خوشه چين
خمیر نا رسیده ا ز د یو ا ر تنو ر می چکد
رسم و روا ج ، عا دا ت و رسو م ، جوا مع قبیله ا ی طو ری ا ست که ا نسا ن ها ی ا ین جوا مع ، قا د ر به ا صلا ح و تغیر پذ یری د ر منا سبا ت زند گی اجتما عی خود نمیبا شند . به فکر آ نها ، نظا م ها ا ز قبل تعین شده ا ند ، د ر همین طو ر یک ا جتما ع به د نیا آ مده ا ند ، و مو ظف ا ند که د ر همچو یک ا جتما ع زند گی نما یند ، نمی دا نند که ا ین جا معه را کی ا دا ره میکند و حا کمیت ا صلی ا ین نو ع ا دا ره به ا ختيا ر چه کسی میبا شد . طبعآ حا کمیت ا صلی این نو ع ا د ا ره ها به د ست نیرو ها ی مرمو ز و ا فسا نه ای ا ست که د ر همه ا ستقا متها حضو ر خو د را نشا ن می د هد . برو ز آ فا ت زرا عتی خا رج ا ز ا را د ه و فهم ا نسا ن ا ست و هم حا کمیت جلا دا ن ، جبا را ن ، در نظا م ها ی سیا سی ، پیرو زی و فتح و نا کا می هر شا ه ، هر ظا لم ، خو ا ست خدا و ندی ا ست .
مر دم قبیله پیر و زی و نا کا می را خا رج ا ز توا ن و د رک خو د حسا ب می کنند و به خو د ا جا زه نمی د هند مطا لبی را که نمیدا نند به تجربه بگیر ند . ا گر ا حتما لآ مطا لبی را ظا هرآ ببینند و بدا نند بسیا ر چیز ها ی ا ست که با ید تغیر یا بد. و لی بنیا د اصلی مو ضو ع را نه میدا نند و نه قا بل تغیر می پند ا ر ند . د رین گو نه نظا م ها همیشه پر د ل آ مد ه ا ست و شیر دل ر فته ا ست ، همگا ن تن به تقد یر ، با تو کل زا نو ی ا شتر بسته ا ند .
تقد یر به معنی همه چیز بر ا سا س ا را ده خدا و ند ا ست ، این یک ا مر صحیح ا ست ، و لی د ر همین تقد یر مسو لیت ا نسا ن و آ زا دی ا را ده ا نسا ن نیز د خیل ا ست .
نکته ا صلی د ر ا ینجا ا ست که فر هنگ قبیله ای ، تقد یر را جبر می دا ند و ا ختیا ررا نمی پذیرد . به د لیل ا ینکه ، سا خت و با فت جا معه قبیله ای ، بر بنیا د ا کا د میک به میا ن نیا مده ا ست ، فرهنگ تن به تقد یر، جا یگا ه خو د را به حیث سنت ها ی پذیرفته د ر ا جتما ع یا فته ا ست .
فر هنگ قضا و قد ر به مبا لغه ها میلا ن پیدا میکند. ا ز مسو لیت ها ی فر دی و ا جتما عی د ست بر دا ر ا ست ، همه ا دا ره ا مو ر اجتما ع و مر دم را به ا دا ره ما فو ق ذهن بشر یت حو ا له مینما یند . د رجو ا مع قبیله ا ی و بد وی ا نسا ن ها جا یگاه خو د را طو ری مییا بند میگو یند که همه چیز ا ز قدیم بو ده ا ند و میبا شند ، و تغیر نا پذیر ا ست . ذ هن قبیله ا ی ، خصلت جا د و گر ی را د ر ا جتما ع می گیر د و خو د را مسلط به ا مو ر زند گی اجتما عی میگر دا ند . همه گو نه ا صلا حا ت ا مو ر ا جتما عی را ا ز طریق ر فتن به ( بهشت ) به مر د م می آ مو زا نند . د رر و شنی ا ین گونه پذ یرش عا د ت ها و کر کتر ها ( ا نکشا فا ت تا ریخی مسا یل ، ا همیت خو د را ا ز د ست می دهد). د ر جو ا مع قبیله ای و بد و ی ا زینکه ا تکا خا ر ج ا ز توا ن و ا را د ه بشر ا ست ، چنگیز هم عین ر ویه را د ر پیش گر فته ا ست. (( منگو تنگری چو کند رو )) که ا ین به خو ا ست خدا و ند جا وید ا ست و ا ین رسا لت را علا وه بر خو د ا و، خو ا جه نصیرا لد ین طو سی نیز برا ی و ی قا یل ا ست .
