فتح سامع

 

 

آقای عبدالله ، رئیس اجرایی افغانستان

بر اجرای کامل تفاهمنامه حکومت وحدت ملی تاکید کرد

 

 او در حضور جمعی ازهواداران  دور انتخاباتی خود در قصر سپیدار عصبانیت،خشم  ونارضایتی خودرا در عملی نشدن توافقنامه تشکیل حکومت وحدت ملی ابراز کرد . اصلاحات انتخاباتی، توزیع تذکره‌های الکترونیک و تعدیل قانون اساسی به منظور تغییر ساختار نظام سیاسی کشور از جمله موضوعات کلیدی تفاهمنامه  است.

آقای عبدالله از عدم اجرای مواد مندرج توافقنامه در دو سال گذشته پوزش خواست و گفت: "از این پس در بارهٔ موضوعات مهم با نخبگان وشخصیت های حامی   تیم اصلاحات وهمگرایی مشوره می کند و تصمیم شخصی نمی گیرد .او همچنان افزود : "پس از این با چهره واقعی من آشنا می‌شوید و دیگر از حق مردم گذشت نمی‌کنم. حرف ما حرف تهدید نیست، حرف سرنگونی نظام نیست، بلکه حرف ما خواستن حق مردم است ". 

آقای عبدالله در سخنرانی روز پنجشنبه خود گفته بود که رئیس جمهوری در سه ماه گذشته حتی یک ساعت هم با او دیدار یک‌به‌یک نداشته است. او ضمن اشاره به این که حالا آن زمان سپری شده که کسی را با دادن کلچه و شیرینی فریب داد، گفت : تشکیل حکومت وحدت ملی نتیجه "بزرگواری" یا "صدقه" کسی نیست.

ارگ ریاست جمهوری  در واکنش به اظهارات آقای عبدالله درباره انتقاد از عملکرد رئیس جمهور غنی ابراز تأسف کرده و آن را برخلاف موازین و روحیه دولت‌داری خوانده‌ است.

آقایان غنی و عبدالله در کمتر از دو سال گذشته روابط چندان خوبی با هم نداشته اند

به دنبال بروز تنش بین رئیس جمهوری و رئیس اجرایی افغانستان، برخلاف قرار اعلام شده،در مورد بر گزاری ملاقات میان انها  یک منبع کاخ ریاست جمهوری گفت: نشست مهم رئیس جمهوری و رئیس اجرایی افغانستان احتمالا برگزار نمی‌شود.

عبدالله، رئیس اجرایی انتقادهای تندی علیه اشرف غنی مطرح کرد و گفت "کسی که حوصله شنیدن را ندارد، شایستگی ریاست را هم ندارد."  

 یک منبع دفتر آقای غنی که نخواست  نامش ذکر شود گفت:  رئیس جمهوری امروز (۲۳ اسد ) مشغول "جلسات دیگری" بوده، اما نگفت که در این جلسات چه کسانی حضور داشته‌اند

معاون سخنگوی رئیس اجرایی هم ضمن اشاره به احتمال عدم دیدار آقای غنی وعبدالله گفت : رئیس اجرایی با شماری از شخصیت‌های سیاسی و سفیران خارجی دیدار داشته است وافزود که موضوع این دیدارهای مشورتی "مشکل پیش آمده" بین آقای عبدالله و آقای غنی بوده تا راه حلی برای آن پیدا شود، اما جزئیات بیشتری در این مورد ارائه نکرد.

آقایان عبدالله و غنی دو نامزد دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۳ بودند که با طرح ادعاهای تقلب گسترده در انتخابات، با میانجیگری جان کری وزیر خارجه آمریکا تن به توافق بر سر تشکیل حکومت وحدت ملی دادند. قرار بود بر اساس موافقتنامه تشکیل حکومت وحدت ملی، قدرت سیاسی بین هر دو تیم انتخاباتی به صورت ۵۰-۵۰ تقسیم شود.

آقای منصور، یکی از جانبداران  آقای عبدالله در مبارزهٔ انتخاباتی ویکی از شرکت کننده گان در جلسهٔ انتقادی قصر سپیدارگفت: "بار مسؤولیت  بر دوش عبدالله سنگینی می کند.او نتوانسته از آرای مردم نمایندگی بکند و در دفاع از تعهدات که به مردم داده بود ایستادگی بکند. شما تا حال چه می کردید که اکنون مسایل  را بعد از دوسال مطرح می کنید.این سخنان قصهٔ روشنفکرانه است

آیا شخص باد آورده بودی که مثل پوقانه از فضا فرود آورده شدی ویا به آرای میلونی به این جایگاه رسیدی؟ دو سال سکوت اختیار کردی و کارروایی ها ویکه تازی های، 

همتای خود، ریٔس جمهوری ، غنی را مانند مهمان تماشا می کردی ولغت پرانی می نمودی. " 

