احمد سعیدی
پاکستان باز به میدان می اید
در این روز ها مشکل مرزی افغانستان با پاکستان به زخم خونین مبدل گردیده خواستم در این مورد نظر داشته باشم گرچه قبلا در مورد نشست های سه جانبه واقدامات یک جانبه پاکستان با شما راز دل کرده بودم واما اینبار شما را در جریان تهدیدات پاکستان قرار میدهم که در نشست سه جانبه بروکسل با اظهارات خشن وتهدید آمیز لوی درستیز پاکستان جنرال پرویز اشفاق کیانی از آغازفصل جدید جنگ ها در افغانستان هوشدار داده است واین به معنی آن است که پاکستان فصل جدید از جنگ را پیشروی حکومت افغانستان گذاشته ویا اینکه با خود شناسی به اختیار و رضایت امور را به پاکستان بسپارد..
در قدم اول أهداف روشن پاکستان وفهم تاریک ما: در نوشته افغانستان در برزخ سیاست به این حقیقت اشاره کرده بودم که هیچنوع قاطعیت وثبات در سیاست داخلی وخارجی حکومت موجود ما وجود ندارد وما همیشه در گزینش برادر ودشمن دچار مشکل بوده ایم وسیاست پاکستان را در قبال افغانستان از همین زاویه به تعریف وتشخیص نشسته ایم .گاهی برادر، همسایه دلسوز و اثر گزار در صلح وجنگ وده ها خوشبینی دیگر و زمانی دشمن مکار وحریص معرفی کرده ایم حالا سوال این است که پاکستان چگونه یک هیولای نا شناخته شده ای است که سیاستمداران حکومتی تحلیلگران وکار شناسان امور داخلی وخارجی ما در تشخیص ماهیت این همسایه همیشه دچار اشتباه اند ونمیدانند آنرا چه معرفی کنند.اما ازدید بنده پاکستان همان هیولای حرص وآز است که میخواهد افغانستان لقمه خام آن باشد شاید تأکیک های ان در تعامل با افغانستان وکشور های مقتدر فرق کنند واما استراتیژی آن خیلی روشن است وآن هم (افغانستان ویران، محتاج در بدر ونیاز مند پاکستان برای همیشه) حال این به رهبران افغان وشخصیت های مؤثر ارتباط دارد که با هیولای این چنینی چه نوع تعامل وبر خورد لازم مینمایند سازش وکرنش وچاپلوسی ویا قاطعیت وجدیت.
دوم زبان گنگ ویا روشن: پاکستان توانمندی های خودرا در افغانستان درست محاسبه نموده واز همین رهگذر موقف میگیرد،پاکستان مرز های افغانستان را در اختیار خود دارد. پاکستان مواد غذائی را از افغانستان خارج میسازد. پاکستان بنادر تجارتی افغانستان را در کنترول داشته جنس ونقد آن روبنائی حیات اجتماعی واقتصادی افغانها شده . پاکستان افراد بر جسته در کابینه وشورای ملی را در اسارت خود دارد وپاکستان بیش از یک ملیون جاسوس رضا کار در افغانستان دارد وپاکستان لشکر رزمی بنام طالبان آرایش داده تا با خشن ترین وجه با افغانها بر خورد کنند.خود کشی انفجار وآتش زدن واز بین بردن تأسیسات دولتی وغیره لذا پاکستان خودرا در همه امور مسلط وپر قدرت محاسبه کرده است وهر گاه همه این گزینه ها منتفی شود باز هم پاکستان از بین چند ملیون مهاجر افغان در سر زمینش سر باز گیری میکند وزیرعناوین مختلف به افغانستان میفرستد.لذا بر حکومت افغانستان است تا با استفاده از حضور جامعه جهانی در افغانستان برخی مشکلات را مرفوع وبزبان خیلی روشن به پاکستان بفهماند والا این دغدغه تا نیم قرن دیگر ادامه پیدا خواهد کرد وپاکستان با تر بیت نسل های بعدی مجاهد زاده ها وقدسیت بخشیدن این نام با هدایات قرآن افغانهارا علیه افغانها بکار می بندد ونیاز به استفاده از سلاح اتمی ندارد.اگر ما باز هم پاکستان را دوست وبرادر بگوئیم انتباه وبر داشت پاکستان این خواهد بود که رهبران افغانستان با یک مهمانی خوش میشوند وسیاست عوض میکنند مثل اینکه آقای حامد کرزی حین بر گشت از یک سفر از پاکستان گفت بسیار احترام شدیم ومهمانیهای بزرگ بما در نظر گرفتند وهمه وزراء در یک دستار خوان با ما بودند. ایا اینها ارزش های است که ما منافع ملی واستقلال خودرا به پای آن قربانی کنیم ؟
سوم اشارۀ کیانی به عملیات خالد بن ولید:مسلما هرکس میداند پاکستان در استانه نشست بروکسل طالبان را تشویق کرده تا از عملیات جدید وشدید خبر دهند تا دولت افغانستان در بروکسل مجبور به دادن امتیاز به پاکستان شود یعنی تنها پاکستان است که میتواند جلو این عملیات را مهار کند ورنه این فصل از فصل های دیگر سوزنده تر خواهد بود.وجالب این است که مقامات امریکائی هم این تهدیدات را عادی ویا طبیعی فکر میکنند.به همین دلیل برایش فرق نمیکند که تأسیسات ولسوالی گوشته به پاکستان تسلیم داده شود ویا افغانستان چون مرز دیورند برایش یک مرز بین المللی است وموقفگیری های افغانستان را بخاطر امتیاز گیری بی أهمیت میخواند.چون والی ننگر هار در سال های قبل گفته بود موجودیت پوسته های پاکستان در ولسوالی گوشته از سابق است وهیچنوع پیشروی درین منطقه به نظر نمیخورد وحتی در سال های اخیر وحتی هفته ها قبل مقامات رسمی افغان بخاطر عقب کشیدن پاکستان ویا تخریب دروازه گوشتی طبل خوشی نواختند ووباز دو روز بعد میگویند نه خیر چوکات دروازه هست .خوب فکر نمیکنند که دروازه همان چوکات است وقتی چوکات باشد حرفی بخاطر تخریب واز بین بردن وجود ندارد...برای مقامات پاکستانی هم تعجب آور است که افغانها در تورخم وبعضی مرز های دیگر پاسپورت خودرا جهت زدن مهر ورودی به پاکستانیها میدهد واما در جا های دیگر خط دیورند را برسمیت نمی شنا سندواصلا هدف افغانهارا نمیدانند ..یکی خیر مقدم میگویند ویکی روی میگرداند که شاید برای رهبران نظامی پاکستان خنده آور باشد به همین دلیل به زبان واضح وروشن تهدید کرده اند که فصل خونین جنگ در افغانستان در راه است وحالا اینکه افغانها چه میکنند دیده شود باید انتظار کشید ....
بالا
بازگشت