فر هنگیا ن و رو شنفکرا ن به این عقیده ا ند که سا ختا ر ها ی ا جتما عی و ا قتصا دی ، ضر و رت ها ی ا ست که تو سط ا نسا نها به و جو د می آ یند ، رشد میکنند ، گسترش و تو سعه می یا بند ، و ا نسا ن ها خو د را به حیث مسو لین قا د ر می دا نند که د ر آ ن تغیرا ت را و ا رد آ و رند و نوا قص را بر طر ف نما یند .
غا لبآ مر دما ن قبیله ای وبا دیه نشین ، ا ز لحا ظ نظری و عملی به ا ین با و را ند ، که کا ر نا مه ز ند گی ا نسا ن ها خا رج ا ز ا را ده ا نسا ن قرا ر دا رد . اگر قبیله بت پر ست ا ست ، بت ها و نیرو های مر مو ز مسولیت ا جرأ ت ا مو ر را به عهد ه میگیر ند و ا گر قبیله خدا پرست ا ست ، ا نجا م همه ا مو ر به ا را ده خدا و ند ا ست ، تا که ا را ده خدا نبا شد ، بر گ ا ز د رخت پا یین نمی ا فتد . بشر ا زین دید گا ه هما نطو ریکه د ر آ فر ینش نقش ندا شته ا ست ، د ر د نیا هم خو د را د ست بسته می یا بد .
د ر زند گی قبیله ا ی ، خشو نت ، تحجر، بیشتر ا ز همه چیز به چشم می خو رد ، همه فعل و ا نفعا ل ز ند گی ، تحت شعا ع محر ما ت ا جتما عی قرا ر میگیرند ، ا فرا د قبیله چو ن نمیتوا نند ، بین قو ا نین طبيعی و قو ا نین ا جتما عی که مو رد بحث ا ست و ا ز عملکر د زند گی ا جتما عی نشأ ت میگیرد فرقی قا یل شو د . قو ا نین ا جتما عی را تغیر نا پذ یر قبو ل می کنند ، چطو ریکه در را بطه با قو ا نین طبعی خو د را عا جز می پندا رند با قو ا نین ا جتما ع عین فورمو ل را بکا ر میگیرند .
د ر نتیجه به فا ل بینی ، رمل ا ندا زی ، د عا و نفر ین ، کو ف و چو ف جا د و و غیره برا ی را م سا ختن ا مو ر زند گی ا جتما عی رو می آ و رند .
د ر نظا م قبیله ای حضو ر و برآ مد شخصیت ها سر کو ب میشو د . د رین گو نه نظا م ها ، سیا ست ها د ر ا یجا د فسا د پیشگی نقش خا ص د ا رند . قد رت ها به طر ف مطلقیت گرا یش پیدا میکنند
و اعما ل ضد بشری ، د ر تا ر و پو د ا ین گو نه نظا م ها با فت میخو رد . قد رت که با لا ی سر خو د مر جع کنترو لی را نمی بیند ، د ر مجمو ع همه ا فرا د که این ا دا ره را می را نند ، ا ز دا یره ا نسا نیت پا فرا تر گذا شته اعما ل د یو ا نه و ا ر و ضد ا نسا نی را سا ز ما ن می د هند .
