درود به کمیته رهبری «فارو» و مهمانان حاضر در کنفرانس!
با اظهار تهنیت از برگزاری کنفرانس سالانه ۲۰۱۶ «فدراسیون سازمان‌های پناهندگان افغان در اروپا – فارو» پیرامون وضعیت هولناک پناهجویان در کشورهای اروپایی.
امیدواریم کنفرانس حاضر گام ملموسی برای دفاع از حقوق مردمانی باشد که برای نجات از مصایب و آلام تحمیل‌شده از سوی قدرت‌های امپریالیستی و دست‌نشاندگان داخلی شان در جستجوی پناه‌گاه امن، با فجایع باورنکردنی مواجه اند.
سرازیرشدن پناهجویان به اروپا بخصوص از افغانستان، سوریه و عراق برخاسته از بحرانی است که با اشغال مستقیم و غیرمستقیم کشورهای امپریالیستی به رهبری امریکا و ناتو آغاز شد. جنگ، کشتار، زندان، تجاوز جنسی، فقر و بی‌کاری، مردمان این کشورها را واداشته است تا برای نجات جان و یافتن لقمه نانی راه‌های پرخطر در پیش گرفته به مناطق امن پناه برند. از سوی دیگر سرمایه‌داران هم در شکار این نیروی ارزان نشسته اند تا از مجبوریت و سیهروزی آنان سوءاستفاده نموده از آنان منحیث برده‌های مدرن در بدترین شرایط معیشتی کار کشند. از سوی دیگر، این نیروی بی‌کار زمینه خوبی برای باندهای جنایتکار است تا از آنان در قاچاق مواد‌مخدر، فحشا و جنایات دیگر استفاده نمایند.
دول اشغالگر امریکا و ناتو زیر نام «صدور دموکراسی» و «آزادی زنان» به افغانستان یورش آوردند، ولی امروز با گذشت ۱۵ سال وضعیت بدتر از قبل گردیده است: دولت ملامافیایی‌ای بر کشور حکمروایی می‌کند که متشکل از جانیان گذشته است؛ دستان خونین دولتهای مستبد و ارتجاعی ایران و پاکستان تا مرفق در تار و پود کشور فرو رفته اند. طالبان و داعش در بیش از ۲۵ ولایت کشور حضور قوی دارند؛ انتحار و انفجار همه‌روزه جان ده‌ها تن از هموطنان ما را می‌گیرد؛ گلبدین غلام آی.اس.آی و حزبش به‌جای محاکمه، در ارگ ریاست‌جمهوری پذیرایی می‌شوند؛ بنیادگرایی و بنیادگرایان از سوی امریکا، انگلستان و کشورهای منطقه حمایت گردیده و قویتر می‌گردند؛ زنان و دخترکان این سرزمین گوش و گلو بریده شده، مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند و یا در محضر عام سنگسار شده و شلاق می‌خورند؛ دزدان و مفسدان دولتی به‌جای محاکمه، بر پست‌های بلندتر دولتی لم می‌دهند؛ بیشتر از ۳ میلیون جوان افغان در مرگ تدریجی اعتیاد جان می‌دهند؛ جوانان از فرط فقر و بی‌کاری دست به خودکشی می‌زنند و ۱۳ میلیون انسان بی‌کار سرگردان اند؛ شهرهای بزرگ کشور مملو از کودکان دستفروش و خیابانی است؛ مکتب‌ها و کلنیک‌های خیالی سراسر افغانستان را فرا گرفته است؛ و صدها فاجعه دردناک دیگر...
فرار از بدبختی‌ها راه‌حل نیست و باید علیه آن مبارزه نمود. شاید عده‌ای معدودی به زندگی بهتری دست یابند ولی سرنوشت متباقی چه خواهد شد. پس این رسالت افراد و نیروهای پیشرو است که در کنار مردم شان مانده و برای آگاهی و بسیج آنان پیکار نماید.
مردم افغانستان با دو دشمن خطرناک امپریالیزم و بنیادگرایی اسلامی مواجه اند که دومی در سطح منطقه نیز حامیان قوی دارد. ایندو پشت و روی یک سکه اند و بدون مبارزه و شکست آن نمی‌توان به دموکراسی واقعی، عدالت و خوشبختی رسید. اما خوشبختانه ملت ما از هردو متنفر و بیزار اند و نیروهای ملی و مترقی وظیفه دارند که در بسیج و سمت‌دهی مردم نقش ادا کرده جنبش پرخروش ضد بنیادگرایی و ضدامپریالیستی را راه‌اندازی کنند. این فقط با خودگذری، پانهادن به منافع شخصی و ایستادن در کنار تیره‌روز ترین لایه های جامعه میسر است و بس.
«حزب همبستگی افغانستان» به تشکل‌های مترقی و مردمی خارج از کشور تاکید می‌ورزد تا با استفاده از فضای بازتر کشورهای اروپایی برای آگاهی‌دهی و بسیج بخصوص جوانان بی‌خانمان افغان تلاش ورزند. امیدواریم کار برای پناهجویان فقط در سطح برگزاری کنفرانس و سخنرانی باقی نمانده و بیشتر جنبه‌ی ملموس و عملی را به خود گیرد. باید با دوستان کوردستان مقیم اروپا در تماس شد و از تجارب گرانبهای آنان آموخت. ما قویا معتقدیم که نیروهای آزادیخواه و مترقی کشور فقط در همبستگی و همکاری باهم است که می‌توانند مشت محکم بر دهان خاینان ملی و اشغالگران خارجی گردند.
به امید برقراری افغانستان آزاد، مستقل و عاری از لوث بنیادگرایی.
حزب همبستگی افغانستان
۱۷ سپتامبر ۲۰۱۶
بالا
بازگشت