احمد سعیدی
موج های پراگنده وبی جهت:
افغانستان معبر دریای حوادث با موج های پراگنده وبی جهت فکر ودل ناظرین اوضاع را بخود معطوف داشته ،درین سر زمین طوفان حوادث موج میزند وموج ها هم بی سمت وسو در حرکت اند ولی همه بسوی بد بختی ونکبت درین سراشیب روز گار هیچ سعادت وپیروزی پدیدار نیست که نیست.شما شاهد حوادث سیاسی نظامی اقتصادی واجتماعی در ابعاد مختلف آن میباشید از شاخ به شاخ شدن وکیل وقاضی شروع تا والی ورئیس جمهور همه را منتظر ظهور حوادث هولناک وفاجعه امیز مهیب تر ازین میسازد وشما شاهد موج های بی آدرس در برخی ولایات کشور هستید که سقوط حاکم فعلی را از چوکی فاجعه میخوانند، وعده هم با تحصن در پای دانشگاه وپوهنتون تاریخ می آفرینند وتعداد در ولایات فاریاب وجوز جان موج ثبوت هویت را در دل دریای خروشان حوادث افغانستان طوفانی ساخته اند ولی هرکس به هر جهت در حر کت است .رئیس جمهور ومعاونینش با درامه های اجماع ملی وابهام شخصی وسر جنگ مردم رهبران کشور های همسایه وپاسداری رئیس جمهور از همه رهبران جهان میدارد ولی گروپ ها وتیم هوادارش تصویر رهبران کشور های همسایه را به آتش میکشند واما حوادث امتداد خط دیورند در هر صباه وپگاه انتظار تازه می آفریند واز پرش موج های آتشین در مرز دو کشور حکایت دارد واینکه سر نوشت بکجا می انجامد خدا خودش میداند.ولی خوب است که برای فروکش ساختن موج های منفی به دنبال راه حل ها وپیشنهادات سازنده باشیم.
موج های منفی چگونه کاهش میابد؟اصولا پاسخ هر سوال را باید مطابق وضعیت مسائل اوضاع جاری در کشور داد.از پیامبر اسلام می پرسیدند کدام عمل بهترین است؟ در جواب یکی میگفت نیکوئی در برابر پدر ومادر ودر جواب کسی میگفت ادای نماز به وقتش ودر جواب دیگری میگفت جهاد در راه خدا وبه همین تر تیب جواب هرکس را مطابق نیاز وکمبودی حالش میداد یعنی کسیکه به نماز علاقه نداشت اورا به نماز تشویق میکرد وکسیکه پدر ومادر آزار بود آنرا به نیکوئی به پدر ومادر توصیه خلاصه کلام پاسخ راه حل مشکلات افغانستان وچارۀ کاهش موج های پراکنده وبی جهت یک مسئله است{ روا داری)در افغانستان روا داری کمبود ی است که خاطر همه را میآزارد حس خود خواهی در تار وپود فرد فرد این سر زمین جوانه زده به همین دلیل به مسئله قوم زبان وگروه ومذهب وسمت وتیم می پیچند ویکی بر دیگری ادعای بر تری میکند که با اصل روا داری در تضاد است.
بیائئید روا دار باشیم:پیامبر اسلام میفر ماید مسلمان کامل وانسان سالم کسی است که روا دار باشد به دیگران آنچه بخود روا میدارد.ما اگر زبان خودرا وقوم خودرا وسمت خودرا پر شکوه میخواهیم باید برای همه این روا داری را داشته باشیم با خفه کردن دیگران به منزل مقصود نمی رسیم..بیائید ما اجازه دهیم تا هرکس به هر زبان صحبت میکند بکند ولی زبانهای رسمی را بداند،ما همه زبانهای خارجی را میآموزیم اما زبان خودرا نمیدانیم.ما باید روا داری داشته باشیم یعنی آنچه بخود می پسندیم بدیگران هم بپسند یم ،ما باید مشکلات همه اتباع کشور را یکسان حس کنیم نه مانند وکلا که هرکس به نمایندگی از ولایت خود صحبت مکیند ومحل بحث را خانه ملت می خوانند وقتی کسی نماینده کل ملت باشد باید درد واحساسش کاملا ملی باشد، اگر مسئله قوم پرستی وزبانی در دانشگاه ویا پوهنتون رشد کند پس در بین مردم عوام چه حال خواهد بود اگر ما اجازه ندهیم کسی نام قوم خودرا بگیرد ویا بزبان خود صحبت کند ویا ادعای عدالت در توزیع ثروت وقدرت را داشته باشد پس ما چگونه از دریای طوفانی حوادث وموج های پر خروش عبور خواهیم کرد.حکومت به نوبت باشد وبخواست ملت که انتخابات بهترین وسیله برای انتقال حاکمیت باشد نه اینکه حکومت واقتدار وسیله باشد برای استفاده وبهره گیری از انتخابات.
موج قطر:در دریای پر نشیب وفراز صلح مسئله قطر هم گاهی در عمق فرو میرود وگاهی موج سر دریاست ولی باز هم بی جهت قطر را مرکز رقم تقدیر افغانستان تعین کرده جائیکه گاهی همه مسائل حساس کشور های منتطقه در آن مطرح نشده بود اما از دوسال بدینسو من حیث نائب عربستان سعودی در بین کشور های اسلامی فعالیت دارد وقفل گشایش صندوقچه بحران افغانستان نیز در دست قطر است .به همین دلیل رئیس جمهور بار بار با فرا کشیدن آستین چپن راهی قطر را در پیش گرفته گاهی خوش بین وزمانی هم نسبت بکشور هیا همسایه وآمریکا اظهار بد بینی میکنند ولی این بار دفتر در قطر باز می شود حکومت افغانستان بعد از مشوره های پشت پرده با رهبران جهادی توافق کرده است امید وارم که این بار سخنان حامد کرزی آنچه که با رهبران جهادی و اپوزیسیون سیاسی گفته جنبه عملی پیدا کرده اند به همه حال به نظر میرسد که شورای عالی صلح آخرین نفس هایش را میکشد ورئیس جمهور از دیر زمان بدینسو هیچ مسئولیت را طور مستقل بر دوش ایشان نمیگذارد گو اینکه ایشان را به ماشین مرگ تدریجی گذاشته اند ودر اینده نزدیک شاهد تغییر وتحول در شورای عالی صلح خواهد بود.یعنی صلح افغانستان در کل وجنگ در گوشته همه از جمله موج های بی جهتی است که هیچ کس را به منزل مقصود نمی رساند.ما در چنین شرائط به ثبات امنیت ووحدت نیاز داریم ما با تحریک جوانان به مظاهره ومعامله با اربابان قدرت خیانت ملی را مر تکب میشویم بیائد بحال این خاک بی صاحب دل بسوزانید وبا هم کی شوید.
بالا
بازگشت