تا جا یکه ما د ر حیا ت سیا سی خو یش شا هد چند ین تحو ل بو ده ا یم ، قد رت ها ی حا کم د ر کشو ر ما ، همه خصلت قبیله ای د ا شته ا ند ، بنا بر د ا شتن خصلت فسا د پیشگی ا ش ، خو د ش هم ا ز د ا خل به فسا د گرا ییده ، و به ا ند کترین فشا ر بیرو نی زوا ل خو د را پیمو ده ا ست .
این سلسله مرا تب ، د ر تما م د وره ها ی ، شا ها ن و ا میرا ن مستبد و ظا لم به ر وا یت تا ریخ نو یسا ن ، صحت خو د را بیا ن کر ده ا ست . اگر دو را ن به ا صطلا ح شا هی مشر و طه ، به فسا د کشا نیده نمیشد ، چطو ر میشد که به ما نند ( خمیر نا رسیده د ر دیوا ر تنو ر میچکید ) و را ه را برا ی کو د تا ها ی پی د ر پی آ ما د ه میگر دا نید . و بعد ا شا ره به آ ن د هیم که این خا رجی ها هستند که د را مو ر دا خلی کشو ر ما د ست می ز نند .
ما ا ین ا صطلا ح را با ر ها شنیده ا یم . د ر زما ن منا زعا ت ومشا جرا ت بین د و نفر به زبا ن آ و رده شد ه ا ست که( د ستت خلا ص ا زینجا تا به لند ن و بخا را) هر ا میر و شا هی که شکست خو رده ، برا ی شکستا ند ن حر یف یا به بخا را رو برده ا ست و یا به هند بر تا نیو ی ( بخا را مستعمره رو سها بو د و هند برتا نوی مستعمره ا نگلیس ها ) .
دا و د خا ن ، اگربا لای خصو صیت ها ی قبیلو ی تکیه نمیکر د ، ا ستبدا د را به ما نند اسلا ف خو د
د ر پیش نمی گر فت ، بر نا مه خطا ب به مر دم را که خطو ط کلی د و کتو رین سیا ست ها ی آ نرا تعین کر ده بو د بلا ما نع تعقیب می نمو د ، به سا زما ن ها ی سیا سی ا جا زه فعا لیت می دا د ، تجلی شخصیت ها ی سیا سی را د رجا معه ما نع نمی گر دید ، پا یگا ه حا کمیت سیا سی خو یش را د ر و جو د ا فرا د و خا نو ا ده ها ی مفت خوا رجستجو نمی کر د ، گر و ه ها و حلقا ئیکه به حما یه آ ن بر خو ا سته بو د ند ،به ا شا ره و سفا رش ا ستخبا را ت سا و ا ک ا یرا ن و ا ستخبا را ت پا کستا ن و ا ستخبا را ت عر بستا ن سعو دی تا سرحد محو فزیکی ر هبری آ نها را ا ز خو د نمی را ند ، د ر تعهد ا ت بین ا لمللی خو یش به حیث یک شخصیت بی طر ف و وفا دا ر به ا رما ن ها ی غربا و مسا کین با قی میما ند ، علیه جنبش تر قی خو ا ها ن کشو ر د ست به حمله نمی زد، زمینه را به ا صطلا ح( د ستت خلا ص تا به لند ن و بخا را آ ما ده نمیگردا نید) جا نب بخا را هم عقل خو د را ا ز د ست نمی دا د ، حو ا د ث شکل گر فته د ر کشو ر ما فا جعه ها را نمی آ فر ید. بعدآ جنا یت کا را ن و فا جعه آ فر ینا ن کنو نی د ر کشو رما بر مقد را ت مر د م خوا ر و ذ لیل و نا تو ا ن ما ، تصمیم گیر نمی بو د ند به حیث شخصیت تا ریخی به ما نند گا ندی و کما ل ا تا تر ک ، جا ی خو د را پیدا میکرد.
