د ر لویه جرگه : دموکرا سی را کی با سیلی زد ؟

                                                                                   د ستگیر نا یل

       پس ا ز دونیم دهه جنگ وخون ریزی وکشتنها، بستنها وبه دا ر ا ویختنها ، وسنگسا ر ها و دا ر ز د نها... د لیرز نی ا ز تبا ر رابعه ها ، نیک بختی ها ، ملا لی ها ، زرغونه ها ..

( ملا لی جو یا ) نما ینده ای ا ز ولا یت فرا ه ، منصور وا ر صدا ی ا نا ا لحق را د ر یک ا جتماع مرد سالاری ( لویه جر گه تصویب قا نون ا سا سی ) بلند کرد وبر « تا ریخ مذ کر سا زا ن » روز گا رش که قیمو میت د ین ودو لت را هم به عهده د ا رند ، وبا تا زیا نه ء د ین و ا سلا م ؛ بر شانه های زخمی وخون ا لود زنا ن بی پناه ومسلما ن ا فغا نستا ن با هر بها نه ای می کوبند ومهر تکفیر وبی حجا بی !! بیبا کا نه وبی تر س می زنند، زبا ن ا عترا ض وا نتقا د با ز کرد که غریووفر یا د شا دی وتحسین ا میز را د ر د ل حا ضرا ن زنده کر د .

  پس ا ز ا ندک زما نی ا ز سکو ت ، با اظها ر خشم د رجبین متو لیا ن و عا لما ن !! د ینی ؛ نعره ها ی ا لله اکبر وفریادهای خشونت با ر بو سیله ء عده ا یکه خود را وا ر ثا ن با لا ستحقاق د ین وجها د می دا نند ، د ر برابر صدا ی انا الحق ملا لی جو یا بلند شد ودکا ندا ران د ین وجها د !! که نا ف ها ی شا ن با تیغ ا نگریزی بریده شده ا ست ، ومعده ها با خیرا ت جها د ! گندیده شمشیر ا عترا ض ا ز نیا ن بیرون کشید ند وبا ا ین ا دعا که گویا وا رثا ن حقیقی د ین وجها د بر حق مر د م ا فغا نستا ن ا ند، به طعن ولعن گو یی پر دا ختند وا ن د لیرزن مبا رز ومسلما نرا بر لحا ف ا لحا د و کمو نیست!! بود ن ؛ پیچا نید ند و خوا ستا ر اعا دهء ا برووحیثیت!! خویشتن گر د یدند. تا ا نجا که خوا ستند ا ز ا ن مجلس « کبیر ملی ! » بیرونش کنند وا ز حق وکا لت مر د مش هم ، محرو م سا زند.

ر ییس ا ین( مجلس کبیر ملی ) نیز بدو ن ا نکه جا نب بیطرفی وحق را رعا یت کند ، وبه ا را ء وعقا ید نما ینده گا ن مر د م ، ا حترا م بگذا رد؛ چوب وفلک و دا روغه را به کمک طلبیدودستور بیرون شدن ا ورا ا ز مجلس ، صا د ر کرد. ا ما به ا ثر وسا طت و پا فشا ری وعذ ر خوا هی !! عده ای ا ز زنا ن مجلس ، دو با ره به جا یش نشا نده شد . جا لب ا ینکه ، ر ییس مجلس اقای مجددی که دو ماه د ر دولت مجا هدا ن ر ییس حکومت هم بود، ومد یریت و کا ر دا نی خود را ثا بت هم کرده بود ، ا ز ملا لی جویا خوا ست که د ر حضور نما ینده گا ن مر د م ، ( توبه !! ) کند ود یگر به رهبرا ن مجا هدا ن وعلما ی د ین !! اها نت ننما ید .

ملا لی جویا نتنها توبه ! نکرد ، بلکه همچنا ن بر گفته های خود پا یدا ر ماند . وا نگاه نا ن ونمک خورده ء وها بیون سعودی وگدا ی مزور که د ست پرور ده ء حق شنا سی ا ست، وبه جها د خود ا فتخا ر هم میکند ، معترضین را به خویشتن دا ری دعو ت کرد وضمن ا یرا د بیا نیه پر شور ویا د ا وری ا ز قهر ما نی های خود وکسب ا فتخا را ت تا ریخی که با بیرون شدن متجا وزین نصیب شا ن شده ا ست ، به گناه ملا لی گویا قلم عفو کشید واجازه دا د که به مامور یتش ا دا مه بدهد. و اعترا ض کننده گا ن نیز سخنا ن گوهر با ر پیر سیا ست ورهبرروحانی خود را به گوش جان شنیدند و ا طا عت کردند.

زنا ن مظلوم که همیشه مشت ترد ید به دهن خورده بو د ند، از ترس ( کند ن کله گرگ) مهر سکوت بر لبها زدند وبا همینقد ر توهین وتحقیر شد ن قا نع گر د یدند. درا مه با همینجا خا تمه نیا فت . فردا ی ا ن ، عده ای چار راهها را بستند ودر نزدیکی خوا بگاه زنان نما ینده ، نعره های تکبیر سر دا دند وخوا ستا ر مجا زا ت ملا لی جو یا شد ند. وبه را ستی نشا ن دا دند که تا چه حد با دموکرا سی، ا زا د ا ندیشی وخرد گرا یی ، حق طلبی و مصا لحه ، سر ستیز و دشمنی دارند. وا ز دا د خوا هی ومحا کمه ء ملت بیمنا ک ا ند.

