سید داوود مصباح  

4/30/2016   

  اول می

 ( روز همبستگی کارگران جهان )

نخست روز همبستگی کارگران جهان را حضور اعضای پرافتخارو سر افراز حزب پیش آهنگ طبقه ای کارگر افغانستان ( حزب دموکراتیک خلق افغانستان ) و تمام زحمتکشان میهن و احزاب کارگری خلق های ایران ، عراق ، ترکیه و هند و احزاب برادر و حزاب کمونیستی و کارگری سراسر جهان شاد باش عرض میدارم .

 بشریت مترقی این روز را در شرایط موجود جهانی در حالی تجلیل میدارند که امپریالیسم جهانی در بحران عمیق گرفتار است و راه بیرون رفت خود را از طریق جنگ افروزی می خواهند استمرار بخشند . جنگ و اشغال گری که در نهاد سرمایه داری وجود دارد اکنون با استفاده از تروریزم پروری جنگ های نیابتی را در خاورمیانه و اطراف منابع نفتی و معادن کمیاب تشدید کنند . ازین سبب است که در خاور میانه عربی سران ارتش امریکا در این روزها در فلوجه عراق با سران (داعش ) ملاقات های کاری و استراتیژیک داشت که افشاء شد . در این ملاقات کاری یکی از پشنهاد سران ارتش امریکا از سران ( داعش ) این بود که جنگجویان « بعثی » را از صفوف شان پاک سازی نمایند.این موضوع افشاء و رسانه ای شد . امریکا بخاطر نفوظ درآسیای میانه گروه های تروریستی را در افغانستان تمویل ، تسلیح و جابجایی نمود که از جمله  یک عضو مجلس نمایندگان می گوید، اطلاعاتی به دست آورده است که هلیکوپترهای نظامی برای شعله ور ساختن جنگ در کشور، شبانه به سنگرهای مخالفین اکمالات پایین می کنند.
به گزارش خبرگزاری جمهور؛ عبدالرحمان رحمانی عضو مجلس نمایندگان که در جلسه امروز مجلس صحبت می کرد گفت: "کسانی از درون حکومت به من می گویند که پس از ساعت یک شب از میدانهای هوایی خود افغانستان هلیکوپترها به سنگرهای دشمن، اکمالات پایین می کنند".
آقای رحمانی افزود: " امریکا در بین عسل برای شما زهر داد؛ آقای اتمر می گفت که برای ما چهار میلیارد دالر می دهند، حالا ببینید که چه قسم این
۴ میلیارد دالر را از رگ رگ وجودتان می کَشند. مسئولین امنیتی به زبان خود گفتند که بلی! در پشت پرده ی نا امنی های افغانستان دستهایی کار می کنند ولی گفته نمی توانیم!".
او با اشاره به پیمان امنیتی با امریکا و خطاب به نمایندگان مجلس گفت: " به چشم مردم خاک زده اید؛ جنگ را چه کسی حمایت می کند؟ قصدتان آسیای میانه است افغانستان را لگدمال کرده می روید، خون بچه های افغان در دیوارها کاهگل شده است".   « خبر گزاری جمهور : شنبه 26ثور 1394خ ساعت 15.7 کد مطلب 65884 »  همچنان اسناد فراوانی وجود دارد که گروه های تروریستی « داعش » ، « القاعده » و «طالبان » توسط امریکا تمویل ، تجهیز و جابجا می شود . این موضوع در رسانه های اطلاعات جمعی فدراتیف روسیه انعکاس وسیع یافت . و حتی شماره هلیکوپتر های که گروهای تروریستی را شبانه اکمالات می نماید ، منتشر گردید . ( هلیکوپتر های نظامی می 17)  همچنان در سایت آریائی زیر عنوان « آغاز زنگ خطر برای روسیه ، افشای کمک نیروهای خارجی به اعضای « داعش» در شمال افغانستان » چنین می خوانیم : « بر اساس گزارش های محلی ، بالگرد های نیروهای خارجی تجهیزات و تسلیحات نظامی به عوامل وابسته به گروه تروریستی « داعش» در شهرستان بالامرعاب ولایت باد غیس افغانستان می رسانند .» ( آریائی 14 سپتمبر 2015م ) .