ا ز جو، جو می ر و ید ا ز گند م گند م ، ا ستبدا د ها ا ستبدا د ها را به و جو د آ و رده ا ند ، هر ا ستبدا د در هر د و ره برا ی تا یید و حما یه خو د د ر جا معه مر جع ر و حا نیت خو د را د ریا فت می نما ید ، هر سلطا ن و هر ظا لم را سا یه خدا قلم دا د میکنند ، هر نو ع حر کت تر قی خو ا ها نه را به مثا به شو رش و بلوا علیه نظا م پندا شته و حکم تکفیر را صا د ر میکنند . و قتیکه مستبد دیگری به ا ریکه قد رت تکیه می زند و میگو یند که این خواست خدا بو د ، بنا م مستبد نو خطبه می خو ا نند .
ا ز د رو ن ا ستبد ا د ها ی تا ریخی ،ا سبتدا د چپ ا فرا طی خلا ف همه پر و گرا م ها ی برنا مه ای ، پا را ا ز درو ن قبیله بیرون میکشد با چنا ن شدت و حد ت، مست و مغرورا ز خو د را ضی، خلا ف معیا ر ها ی ، د یمو کرا تیک ، جا معه را تقسیم بر د و کر د ، د و لتی و غیر د و لتی ا ز خو رد ظا بط ا لی شخص ا و ل کشو رخلقی ، مر دم د یگر هیچ ، جا نب مسلط بر ا و ضا ع می خو ا ست که تا به آ خر ین جر عه ا ز پیر و زی خود بنو شد و هر ما نع را ا ز سر را ه خو د د ور نما ید ، شمشیرا ز نیا م کشیده شد ، شمشیر چهار تیغ د ا شت ، ( همه ا حزا ب و گر و پ ها ی چپ سیا سی تحت عنا و ین مختلف خو د را د ر یک آ را یش سیا سی یا فته نتو ا نستند) نه حر یف چپ را ضر و ر بو د، نه حر یف را ست را ، نه حریف جا نب مقا بل را و نه حر یف ، پشت سر را ، شعا ر طو ری زنده شده بود که د ر ا فغا نستا ن ، فقط پنج ملیون ا نسا ن کا فی ا ست و بس .
جا معه آ را م که با ید آ را م آ را م مسیر ا ر تقا یی خو د را به ( ا ثر تو جه آ گا ها ن و خر د مندا ن) می پیمو د ، د ریو را ن بی لا یسنس ونا و ا ر د د ر قا نو ن ترا فیکی ، کشو رما را د رتصا د م رو یا رویی بین ا لمللی برا بر سا ختند . هم د ریو را ن ا زبین ر فتند ، سو ا ری ها و هکذا خو د مو تر تکه تکه پا ر چه پا رچه و تو ته تو ته ، هر طر ف تیت و پر ک ، هیچ با دی سا زی پیدا نمیشود که با د ی آ نرا تر میم نما ید ، هیچ ترمیم کا ر و مستر ی پیدا نمیشود که ما شین را ترمیم نما ید .
ا فرا د قبیله : ر قا بت ها را که خو ا سته قشر ر و شنفکر ا ست و ضر و ر می پندا ر ند که د ر مجمو ع با ید مسیر ا نکشا فی خو د را بیا بد ، ا ین نیا ت عقلا نی و ا نسا نی را خصو مت می پندا رند ، و تا به آ نجا پیش می رو ند که حر یفا ن را تا محو فزیکی ا ز بین ببرند . ا زین نمو نه ها را ما د ر د و ره ها ی مختلف حا کمیت ها ی خو د دا شته ا یم و هیچ کس نمیتو ا ند که بگو ید ما ا زین گو نه خصو مت ها را ندا شته ا یم . ا گر ا ین طو ر نیست خیر چه شد ا ین تعدا د بی شما ر سیا ست مدا را ن ، دا کترا ن ، حقو ق دا نا ن و ا نجنیرا ن ، مر بو ط به همه سا ز ما ن سیا سی د ر کشو ر ما.