صلاحیت  ها در قانون اساسی مشخص شده است.ریٔس جمهور مطابق قانون اساسی کسی است که در انتخابات آرای ۵۰ در صد جمع یک را از اآن خود کرده باشد. طبق این فورمول قانون اساسی به حالت تعلیق قرار دارد و حکومت وحدت ملی بنا بر شرایط ویژهٔ بحران زا و جلوگیری از پیامد های احتمالی درگیری میان حامیان هردو تیم شکل گرفته است.جرگه قانون اساسی باید دعوت می‌شد وبر  موضوع تغیر نظام سیاسی ، ریاستی ویا صدارتی، تصمیم لازم  اتخاذ می کرد

اما چون مبنای مشروعیت حکومت وحدت ملی بر موافتتنامهٔ کابل استوار است نه بر اصول قانون اساسی‌، بنا بران با توجه به شرایط موجود حاکم در کشور ، مداخلات خارجی وتداوم درگیری، منافع والای  ملی  مستلزم توصل به تفاهم واجتناب از خودخواهی می باشد

 برخی از تحلیل گران  موشگاف به این باور اند که جناب عبدالله در این مدت دو سال در رویا های کف و کالر عطر وفیشن در خواب زمستانی عمیق فرورفته بود وتازه تکان خورده واکنون متوجه شده است که آهسته،  اما  پیو سته وقار و حیثیت و حمایت خود را حتی در میان هوا داران خود از دست می دهد و نا توانایی خود را در اجرای تعهدات خود ثابت ساخته است.

عقیده بر آنست که در استانهٔ تدویر کنگرهٔ حزب جمعیت  و نزدیک شدن روز عنعنوی یادی از شهدا، بخصوص شهدای که به برکت جان فشانی و قهرمانی آنها به این شان شوکت رسیده اند، آبروی به خود کسب کند ، کاسه صبر را شکست، و بلی‌گوها، فرصت طلب ها وتازه به دوران رسیده ها بار این نارضایتی را  وگله وگذاری رابه دوش ملحدین وتبلیغ کمونستی حواله می کنند و ادعا دارند که میان هر دو تیم  "وحدت!" ملی گله وگذاری زنانهٔ امر عادی است و روی دشمنان سیاه می‌شود .

مشاور ریٔس جمهور در امور نظای کی است؟ وزیر سابق دفاع  ، تسلیمی به استخبارات پاکستان در چه سمت در ارگ وظیفه دارد؟ مشاور امنیت ملی کی است وحالا چی است؟ 

با گذشت هرروز بی کفایتی دولت ساخت امریکا به بازیگری آقایان کرزی وتیم مربوط، غنی وعبدالله  به نزد مردم افغانستان  مثل  افتاب روشن  شده است، از کنفرانس بن تا کنون مردم ما شاهد قربانی ها، دزدی ها، تعر ضات واعمال غیر اتسانی، اختطاف ، تجاوز به مال، دارایی های عامه، غصب زمین های مردم و املاک دولتی، تجاور به ناموس مردم وبی عفتی های غیر قابل تصور وفراوان  اند

در تمامی نهاد های این دولت ، جاسوس های پاکستانی، عمال وابسته به کشور های خارجی و مافیایی مانند پشهٔ ملاریا ریشه دوانیده اند. اشخاص وطندوست، ملی و متخصص کشور در حاشیه راننده شده اند. تحولات اخیر  صریح گویی اجباری  آقای عبدالله، تشت رسوایی این دولت بی کفایت " وحدت مولی !‌" را به زمین زد.

حکومت وحدت ملی در داخل کشور وگروه های خود فروخته در زیر سایهٔ استخبارات کشور های همسایه، به خصوص پاکستان، همه در بازی بزرگ ویرانی افغانستان مصروف ساخته شده اند وزمینه ساز غارت وتاراج ذخایر زیر زمینی کشور ما به ادامه حکومت کرزی وتیم اش در یک سمت به همیاری امریکا و متحدین ناتو به تحرک آورده شده اند.

در ظاهر امر  منافع استراتیژیک غرب در منطقه عنوان می شود اما هیچ عقل سلیم اجازه نمی دهد که ایالات متحده در یک بازی  خطرناک با سه قوهٔ بزرگ اتمی جهان -چین، روسیه و هند -خود را در گیر سازد. درحالیکه ناتوانی خود را در خاور میانه، هم اکنون در سوریه به اثبات رسانیده  است، تمام بحران زایی ها  در  وجود طالب و داعش  وسایر دهشت افگنان گذشته وحال سناریوی است که در وجود مافیای داخلی به خاطر غارت ذخایر بی نظیر زیر زمینی کشور ما براه انداخته شده است و هر روز از مردم بیچارهٔ ما در کوشه وکنار کشور قربانی می گیرند.

وقت آنست تا همه نیرو های ملی ومردمی صرف ونظر از منافع قومی،زبانی، محلی،گروهی‌، مذهبی در یک جنبش گستردهٔ ملی بسیچ شوند وکشور را ار پرتگاه  سقوط  کامل نجات دهند و امکان نیل به این آمال نه  در شعار  بلکه در عمل میسر است

 

 

 

 


بالا
 
بازگشت