 مقامات اطلاعاتی افغانستان تایید می کنند که استقرار « داعش » نه با هدف بدست گرفتن قدرت در کابل ، بلکه با هدف آمادگی برای جنگ در دو جمهوری تاجکستان و ازبکستان و حضور نظامی در نواحی و مناطق مرزی ایران و افغانستان است . انتقال آنان به پاکستان و سپس به افغانستان ، چنان سازمان یافته و آسان به همراه تجهیزات نظامی انجام می شود که این امر نمی تواند دور از چشم و موافقت امریکا باشد .   

اکنون دیگر برای کسی پوشیده نیست که امپریالیست های امریکا و غرب برای سلط کامیل بر کشور های پیرامون منابع طبیعی و بازار و نیروی ارزان کار از تروریسم استفاده می نمایند .

  تا اینجا بسیار فشرده از وضع امنیتی و اهداف تروریستی و اشغالگری امپریالیسم یاد آوری شد و اوضاع اقتصادی و معیشتی کارگران ، بد تر از وضع امنیتی است . بیکاری ، بی سرپناهی ، فقر و اعتیادبه موادمخدر بیدادمی کند . از بیکاری مطلق جوانان تن به آوارگی داده راهی دیار غرب می شوند ، با چه سختی خود را به کشور های غربی می رسانند و متوجه می شوند که تازه بد بختی شان آغاذ گردیده . هزاران خانواده در داخل کشور بیجا گردیده در سرما و گرما در زیر خیمه ها بسر می برند و کمپ های آوارگان داخلی با وضع تأسف باری قرار دارند . فرزندان این بیجا شدگان داخلی به مکتب نمی روند و هزاران کودک در شهروبازار کابل کارهای شاقه انجام می دهند وبالاتر از توان جسمی با در آمد ناچیزی از بامداد تا شام کار می کنند . بسیاری از این کودکان کار نان آور خانواده خود هستند . جوانانی که تحصیلات عالی دارند بیکار مطلق هستند و در هر خانواده شهریان کابل مردان بیکارند و کار وجود ندارد . مردم برای زنده ماندن شان از بیکاری ونداشتن امکانات مالی پریشان اند . یک نظر سنجی نشان می دهد که 82در صد جوانان بیکاری را مشکل عمده خود می دانند .   عبدالستار مرادی وزیر اقتصاد در گزارش تحلیلی خود از وضعیت اقتصادی در انتهای سال 1394خ گفته است که 36درصد مردم افغانستان زیر خط فقر قرار دارند و 75 در صد مردم فقیر بیسواد هستند . اما بی.بی.سی در 17 اکتوبر 2008گزاریشی را منتشیر کرد که چنین آمده بود : « در افغانستان بست میلیون نفر زیر خط فقر قرار دارند . » به شدت فقر رو به افزایش و نگران کننده می باشد . اداره فاسد دولتی مزید برفقر و بیکاری در افغانستان کنونی می باشد . تحصن و راه پیمائی جوانان در میزان 1394خ در مقابل مجلس نشان داد که میزان بیکاری بشتر و بالا تر از گزارشات رسمی و بین المللی می باشد منجمله در قطعنامه تظاهر کنندگان چنین می خوانیم : « این جا در افغانستان با وجود سرازیر شدن میلیارد ها دالر کمک کشورها و سازمانهی بین المللی روند رو به رشد بیکاری ابعاد میلیونی یافته است و بیکاری به یک مصیبت غیر قابل تحمل و انفجار اجتماعی تبدیل شده است ، عبور امار معتادین به مواد مخدر از مرز سه میلیون فراتر رفته . فرار هر روز جوانان اعم از دخترو پسر از کشور ودر نهایت جان دادن شان برای بدست آوردن یک زندگی امن و مصئون ، در مرزهای ابی و خشکه کشور های منطقه و فرا منطقه . رو آوردن شهروندان به گروه های بنیادگرا و جانی ( طالبان و داعش ) فزونی یافته . خشونت های خانوادگی ، بلند رفتن آمار طلاق ، افزایش تن فروشی و روسپیگری و خود کشی وغیره مصایب اجتماعی که زاییده اصلی فقر و بیکاری است ، دقیقن 99درصد جامعه را به یک بی افقی مطلق فرو برده است .»   در پلاکارت ها چنین جملاتی نگاشته شده بود : « نه پشتون ، نه هزاره ، نه تاجک ، نه اوزبیک ... بلکه همه بیکاریم »  همچنان : « من اگر برخیزم ، تو اگر برخیزی ، همه بر می خیزند  »  در حقیقت زیر پوست بستر اجتماعی افغانستان یک جنبش عمومی 99درصدی  خلق هاوجود دارد ، اما کجاست آن شیر مردان و شیر زنان و جوانان آزاده که این جنبیش عظیم توده های جان به لب رسیده را بسوی یک انقلاب رهایی بخش طبقاتی رهبری نمایند ؟ ! دولت نفاق ملی و مزدور در افغانستان قابل اصلاح نیست باید براندازی توسط یک انقلاب توده ای صورت گرفته و« نظام شورایی» جاگزین این حکومت های صدقه خور سرمایه داری غرب و امپریالیست های امریکا گردد .