صدا ی ملا لی جویا، پژوا ک شکستن سکوت زن بود پس از قرنها تا زما نه ء ما . ا ز رگ زدنها ، سر بریدنها ، سینه چاک کردنها ، رقص بسملها ، وسنگسا ر ها وشلاق ها ی جا نسوز ی که زنا ن کشور ما در طی چند سا ل اخیر، تجربه کرده بودند. وملت وحا میا ن ومدا فعان حقوق بشر هم دیدند وشنیدند که د ر چنا ن یک جرگه ء ملی که سر نوشت یک ملت ومملکت با تصمیم گیری انها رقم زده میشود، وهر کس د ر ا ن حق سخن گفتن را دارد ؛ چگونه با تا زیا نه ء د ین ، به شانه های ملت زخم زده میشود ودها نش را می دوزند وزبا نش را می برند وزهر چشمی هم بدیگرا ن می دهند ؛ وبا چه شیوه ای ا ز نا م د ین ، ریشه های دموکرا سی و ازا د ا ندیشی را می خشکا نند.تا کسی نگوید که با لا ی چشمت ، ا بروست !

ا یا هنوز هم که د ر قرن بیست ویکم زنده میکنیم ، زن ا مروز باید د ر عصر ستر ونی ا ندیشه، خفقا ن ا فکا ر ، تا را ج معنویت وبی هویتی زنده گی کند؟ وبنا م د ین وشریعت، تا زیا نه بخورد ؟! مگر حضرت محمد ( ص ) ا سلا م را با مبارزه بر خرا فا ت، عقب گرا یی ، وظلمی که د ر حق زنا ن می رفت ، اغا ز نکرد ؟ مگر حضرت خدیجه یک زن تاجر، ومشا ور نزد یک ویا ر ومد د گاران حضرت نبود ؟ مگر حضرت عا یشه ( رض )یک زن سیا ست مدار ومتفکر د ر عصررسا لت ا نحضرت نبود؟ مگر حفصه ( رض ) ، شاعره حافظ وجمع کننده ء قرا ن نبود؟

به ا ین متولیا ن د ین ومعا مله گرا ن سیا ست ، کی صلا حیت دا ده ا ست خود را نما ینده ء خدا وجا نشین پیا مبر ا سلا م ، جا بزنند وحکم تکفیر و ا لحا د ود یگر ا لقا ب ا ز قبل ا ما ده را برای مسلما نا ن پا کنها د و د ین با ور ا فغا نستا ن صا د ر کنند؟ امروز که مر د م دگر صغیرا ن د ینی و سیا سی نیستند که فتوی بشنو ند. ا سلا م به حیث یک مذهب مترقی ویک د ین تعا لی بخش ا گر چنا نکه هست ، مر د م بخوانند ، با هیچنوع تجدد و د گر ا ند یشی د ر تعا رض نیست . وهمین متو لیا ن د ر وغین د ینی ا ند که ا سلام، قرا یت های غلط ونا د رست در خورد جا معه ومر د م می دهند ومرد م را « د ین گریز» می سا زند. د ر پروسه جها د ومقا ومت، تما م ملت مسلما ن ا فغا نستا ن سهم شا یسته گرفته بودند ودر ا ین راه، قربا نیها دا دند وشها د ت را پذیرا شدند. چگونه شد که ا ز میا ن ا ین ملت بزرگ وقهرما ن ، ا ین رهبرا ن بعنوا ن رهبر ورو حا نی ومجاهد وقا بل احترا م با قی ما ند ند ؛ بد ون ا نکه بینی شا ن د ر راه جها د !! خون شده با شد؟ ! وملت ، هنوز هم د ر حالت صغیرا ن سیا سی و دینی وعوا م ما نده ا ند که با ز هم فتوا ی جها د بشنوند ؟

را بطه ء عا لم د ین با مر د م، مثل رابطه ا موز گا ر با شا گرد ا ست ؛ نه را بطه مرا د با مرید، نه را بطه ء روحا نی با جسما نی ؛ عا لم د ین ، یک موجود قد سی وملکوتی نیست که ا ز حوزه ء انتقاد واعترا ض بیرون ما نده با شد. ا مروزه مرد م ، نیا ز مند ا نگونه عالم د ین ا ست که به ا نسا ن و ا نسا ن سا لا ری ا حترا م قا یل با شد. چرا که خدا وند به ا نسا نها « کرا مت » قا یل شده ا ست . ( ولقد کرمنا بنی ا د م ) . به نزد خدا ، بهترین ا د م ها ؛ پر هیزگار ترین ا نها ست ، نه عا لم تر ین ا نها . عا لما نی که برای خود د م ود ستگا ه می سا زند ومرد م را درصغارت مذهبی نگاه می کنند، وبا د ین د ر برا بر سیا ست معامله می کنند، دکا ندا را ن د ین ا ند نه عا لما ن د ین . پس برای ا نتخا ب شرط ا ست که د ر چنین حا لتی کدا م را می پذ یر ند ؟ د یمو کرا سی ویا زور ؟ حا مد کرزی ، ر ییس دو لت ا نتقا لی قبلا طی یک فرما نی گفته بود که ا ز ورود ا فرا د زورگو وجنگ سا لا ر د ر لویه جرگه ء ا ینده جلو گیری خوا هد کرد ونخوا هد گذا شت که ا فرا د زور گو وجنگ طلب د ر لویه جر گه ا ندیشه وفکر خود را تحمیل کند . ا ما د یده شد که ا ین ا فرا د چه ا ز طریق ا نتخا بی وچه ا نتصا بی وا رد لویه جر گه شد ند . ا گر ا نتخا بی با زور، ا نتخا ب مر د م بود ، ا نتصا بی ها چگونه د ر لویه جر گه ا مد ند ؟ پا سخ به ا ین سوا ل ا ز طرف دو لت ا قای کرزی ، خیلی مشکل ا ست .

_____________________________________( ختم )



بالا

بعدی * صفحة دری * بازگشت