ا فرا د حا کم د ر نظا م ها ی قبیلو ی و یا ا فرا د بر خو ا سته ا ز نظا م ها ی قبیلو ی : ا ز مبا ر زه کر دن د ر دا خل یک نظا م سیا سی عا جز می با شند و ا ز ا قد ا م برا ی بهبو د د ردا خل نظا م د ر می آ یند ، ا ز ینکه نظا م ها ی ا ستبدا دی بر خو ا سته ا ز نظا م قبیله ای ، پا یه و سا ختا ر آ نرا فسا د تشکیل د ا ده ا ست ، د و ا م ا دا ره آ ن ا ز حد تحمل می گذ ر د ا ند یشه مبا ر زه ( بر ضد ر یژ یم ) د ر زهن و ر وح مر دم تجلی میکند . د ر حقیقت ا ین مبا ر زه یک مبا ر زه سیا سی نیست بلکه مبا ر زه برا ی سر نگو نی نظا م ا ست .
تفکیک مبا رزه د ر نظا م و مبا رزه بر ضد نظا م د رین ا ست که :
1_ نظا م ها ی که د رآ ن حا کمیت ها به شکل نها د ینه د ر آ و رده شده ا ند ، این ها کا ملا ا ز معیا رها ی قا نو نی و حقو قی بر خو دا ر میبا شند ، حقو ق ، وجا یب و مکلفیت ها ی ا فرا د، جا معه و د و لت د را ن معلو م دا ر میبا شد ، قو ا ی ا جرا ییه و قو ا ی مقننه و قوا ی قضا ییه د ر یک سیستم به هم پیو سته به حما یه ا ز د و لت فعا ل میبا شند ، د رین گو نه نظا م ها هر مبا رز و هر آ گا ه و خر د مند ، همه ا ستعدا د و تو ا ن مند ی خو د را برا ی ا رتقا ی کشو ر خو د ا ز کا نا ل ها ی قا نو نی به پیش می بر د ا لبته ا ین نو ع نظا مها آ د رس خود را د ر نظا م ها ی قبیلوی یا فته نمیتوا نند .
2_نظا م ها ی که د ر آ ن حا کمیت ها به ا سا س د روغ ، تو طئه، د سیسه ، فریب ، اغوا ، شیطنت ، رذ ا لت ، و فسا د پیشگی گذ ا شته شد ه با شد ، ا ین گو نه حکو مت ها ر یشه د ر محل ، قر یه ، قبیله سمت ، ز با ن ، فر قه ا ی ، قو می ، نژا د و مذهب د ا شته میبا شند . یعنی که د ر یک کشو ر عقب نگه د ا شته شد ه به ما نند ا فغا نستا ن ، هجو م د و ا ند یشه سیا سی ( ر فتن به سو ی سا ختما ن جا معه مد رن و فا رغ ا زا ستثما ر فر د ا ز فر د وا یجا د د ولت ا سلا می و تطبیق صد فی صد ا حکا م شر عی د ر همه عر صه ها ی ا جتما عی و ا قتصا د ی ) را ا فرا د بد و ی و قبیله ا ی عهده دا ر شد ند . جبهه متما یل به جا معه مد نی و معتقد به ا رما ن ها ی ا ند یشه ها ی نو ین ، قر با نی خو د خو ا هی ها و یکه تا زی ها ی عد ه ا ز شخصیت ها د ر درو ن حز ب گردیدند . و را ه را برا ی یو رش
بنیا د گرا یی ا سلا می همو ا ر نمو د ند و جبهه متما بل به ا ند یشه ها ی بنیا د گرا یی ا سلا می ، عنا صر ا ز فر هنگ بد وی را ، به عنو ا ن مفا هیم جد ید ا سلا می با هجو م قبیله ای د ر جا معه خو ا ستند که پیا د ه نما یند د ر نتیجه نتو ا نستند که ا ین منا بع نجا ت بخش و عا مل ر ستگا ری را د ر جا معه ما تطبیق نما یند .