  اما از اول می 2016م در سطح جهان در حالی تجلیل بعمل می آید که روزنه های امید برای پیروزی طبقاتی ، طبقه ی کارگر و 99در صدی های بشریت در حال بیدار شدن از خواب غفلت جان تازه می یابد . در نیمه آخر 2015م شهر های انگلستان و شهر لندن آشیانه استعمار کهن 99درصدی ها به رهبری حزب کمونیست و کارگری و نیروهای چپ رادیکال مارکسیستی انگلستان با درفش هاو پلاکارتهای سرخ به میادین حضور یافتند و شهرو جاده هارا سرخ فام ساختند . در فرانسه تجمعات و اشغال میادین 200 شهر فرانسه علیه اصلاحیه ای قانون کار طرح امپریالیستی و ضد انسانی به اصطلاح حزب سوسیالیست تا مغز استخوان فراارتجاعی ، نشانی از خیزش توده ای و طبقاتی ، طبقه ای کارگر فرانسه می باشد . جوانان فرانسه میدان جمهوری را در پاریس اشغال کردند و شبها در میدان بسر می برند و شب زنده داری به مباحثات و تبادل اندیشه ها و شوروهیجان تبدیل گردیده است . همچنان سال گذشته در المان چهار برابر سال های قبل اعتصاب های کارگری صورت گرفت و مطالبات کارگری از حدود صنفی فراتر رفت . مطالبات طبقاتی علیه سیستم سرمایه داری و بی عدالتی اجتماعی بوده است . همچنان در ایتالیا ، اسپانیه و پرتقال و سایر شهرهای اروپایی اعتراضات ، اعتصابات و راه پیمایی های کارگری نسبت به سالهای قبل بشتر و رنگین تر و طبقاتی بوده است . در ایالات متحده امریکا بر روال جنگ افروزی هاو بازی های شرارت بار دولت میزان باور مرم از دولت کم گردیده ، بر اساس همه پرسی موئسیسه گالوب 80در صد مردم امریکا به سیستم اعتماد ندارند . در این کمپاین انتخاباتی مقدماتی امریکا « برنی سندرز » سناتور مستقل خود را سوسیالیست نامید که مورد استقبال نسل جوان امریکا قرار گرفت و یکی از کاندیدان عمده محسوب گردید و برای اولین بار در تاریخ امریکا 40درصد رای دهندگان وی خودرا سویالیست گفتند . در کشوری که در آموزش گاهاو مکاتب آن انتی کمونیسم تدریس می شود ، رای دهندگان « برنی سندرز » به عنوان سویالیست ها رای می دهند در خور توجه و نشانه ای از چرخش عمده در سطح جهان به سود سوسیالیسم و ناشی از بیداری خلق ها و عدالت خواهی بشریت کنونی است . در شرق میانه عربی از میان خاک و آتش و دود و خون پیوسته فریاد عدالت خواهی و مبارزه احزاب کارگری و چپ شنیده می شود و در هر وجب خاکی که از اشغال « داعشی » و گروه های تروریستی آزادمی شود بلا درنگ شعار از کمونیسم کارگریست . منجمله یکی هم نمونه ای بسیار درخشان از « نظام کمونالیست » روژاوا ، می باشد . ( منطقه خود گردان دموکراتیک ) این همان چیزیست که « اوجلان » ( دموکراسی بدون دولت و ملت ) می نامد . کردها ، عربها ، عیسوی ها و ایزدیها بعد از آزادی « کوبانی » و مناطق روژاوا در سوریه در حالی که هنوز مسلحانه شب وروز در سنگرهادر حال جنگ با داعش و ترورستهای سلفی و تکفیری هستند ویگانهای زنان شجاع و انقلابی پژاگ در کنار یگانهای پی . ک .