وحدت و
همبستگی ضامن پيروزيست
گل آقا
عمرزی
هالند
نهضت دموکراتيک جامعهً افغانی از
آغاز ايجاد تا بحال با نشيب و فراز های گوناگون روبرو است . روشنفکران ، کارگران ، دهاقين ، روحانيون و
غيره همه به اندازهً درک ووجيبه های انسانی خويش درين نهضت سهم گرفته و نقش خويش
را ايفا نموده اند. هرزمان که اين نهضت به مشکل مواجه گرديده همه متحدانه بخاطر
بيرون رفت از معضله دست به دست هم داده از هيچگونه قربانی دريغ نه کرده اند.
روحيه وطنپرستی و ترقی خواهی و
خواسته های دموکراتيک در يک جامعه مال شخصی احزاب و گروه های مشخص و يا اين و آن
شخص نبوده بلکه بصورت طبيعی به مرور زمان از گذشته ها به ميراث مانده و عده ای
ديگری نظر به درک مسئوليت های خويش آنرا تعقيب نموده و نظر به ضرورت های جامعه و
مراحل مختلف تاريخی به آن شکل و محتوای جديد داده اند.
اگربه تاريخ گذشته نظر اندازی کنيم
، چنان تسلسل منطقی موجود است که نميتوان از آن انکار کرد.
جای شکی نيست که همه اتباع
افغانستان کشور خويش را دوست دارند. افغانها در وطنپرستی خويش نسبت به ساير ملل
امتياز دارند. اين حق طبيعی انسانهاست که در همين مورد مشخص خود را نسبت به سايرين
پيشگامتر جلوه دهند.
با تاسف بايد گفت که از مدت چندی
به اين طرف افتراق و چند گانگی در داخل جامعهً ما وحدت و يکپارچگی ، استقلال و
تماميت ارضی کشور ما را به مخاطره انداخته و تهديدهای جديد به آيندهً جامعه ما
وجود دارد. اين حالت مضحک و غير قابل تحمل در جامعهً ما ناشی از دسترسی بی سروسامان
کشور های خارجی در امورات داخلی کشور ما می باشد.
لذا بايد خاطر نشان ساخت که سياست
افتراق و چند گانگی بين نيروهای وطنپرست خلاف تعهدات وطنپرستی بوده و تيشه زدن به
پای خويش است. کسانيکه خندقی را برای ديگران در نظر دارد ، خود در آن خندق فرو
خواهند رفت.
تعدادی بعوض اينکه راه های برون
رفت از معضله را توضيح و تشريح نمايند ، باکمال تاسف که هنوز آنرا مغلق و پيچيده تر ميسازند ، خالی ذهن از
اينکه دشمن در کمين نشسته هر لحظه از دريچه های خورد و کوچک و خاليگاههای ناشی از
افتراق استفاده ً اعظمی برده مکررا هيزم به آتش افتراق می افزايند.
ناگفته نبايد گذاشت که وطن ما بايک
بن بست وخيم و خطرناک مواجه است و آن اينکه اعتماد ملی خدشه دار گرديده است. ما
نبايد تامين وحدت و همبستگی خويش را چه از لحاظ سياسی و چه از لحاظ اجتماعی از
ديگران توقع کنيم ، بلکه ما افغانها خود
در زمينه اقدام مسئولانه نماييم. زيرا دايهً مهربانتر از مادر نميتواند
وجود داشته باشد. اين ملت است که وحدت ، حفظ استقلال و تماميت ارضی کشور خويش را
تامين و حراست مينمايد.
فراموش نبايد کرد که تصفيه حساب
های گذشته راه حل بن بست جامعهً ما نبوده و ما را به نتيجهً مطلوب نمی رساند ، جز
اينکه راه رسيدن به اهداف ما را طولانی تر سازد. حتی امکان و خطر اين وجود دارد که
مسايل جديد دامنگير ما شود. ما مسئوليت های بالاتر از اين داريم که بايد متوجه آن
شد. به هر پيمانهً که ما خود را مصروف حلاجی قضايای ديروز نماييم به همان پيمانه
چانس خويش را از دست داده و از گذشت زمان استفاده به عمل نمی آوريم. ما از گذشته
های خوب به خاطر داريم که برخورد روشنفکران و اتهام عليه يک ديگر به نفع جنبش و
نهضت جامعهً ما نبوده و ملت افغانستان از آن نه تنها سود نبرده بلکه منافع جامعه
را صدمه زده است. سبقت نمودن در اتهام عليه يکديگر زندگی در محيط سراب است که
سالها فريب آنرا خورده باشيم.
به جرأت ميتوان گفت که عمل نيک و
سنجيدهً ما در قلب همهً وطنپرستان و ملت افغانستان پرتو آرامش روشن ميکند. برعکس
عمل ناسنجيده و بيهودهً ما قوهً محرکه و ارادهً مردم را ضعيف ساخته روند مثبت
جامعهً ما را خدشه دار می سازد ، که اين خود باعث اضطراب و نگرانی همگان خواهد شد.
بايد بخاطر داشت که در وضع کنونی
عمل نيک و سنجيدهً ما باعث ايجاد اعتماد ، وحدت و همبستگی نيروهای ملی دموکراتيک
درجامعهً افغانی ميشود. تازمانی که وضع نهضت و جنبش برپايه های بی اعتمادی ها
استوار باشد امکان هر نوع پراگندگی در جنبش وجود دارد. لذا در صورت يکپارچگی همه نيرو های وطنپرست صرفنظر
از تعلقات حزبی ، گروهی ، مذهبی ، لسانی ، سمتی و قبيله ای وغيره جدا توجه صورت
گيرد.
هرگاه ما از لحاظ معنوی برای چنين
حالت آمادگی بگيريم مسلما که کار خويش را آغاز نموده ايم. زيرا در مبارزات متقابل
همان تفکر برنده و پيروزمند از صحنه بدر ميشود که به زور اسلحه متوسل نبوده و از
لحاظ معنوی قوی باشد. بايد ياد آور شذ که شعار جدی روز ما در وضع کنونی صلح ، وحدت
، اعتماد و همبستگی ملت افغانستان است. اگر بخاطر رسيدن به چنين يک آرزوی انسانی
به مشکلات و مخلفت های يکعدهً محدود روبرو شويم به عقيدهً بنده مخالفين دچار يأس و
نا اميدی خواهند شد.
بالا
بازگشت