ببینیم د ر زما ن حا کمیت ها ی چپ د ر ا فغا نستا ن ، ا گر ا ند یشه ها ی قبیله گرا یی د ر جا معه مسلط نمیبو د و حا لت ا نکشا فی جا معه عنا صر ا ز د ست آ و رد ها ی صنعتی را، نها د ینه با خو د می دا شت ، به هیچ و جه هر ج و مر ج ها ، بی ا عتما د ی ها و سوء قصد ها و بی نظمی ها د ر د رو ن جنبش چپ سیا سی ر خنه نمیکر د ، و شا گر دا ن علیه ا ستا د ا ن خو یش ، شمشیر ا ز غلا ف بیر و ن نمیکر د ند و را ه هر گز بر ا ی هجو م بنیا د گر ا یی ا سلا می با تعبیر خشک و میا ن تهی ا ز نظر آ نها ا سلا م سچه و پا کیزه هموا ر نمیگر د ید و جا معه ما حمله چنگیز را ، تیمو ر لنگ را ، حملا ت پی د ر پی اعرا ب با د یه نشین را ، حملا ت پی د ر پی ا نگلیس ها را ..... و غیره را تکر ا رآ نمی د ید .
هیچ جو ا نی زیبا ترین و مقبو ل تر ین د ختری را به همسری خو د ا نتخا ب نمی کند ا گر د هنش بو ی بد هد ، هیچ ا نقلا بی ووطن پر ست ر و شن بین با لای ر شو ت خو ر و معا مله گر ا عتما د نمی کند ، و لو ا گر ا ز دا نش و ا گا هی لا زم سیا سی بر خو ردا ر هم با شد و جو د همچو یک عنصر ا گا ه خطر نا کتر ا ز کل قد ر ت نظا می مخا لف د و لت ا ست ، زیرا ا و آ گا ها نه و ز رنگا نه می خو ا هد که با د شمن سعا د ت و خو شبختی مر دم همکا ری نما ید .
هیچ د هقا نی نمی خو ا هد ا ز نر گا و ی کا ر بگیر د که آ ن گا و د ر زیر قلبه خو کند و را ه نر و د . مر دم ا فغا نستا ن ، همه طر ف ها را آزما یش کر ده ا ند . ا ز هر طر ف سلی نا ا مید ی را خو رده ا ند. ا ین با ر حضو ر جا معه بین ا لململی را به ا زما یش گر فته ا ند ، همگی پیر و جو ا ن ز ن و مر د د ست به د عا به ا مید ا منیت و آ را مش نشسته ا ند . به همین خا طر به ا عتبا ر حضو ر جا معه بین ا لململی به آ قا ی کر زی را ی دا ده ا ند ، و آ ن ها تقا ضا ی شا ن همین ا ست که علیه کثا فت مبا رزه صو رت بگیرد، برا ی محو کثا فت ا ز کثا فت کا را ن کا ر گر فته نشو د . تا جا یکه د یده میشو د، کله ها با ز هم مثل سا بق در هما ن د یگ ها ی قبلی پخته میشو د . و د و لت موجو د را برآ ن خو ا هد بو د که زمینه را برا ی مبا رزه د ر نظا م آ ما ده گر دا نند ، نه ا ینکه ا تحا د ها و گر ا یش ها به مبا رزه علیه د و لت ا نجا م بپذ یر د و د و لت مو جو د به ما نند ا سلا ف خو د برا ی سر کو ب ، آ گا ها ن و خر د مندا ن کسا نی برا ی د و لت مو جو د را ی دا ده ا ند د ست به ا سلحه ببر د سر ا نجا م را ه را برا ی سقو ط خو د آ ما د ه گر دا ند .
به ا مید آ ن ر وز یکه خمیر ملت ما فطیر نما ند و ا ز دیو ا ر تنو ر نچکد
بالا
بازگشت