ک می رزمند در منطقه آزادشده « نظام کمونالیست » بوجود آمده است . « مدل روژاوا بر پایه ای دو ستون است ، اولی دموکراسی مستقیم به عنوان اساس « نظام کمونالیست » که در آن شهروندان فعالانه در تصمیم گیری ها و مدریت محلی و شهری مشارکت دارند  . دیگری یا دومی نفی ساختار دولت و ملت می باشد . از همین رواست که در -       « روژاوا » گروه های قومی و مذهبی مختلفی در کنار اکثریت کرد این منطقه زندگی می کنند و نقش مشارکتی بی سابقه ای در مدریت و اداره « کانتون ها » دارند و این دموکراسی مستقیم « دموکراسی از پایین به بالا » است . » شوراهای محل زیست وشوراهای شهر و در راس « شورای اجرائی نظام» قرار دارد . که در تمام شوراها 40در صد اعضا باید زنان باشند . در کنار شورای اجرائی پارالمان نیز وجود دارد که 40در صد را زنان تشکیل می دهند . این یک پدیده نوین بعد از 260 روستای کمونهای اسرائیل است که به نام « کیبوتص » یاد می شود که از 1905م از چند کیبوتص اکنون به 260 کیبوتص انکشاف یافته است . در ایران جنبش های کارگری و معلمین با همه سرکوب و اختناق جان تازه گرفته و اتحاد مجتمع های کارگری و سندیکاهای کارگری به مبارزات دامنه دارو پرشوری دست یازیده اند و روز جهانی همبستگی کارگران در شهر های ایران برگزار می شود .

  در نتیجه : با رخ دادهای نوین در سطح جنبش های کارگری تحرک های تازه پا گرفته است که یک بار دیگر نشان می دهد که جهان در حال یک چرخش پر شور انقلابات کارگری می باشد .

 با در نظرداشت اوضاع جهان و پیوستن میلیونها انسان به جنبش های کمونیستی و کارگری ، شرایط برای یک حرکت طبقاتی رهایی بخش در افغانستان مساعد است . توقع توده های وسیع مردمی از نیروهای مترقی به ویژه از 32شاخه ای خود ساخته و دورمانده از اصل خویش ( حزب دموکراتیک خلق افغانستان ) این است که با پیوستن به اصل خویش جنبش توده ای خلق های اسیر در بند ارتجاع و امپریالیسم را سازماندهی و رهبری نمایند . پیوستن قافله های دور مانده از کاروان امیدو آرزوی همه زحمتکشان میهن و انقلاب رهایی بخش می باشد .

               پیروزبا جنبش های کمونیستی و کارگری جهان و افغانستان !           

 

 


بالا
 
بازگشت