی که در زمان انتخابات از شعار های دهن پر کن خدمت برای مردم گلون پاره میکردند و داد از عدالت و انصاف می زدند . و تسبیح های دراز می انداختند واز هر سبحان الله در زبان، کسب هزاران رای در صندوق خود را آرزو داشتند امروز نه در شعار ونه در عمل دران مسیر قرار دارند. من در روز های اول به اکثر شعار ها باور داشتم مخصوصاً که هر دو تیم طرح های برای رفع مشکلات ارایه نموده بودند
اما متاسفانه بعد از ایجاد حکومت وحدت ملی و بر مقام و منزلت رسیدن به یکباره دیده شد که این طیف از شخصیتها رنگ و شعار عوض کردند وبه طور ساده وآسان از آنچه که وعده کرده بودند بریدند ودر کنار دیموکراسی لجام گسیخته غرب قرار گرفتند، سر سفره هفت رنگ غربی نشستند ، با جنس مخالف خود آمیزش و اختلاط پیدا نمودند ، با تغییر شکل یا ریش را تراشیده اند ویا اینکه نمونه کوچک ازان در سیمائی شان مشهود است که گاهی انسان در شناخت ایشان به اشتباه می افتد . کلیمات وشعار هارا هم عوض کرده اند طوریکه به جای کلیمات ملی و مردمی دیگر اصطلاحات وواژه های لاتینی وانگلیسی را بکار می برند وکوشش میکنند از گذشته خود فاصله بگیرند. برخی حلقات ومجموعه ها هم نه تنها از اهداف وشعارهای قبلی بریدند که موضع متضاد ومخالف سیر قبلی خویش اتخاذ کردند . که این همه نشیب وفراز ها جز نا باوری چیزی دیگری را تحویل ملت نمیدهد.
ملت هم در بحر حیرت وتعجب فرورفته و همواره این سؤال در اذهان عمومی خطور می کند که آیا رفتار قبلی این آقایون در جریان کمپاین انتخابات درست بوده یا مشی وسیاست فعلی شان ؟. اگر قبلا درست در جریان انتخابات عمل کرده اند پس حالا چرا از راه راست رو گردان شده ومسیر غلطی را می پیمایند واگر امروز راه اصلی و وحقیقت را بر گزیده اند ، دیروزچرا مردم را با شعار های پر رنگ و لعاب خدمت گزاری صادقانه وگذاشتن کلاه به سر مردم فریب دادند وبزرگترین مصیبت هارا بر مردم خود روا داشتند .؟
.چنانچه گفته آمدیم ظهور وبروز حکومت بنام وحدت ملی در عرصه سیاسی افغانستان چیز تازه ای نمی تواند باشد بلکه در گذشته ها هم روند همآهنگی وهمکاری مقطعی افکار متضاد به خاطر مصالح شخصی وجود داشته که در نهایت امربه تازه گی وبرای اولین بار به طور رسمی اعلام موجودیت نموده است.
انگیزه وخواستگاه حکومت وحدت ملی:
ارکان وأعضائی حکومت وحدت ملی بخاطر مصالح شخصی حاضر به چرخش یکصد وهشتاد درجه ای اند ،اما از إجرائی یک اقدام کوچک وچرخش ساده که تبلور از شهامت سیاسی، جرأت إخلاق إجتماعی ونشانه میهن دوستی وخدا پرستی است طرفه میروند !؟ وآن اینکه از طریق رسانه واطلاعات جمعی به پیشگاه ملت حاضر شوند واز گذشته که ایشان را از یکدیگر دور وآلۀ دست بیگانگان ساخته اظهار ندامت وپشیمانی نمایند واز آتشیکه بر سر ملت ریختند وایشان را بر خاکستر سیه روزی ها وبد بختی ها نشانند معذرت بخواهند، تا ملت باری دیگر به ایشان إعتماد کند و وحق استفاده از نام ملت رااز خود ملت بگیرند نه اینکه باز هم خود سرانه به غصب نام ملت بپردازند.واگر چنین نکنند به این معنی است که ملت را به گروگان گرفته اند ومانند گذشته ها به توهین وتحقیر آن می پردازند.
