بصیرهمت

 

از  روزنامه گاردین   : 29.11.2016

طالبان به بحران مالی روبرو اند

 

با کاهش پرداخت پول از جانب حامیان مالی طالبان ، تحریک طالبان روز تا روز به بحران مالی بیشتر رو برو میگرد ند. تعداد ی از حامیان مالی طالبان از کشتار اهالی ملکی در محلات و شهر های افغانستان که روز تا روز شمار این تلفات افزون میگردد شاکی اند .

ملا رحمت الاه کاکازاده ، یکتن از دیپلوماتهای سابق  رده بالای طالبان به روزنامه گاردین چاپ لندن اظهار نموده است که طالبان با وجود پیروزی و پیشروی های دراماتیک که داشته اند، مگر به بحران مالی شدیدی روبرو اند. کاکازاده بعد از سقوط طالبان ، طی مدت 15 سال در جنگهای برعلیه دولت شامل نبوده است مگر هنوز هم رابطه نزدیک با رهبران فعال طالبان دارد.

کاکازاده اظهار نموده است که "جنگ نسبت تلفات سنگین اهالی محبوبیت خود را از دست داده است".وی افزود که " کمک کننده گان مالی طالبان نمیخواهند پول شانرا بخاطر فرش مین ها مصرف نمایند که موجب کشتار اطفال میگردد." طالبان مدت مدیدی است که از علاقمندان ایدیای طالبان در منطقه بشمول تعدادی از ثروتمندان افغان، روحانیون و بزنس مین ها ی کشور ها ی عربی پول وافری را بدست میاورند ،مگر حالا بنا بر اظهارات منابع معتبر، منابع مالی طالبان تا حدی کاهش یافته است که زخمی های صحنه های نبرد طالبان نسبت اینکه طالبان نمیتوانند پول و مصرف زخمی های شانرا در شفاخانه های خصوصی در پاکستان بپردازند از جانب این شفاخانه ها زخمی های شان پذیرفته نمیشود.

کا کا  زاده چنین استدلال می نماید که خروج بخش اعظم از قوت های خارجی در 2014 از افغانستان و جنگ های خونین میان گروپهای مختلف  طالبان نیرومندی طالبان را ضعیف ساخته و مشروعیت ادامه جنگ را در میان تعدادی از طالبان و حامیان مالی انها مورد سوال قرار داده است.

یکتن دیگر از مقام های رهبری طالبان به این روزنامه اظهار داشته است که : کمک های مالی با اعلام مرگ ملا عمر ، که وی قبلا از میان رفته بود، رو به کاهش گذاشت . بعدا با مرگ رهبر دومی طالبان ، ملا محمد منصور، که در اثر حمله هوا پیمای بدون سرنشین امریکا صورت گرفت، رقم کمک ها را بیشتر پایین اورد زیرا ملا محمد منصور شخصا با دونر های مالی طالبان روابط نزدیک داشت و شخص فعال و موثر در این زمینه بود.

منبع دیگر مالی طالبان ، پولی است  که طالبان از تولید کننده گان و قاچاقبران  تریاک در مناطق تحت کنترول شان در ساحات جنوبی افغانستان بدست میاورند ، این منبع نیز با ادامه جنگ هاو مخالفت های گروپی میان طالبان رو به کاهش گذاشته  است.

(گرچه رقم دقیق عاید که از مدرک تریاک عاید طالبان میگردد معلوم نیست مگرچندین دهه است که عاید مواد مخدر به بنیه نیرومند مالی طالبان تبدیل شده است. تخمین میشود که طالبان 3/1 حصه عاید شا نرا از دهقانان که تریاک کشت می نمایند ، از قاچاقبران  که از محلات  تحت کنترول طالبان میگذرند ، از دریوران و عراده جاتی که این مواد را انتقال میدهند سالانه در حدود 100 تا 300 ملیون دالر عاید دارند . تنها در سال 2014 محصول مجموعی  صادرات تریاک  در سطح کشور به ارزش 2.8 ملیارد دالر تخمین شده بود .مترجم)

در تابستان امسال رهبر کنونی طالبان ، هیبت الاه آخند زاده ،رهبر که صرف در امور دینی اگاهی دارد نه نظامی،با ابراهیم صدر ،رییس شورای نظامی طالبان مقیم هلمند در مخالفت قرار گرفت .یک منبع طالبان افزود که با وجود تقاضای مکرر رهبر طالبان ، هیبت الاه اخند زاده ، ابراهیم صدر از انتقال پول به شورای کویته امتناع ورزید و با ارسال نامه ای به شورای کویته از رهبر طالبان خواست تا شورای کویته را به هلمند انتقال دهد.

بنا بر اظهارات یکتن از افسران استخباراتی طالبان "هلمند طی چند سال است مبلغ هنگفت پولی را ، بخصوص در زمان ملا منصور، به شورای کویته میفرستاد. مگر حالا ابراهیم صدر از ارسال پول اجتناب ورزیده و در عوض از رهبر طالبان مطالبه نمود تا شورای کویته را به هلمند انتقال دهد."

بنا بر اظهارات کاکازاده در حالیکه در میان جمع کثیری چهره رده های بالای طالبان این توافق موجود است که رهبری طالبان باید با دولت افغانستان مذاکره را ازمایش نماید مگر تعدادی زیادی از قوماندانان و جنگجویان که در صحنه های نبرد میجنگند مخالف مذاکره با دولت اند.

بنا بر اظهارات کاکا زاده " جنگجویان صحنه های جنگ مخالف مذاکره اند مگر 90 % از رهبری طالبان به مذاکره موافق اند و به این معتقد اند که طالبان نمیتواانند از طریق جنگ به پیروزی انچه که در سالهای 1990 حاصل گردید برسند.

