میرعنایت الله آشفته ۱۹ اسد ۱۳۹۳

آخرین میخ بر تابوت انتخابات!؟

از لحاظ علم زمانی، وقتى امید قطع گردد، مرگ حتماً حادث می شود؛ بناءً آرزو ندارم  امید ملت افغانستان را قطع نمایم! اما، افراد مشخص و دو آتشه درهر دو تیم رقیب کشور را به تقابل، تقسیم و تجزیه سوق نمودند، بخصوص تیم زورگوى اصلاحات و همگرایی که در ۳۵ سال گذشته جمعیت اسلامی با  شورای نظارخود، یک سر جنگ های خانمان سوز را تشکیل داده است. منافع قدرت های بزرگ، در رأس ایالات متحده امریکا، با وجود ارایه برنامه های از قبل داده شدهء طرح الف، ب، و ث، که طی سالیان گذشته جمعی از هموطنان ما را جهت تحقق آن به چاکری استخدام نموده بودند خلاف انتظار مستخدمین، ازهمان آدرس به توصیه های حفظ وحدت ملی! ایجاد حکومت وحدت ملی و . . . مواجه گردیدند.

دیموکراسی صادر شده که اساس آنرا حضور احزاب فراگیر ملی تشکیل می دهد از همان آغاز عمداً، تحویل احزاب خرابکار و متهمین جنگی رقیب قرار داده شد، در جهان نمونه ای وجود نداشت و ندارد که ناقضین حقوق بشری و . . . مجری تحقق دیموکراسی باشند.

بناءً اولین وظیفهٔ یک وطن دوست ترقیخواه، همین خواهد بود که: جهت منافع علیای کشور؛ علیه دولت ضد ملی برخیزد. به ملت کوره دیده ما تفاوتی ندارد که ایالات متحده کدام یک از نامزدان طرف اعتماد خود را رئیس جمهور مقرر میدارد. ولی افراد، گروه ها و سازمانهای خود گردان محلی حق ندارند با دیدگاه افراطی و آلوده با تعصب و بهره گیری از وضعیت پیش آورده شده، علیه منافع علیای کشور به وحدت ملی و جغرافیایی ما لطمه وارد آورند. جامعهء که نپذیرد فرد فرد اعضایش ارزش هایی خاص خود را دارند، و به پیشروی آن ارزش ها نیز محق اند، نه احترامی برای منزلت فرد قايل است، و نه معنای آزادی را شناخته است.

هموطنان اسیر و امیدوار به صلح! خیمه شب بازی به نام انتخابات!؟ دیگر مفهومی ندارد. تمویل کننده گان و مهره های بازیگر خود بر تابوت انتخابات تقلبی شان میخ کوبیده، برنده شریک در قدرت!؟ یا رئیس جمهور، برنده دوم!؟ همه کاره و ملت اسیر زورگویان دولتی به مراتب نامتجانس تر، ضعیف تر و بخود گرفتار تر از کودتا چیان ۷ ثور، ۸ ثور ، طالبان و دولت آقای کرزی، می باشند. قدرت بین این دو تیم تقسیم، " حق به حقدار رسيده و مداخله در آن ظلم است " ! طالبان و نیرو های مسلح نیز در میدان حضور پُر رنگ خود را حفظ می دارند. صلحی در کارنبوده، مردم اسیر  هر روز قربانی خواهند داد.

پیشنهاد این کمتر از همه، بگفته ابو سعید ابوالخیر «هیچ کس ابن هیچ کس" ، كه گفت:" نبینید کی میگوید، بشنوید چی می گوید» چنین است:

براى اين دو داكتر صاحب نامزد هاى قدرت مردم  و رأى مردم يا خواسته هاى توده هاى ميليونى مطرح نميباشد . بلكه اينها زير نام مردم و ملت دم از خواهشات به اصطلاح بانجان چين هاى دور قاب خويش ميزنند.

تازمانيكه راه حل عملى براى جذب طرف مقابل دولت كنونى و اندر راه متشكل از همه جنگ افروزان ديروزى، كه به قصد موجه نشان دادن اشغال امريكا و متحدانش، آگاهانه مخالفان چون طالبان، يك بدنه ازحزب اسلامى حكمتيار و همچنان حقانى را در صف مقابل تمويل وتجهيز مينمايند و اينهمه را گويا ابتكار پاكستان جاميزنند ادامه داشته باشد، جنگ را پايانى نخواهد بود.

پس نخست طالبان را تعريف نماييد و باز برترى يا بد ترى آنها را نسبت به ساير جنگسالاران واضح سازيد! در غيرآن اين جنگ فرسايشىِ فرمايشى سال هاى دراز ديگر ادامه يافته ومردم افغانستان كماكان طعمهء اين كشتار هاى دوامدار خواهند گرديد. 

    دوران همه جنگ افروزان وبه اصطلاح زورآوران پايان يافته ، كار بايستى به اهل كار و بيرون از حلقهء قاتلان مردم سپرده شود و به سود جامعهء مدنى كشور سوق گردد. درغير آن از  درخت بيد، سيب خواستن انتظاريست بيهوده.

 

به امید وحدت آگاهانه ملت افغانستان دردمند.

به امید صلح عادلانه در سرتا سر افغانستان.

 

پايان

میرعنایت الله آشفته