سوال اساسی این است که انگیزه وخواستگاه تشکیل حکومت وحدت ملی به مثابۀ معجون مرکب چه هست ؟.وکدام یکی از نواقص, کمبودات ونار سائیها را تا کنون در کشور جبران کرده است؟ چه پیام تازۀ تا سه سال دیگر به ملت دارد؟ آیا واقعا تشکیل این حکومت انگیزۀ ملی دارد ؟ آیا اینها از آدرس ملت وارد این مرحله شده اند ؟
الف مشکل امنیتی؟
وحدت ملی .؟
طرح نظام سیاسی .بر مبنی عدالت اجتماعی؟
کاهش فساد اداری در کشور؟
جلو گیری از تولید وقا چاق ومواد مخدر؟
اصلاح قانون اساسی وگشودن راه مشارکت ملی در تصمیم گیری در انتخابات
متوجه ساختن دنیائی غرب به مسئولیت های شان در افغانستان.؟
ایجاد سنگر در برابر فشار های دید بان حقوق بشر در افغانستان .؟
یا رساندن عدۀ از أعضائی هر دو تیم انتخاباتی به چوکی وتمثیل اقتدار سیاسی؟
واقعیت این است که اگر از کلی گوئی ومعادلات مجهول ومبهم بگذریم آهداف تشکیل حکومت وحدت ملی در گذشته هم روشن نبود بدون از فشار های جان کری وزیر خارجه امریکا و جا طلبی های هر دو رهبر تا کنون هیچکس نمیتواند وجه مشترک بین عناصر منسوب به حکومت وحدت ملی را مشخص سازد.واینکه این پارچه های کهنه و نا متجانس روی چه دلیل وانگیزۀ به هم پیوند خورده است غیر از فشار های خارجی دیگر دلیل را تا کنون پیدا کرده نتوانستند؟
* اگر درد ومصیبت نبود وحدت ملی است در حالیکه میدانم أعضای حکومت قادر به حل این معضل نیستند چون عدۀ زیاد لز مدعیان ملت داری در پهلوی شان قرار ندارد.حتی هم پیمانان دیروزی تیم انتخاباتی شان با آنها نیستند
* اگر هدف از ایجاد حکومت وحدت ملی همکاری بخاطر تامین امنیت بوده امنیت نسبت به گذشته خراب تر شده است
* اگر منظور ایجاد این حکومت طرح شالوده های نظام سیاسی بر بنیاد عدالت اجتماعی ومشارکت ملی بوده باشد, ایشان طرح مشخص در جهت نظام سازی تا کنون ارائه نکرده اند. واز طرف دیگر با گذشت تقریباً دو سال ملت تجارب نهایت تلخ از نظام سازی ونظامداری او شان دارند که به ندرت میتوان به این وریانت باور داشت.
* اگرایشان بخاطر اصلاح نظام در جهت کاهش فساد اداری ومنع تولید وترانسپورت مواد مخدر دست به تشکیل حکومت فراگیر وملی زده باشند بازهم این تلاش مرهون إعادۀ ثبات وتأمین امنیت در کشور است که قبلا به آن اشاره شد.
* اگر ایشان با تشکیل حکومت وحدت ملی در صدد تغییر در مواد قانون اساسی کشور بوده باشند باید بدانند که در کشور چون افغانستان هر اقدام در جهت مخالف خواست رئیس جمهور آقای غنی ودستگاه حاکمه به شکست مواجه است .چون سیاستمداران افغان با نظام های سیاسی تا سر حد کسب امتیاز مخالفت می ورزند وبا گرفتن امتیاز دست به معامله میزنند وهمراهان خودرا در نیمۀ راه تنها ونا کام میگذارند. سنت جلب ،تشویق وتطمیع نمایندگان در افغانستان سابقۀ مؤفق و تاریخی دارد.
* اگر منظور از تشکیل این حکومت آغاز انقطاب جهانی باشد که طرح آن در افغانستان ریخته شده است واز طرف روسها ومتحدین شان حمایت میگردد تا نشان دهند حکومت ضد غربی هم در افغانستان وجود دارد ؟ بازهم ضمانت به ادامه راه وجود ندارد, چون غربی ها با دادن امتیاز اندک میتوانند در صف این حکومت صد ها اختلاف ایجاد کنند. شناخت کامل که من از بعضی از اعضای حکومت وحدت ملی دارم که بخاطر گرفتن امتیاز به هر معاملۀ حاضر اند؛ وبا هیچ مسلک مخالفت بنیادی واستراتیژیک ندارند میتوانند یک روز غربی ویک روز شرقی ویک روز جنوبی ویک روز هم شمالی شوند. شمال پول وامتیاز ایشان را به هرطرف مائل میسازد.ومیتوان این بازی ایشان را آخرین بازی در میدان سیاست کشور دانست.بازی سرد وبی ثمر
هر حزب وحرکت سیاسی دلائل موجودیت ومسیر حرکت خودرا مشخص وویژه گی های ممیزۀ خودرا از دیگران بر جسته میسازد،اما طوریکه ملاحظه میگردد حکومت وحدت ملی جدید نه خواستگاه استثنائی دارد ونه شاخص های که ملت را به آینده امیدوار بسازد.آنجه ازین حکومت انتظار میرود این است تا عدۀ از وزن این حکومت استفادۀ شخصی نموده بر چوکی مورد نظرش دست یابد.
ولی به هر حال افراد وعناصر بی مایه واساس همیشه در.تاریخ پیدا میشوند که برای رسیدن به قدرت چند روزه دنیا همه شعار ها ، احساسات ملی ومبانی انسانی و اسلامی را به بازی میگیرند وبه ریش همه می خندد چنانچه طیفهای شامل در حکومت وحدت ملی نیز از همین قماش مردمانند وبا کنارآمدن با افرادی اقدام به تشکیل و نهاد ملی نموده اند که بنیاد بدبختی ها ومصایب افغانستان به آنها بر می گردد.بازهم اگر بتوانند کاستی های گذشته را جبران وآینده بهتر را به ارمغان بیاورند چشم بد بین کور..اما - زمین شوره سنبل بر نیارد * دراو تخم عمل ضایع مگردان.
بالا
بازگشت