کاکازاده به این باور است که برخی از موفقیت های اخیر طالبان چون سقوط کندز به این معنی نیست که انها میتوانند به پیروزی کامل برسند .وی چنین میگویند که "طالبان برای مدت بیش از  یکسال کوشید ند تا کندز را سقوط دهند ،مگر بعد از سقوط کندز نتوانستند بیشتر از یکهفته انرا حفظ نمایند .انها چگونه  وتا چه مدتی  خواهند توانست به 34 ولایت افغانستان دست یابند ."

وی ادامه میدهد "ما هم نمیتوانیم به پیروزی کامل دست یابیم ، مگر دولت هم نمیتواند برنده کامل در این جنگ باشد .این یک بن بست است . مگر طالبان بدون اینکه به صلح بیندیشند  همه انرژی شانرادر صحنه های نبرد بخرج میدهند "

کاکا زاده میگوید ، در حالیکه بسیاری تحلیلگران ملا محمد منصور رهبر قبلی طالبان را مخالف صلح میدانستند مگر طرفداران و کمپاینر ها ی فعال صلح در رهبری زمان ملا منصور میان طالبان موجود بود . وی اضافه می نماید که ملا منصور نیز میدانست که :

ادامه جنگ مورد علاقه مردم نیست و علاقمند اغاذ مذاکره با دولت افغانستان بود.

ملا منصور در نخست، ستراتژی را که کاکازاده در 2013 بخاطر مذاکره با دولت طرح نموده بود تا تلاش گردد که طالبان با جامعه جهانی به یک تفاهم برسند تایید  نمود . مگر ملا منصور این پروسه را که با مداخله پاکستان اغاز شده بود بعد از یکبار ملاقات نماینده گان طالبان با دولت کابل که در جولای 2015 در پاکستان صورت گرفت ،طالبان را از مذاکرات خارج نمود.

بنا بر اظهار کاکازاده هیچیک از رهبران طالبان بشمول ملا محمد منصور هرنوع مذاکره بخاطر صلح  را که توسط پاکستان کنترول میشود و یا دیکته میگردد رد می نمایند.کاکازاده به تکرار اصرار میدارد که بر خلاف انچه که ذهنیت های عامه می اندیشد " طالبان واقعا میخواهندتا از نفوذ پاکستان خود را رها سازند تا بتوانند این لکه را که گویا طالبان وابسته به پاکستان اند بشویند و اعتماد مردم را بخود جلب نمایندو   طالبان نمیخواهند چنان مذاکره ای را اغاز نمایند که بر پایه منافع ستراتژیک پاکستان استوار باشد."

گرفتاری های اخیر تعدادی از رهبران و فعالین طالبان در شهر کویته از جانب پاکستان وسیعا چنین انعکاس یافت که پاکستان میخواهد با این گرفتاری ها کنترول تحریک طالبان را همچنان حفظ نماید. زمانیکه برخی از نماینده گان طالبان در ماه گذشته با مسیول امنیتی دولت افغانستان در قطر دیدار نمودند پاکستان بر اشفته گردید. این بدان معنی است که هرگونه مذاکره از جانب طالبان باید به موافقه و کنترول پاکستان باشد و منافع پاکستان نیز در این مذاکرات تامین گردد.

کاکازاده میگوید :" این نوع مداخله مستقیم پاکستان مورد قبول طالبان نبوده و نیست و با ادامه این ستراتژی "پاکستان بسرعت بسوی تجرید ازسوی جامعه جهانی میرود".کاکازاده میگوید "اعمال فشار بر طالبان و گرفتاری رهبران و فعالین انها از جانب پاکستان راه حل نیست .پاکستان باید پروسه مذاکره را تسریع نماید نه اینکه مداخله نماید."

نارضایتی و مخالفت تعدادی از طالبان از پاکستان زمانی بیشتر مورد تایید قرار گرفت که ماه گذشته مسیول قبلی دفتر طالبان در کویته ،سید محمد طیب اغا، نامه ای به ملا اخند زاده، رهبر کنونی طالبان ، نوشت .در این نامه طیب اغا از رهبر طالبان مطالبه می نماید تا طالبان  خشونت را در افغانستان کاهش دهند ، روابط خویشرا با سازمان استخباراتی پاکستان قطع نمایندو رهبری طالبان باید پناه گاهای شانرا در پاکستان ترک نمایند. بر اساس گفتار رادیو ازادی که این نامه را بدست اورده است،در این نامه امده است که :

" زمانیکه رهبری طالبان در داخل پاکستان باشد چطور میتوانیم اعتماد مردم افغانستان را بخود جلب نماییم." در نامه صریحا امده است که "ما در صورت قادر به اتخاذ تصمیم مستقلانه میشویم که شما، رهبری شورای طالبان، و سایر رهبران ما پاکستان را ترک نمایید."در  نامه چنین  ادامه می یابد :

"موجودیت رهبران کلیدی و نهاد های اساسی ما در پاکستان بدین معنی است که پاکستان کنترولش را بر تصامیم و فعالیت های  ما ادامه خواهد داد و فعالیت خویشرا بر علیه منافع افغانستان و منافع تحریک ما، طالبان ، جدی تر خواهد ساخت." مگر کاکا زاده این ایدیا را که طالبان باید از کنترول پاکستان خارج شوند و شورای کویته و رهبری شانرا بداخل افغا نستان انتقال دهند، غیر عملی دانسته میگوید که " در چنین حالتی طالبان یکهفته هم دوام نخواهند نمود." پایان  

 

 


بالا
 
بازگشت